ปีนี้ชัดเจนแล้วว่า จบที่แชมป์ว่าวไปอีกปี ทรงดี แต่ไม่มีถ้วยไปอีกปี แต่ปีนี้มันส่อแววจะช้ำหนัก(รึเปล่า) เมื่อมองดูแล้วถ้ามันจบแบบนี้
- Liverpool = แชมป์ EPL + สิทธิไป UCL
- Man utd / Spur = แชมป์ UEL พร้อมสิทธิไป UCL
- Chelsea = แชมป์ UECL + จบ Top 5 ได้สิทธิไป UCL
- Man City = แชมป์ FA Cup + สิทธิไป UCL
- Arsenal = รองแชมป์ EPL + รอบรอง UCL + สิทธิไป UCL
*** ถ้ามองแค่สภาพทีม เล่นได้ขนาดนี้ ได้ลุ้นแชมป์ เข้ารอบลึก ๆ UCL ด้วยการตบมาดริดอย่างหมดจด มันก็ควรพอใจในระดับนึงแล้ว แต่ ... เมื่อมองไปที่เพื่อน ๆ ทีมใหญ่ ๆ ด้วยกัน ปีนี้เหมือนแฟนปืนต้องกลืนเลือดเป็นพิเศษหน่อย เพื่อนแม่งไม่รักกันจริง แม้หลายทีมจะฟอร์มกากแมว แต่พวกมันกำลังจะจบฤดูด้วยการมีแชมป์ติดมือกันเกือบครบทุกทีม (เว้นแค่ Man utd กับ Spur ที่ได้แค่ทีมเดีียว) แล้วไม่ว่าจะ Man utd หรือ Spur ได้แชมป์แฟน ๆ Arsenal ก็คงจุกทั้งนั้น
*** ฟุตบลเป็นเรื่องแข่งขันอ่ะนะ มีแพ้มีชนะ แชมป์ก็มีได้ทีมเดียว การผิดหวังเป็นเรื่องปกติ แต่มันก็คือสังคมด้วย(โดยเฉพาะโซเชียล) แบบเราไปสอบแข่งขันด้วยกันกับเพื่อน เราสอบไม่ติดก็ผิดหวังพอประมาณ แต่เพื่อนที่เรียนไม่เก่งเท่าเรา เสือกสอบติดแม่งซะงั้น ตามหลักก็ต้องยินดี แต่ในใจแม่งจะจุก ๆ หน่อย 555
*** ไล่ พรี่ต้า ออกแม่ง ระบายแค้น หรือ อยู่เงียบ ๆ ดี งดเข้าบอร์ด ไม่ต้องรอจบฤดูฯ สุดท้ายทีมไหนจะคว้าแชมป์อะไรช่างแม่งมัน กรูไม่ดู ไม่สนใจล่ะ ช่วงเสริมทัพก่อนเปิดฤดูใหม่ค่อยเข้ามา 555
*** ไม่ใช่แฟนปืน แต่แอบเห็นใจ ในฐานะสมัยเวนเกอร์ขับเคี่ยวกับป๋า เคยเป็นกองเชียร์เฉพาะกิจของอาเซน่อล แอบเห็นใจที่ทีมปืนใหญ่ชอบทำอะไรไม่สุด พลาดนิดพลาดหน่อยเป็นประจำ จริง ๆ ยุคเวนเกอร์ก็น่าจะพาคว้าแชมป์ได้มากกว่านี้ ถ้าดูจากความสามารถแล้ว ออกแนวอาภัพ ๆ แบบทำตัวเอง น่าเห็นใจ

ถ้าเทียบกับยุคเวนเกอร์หลังปี 2010 ยุคนี้ดูดีกว่าด้วยซ้ำ ยุคนั้นมันลุ้นแค่ท็อป 4 แต่อาจจะได้ถ้วยเล็กถ้วยน้อยมาประดับ

แต่ยุคนี้มันลุ้นแชมป์มาตลอด 3 ปี แต่ไม่ได้ถ้วยเล็กถ้วยน้อยเลย เทียบกับยุคเวนเกอร์คือช่วง2005-2009 อ่ะ

สำหรับใครที่ทนไม่ได้ที่ไม่ได้แชมป์ไม่ได้ถ้วยอะไรเลย มันก็แล้วแต่เขาเลย มันก็มีทั้งคนที่ทนได้และทนไม่ได้

ถ้าดูอาเซนอลมาตั้งแต่ยุคเวนเกอร์จริง สามปีที่ได้รองแชมป์มีความสุขมากกว่า 2010-2020 เยอะ

ผมไม่ใช่แฟนจริง ๆ เรื่องความสุขอาจไม่อินหรือรู้สึกอะไรมาก แต่ยุคนั้น เหมือนเป็นกองแช่งแมน ยู แล้วอาเซน่อลยุคเวนเกอร์ก็เล่นบอลมีเสน่ห์ สวยงาม เลยชอบดูและเชียร์ แต่อาเซน่อลก็ชอบทำอะไรแบบ แม่งเอ้ยยย พลาดให้แมน ยู แม่งแซงอีกล่ะ บางปีนำมาดี ๆ โดนปาดอีกล่ะ อะไรของมัน เดวก็โดนสงครามจิตวิทยาจากป๋าเล่นงาน เป๋ ปลายแผ่วตลอด

อยู่ที่ความพึงพอใจแหละ

ถ้าคิดจะเปรียบเทียบกับสมัยก่อนยุคใช้หนี้สนาม ประคองทีม TOP4 ไม่ได้มีเงินเสริมทีม ไม่ได้ลุ้นแชมป์รายการใหญ่ๆ

ยุคก่อนมายเซ็ท TOP4 = สำเร็จ ถ้าจะเอายุคก่อนของเวนเกอร์มาเทียบกับยุคนี้ก็จะใจร้ายกับเวนเกอร์ไปหน่อย

กับปัจจุบัน ใช้เงิน 600 - 700 ล้าน อย่างน้อยๆ มันต้องมีโทฟี่มากกว่านี้ วาสนาดีนะอาเตต้า ได้เวลาได้งบประมาณ

มีการซัพพอร์ตจากหลังบ้านก็เยอะ รอชมปีหน้าจะเป็นไง

ปีนี้เชียร์ไม่สนุกเท่า 2 ปีก่อนฮะ ปัญหาเยอะเกินจนกลายเป็นว่าต้องมาลุ้นทุกเกมว่าเก็บ 3 ได้มั้ย
คือไม่หวังว่าจะถล่มเลย หวังแค่ว่ายิงได้แล้วไม่เสียโดนตีเสมอ (ซึ่งก็ดันโดนตีเสมอกลับมาซะเยอะด้วย)

ส่วนในยุคเวนเกอร์ดูแบบถอดสมองดูอะ รูปแบบเกมมันว้าวอยู่ละ เอนเตอร์เทนสุด ๆ แล้วในหัวก็ top4 พอ
เพราะเข้าใจบริบทในตอนนั้นว่าอยู่ในช่วงสร้างความมั่นคงทางการเงิน (เหมือนติดกฎการเงินก่อนมีของจริง)

ส่วนในยุคนี้ก็หวังอยากเห็นทีมแบบ 2 ปีก่อนนะ ที่ต้าไม่ได้คิดเยอะขนาดนี้ แต่ก็เสียดายที่ไม่ถึงแชมป์ซะที

เวนเกอร์ยุคหลังก็ไม่ได้งกแล้วจัดปีละเกือบ100ล้านตลอดแค่คนไม่ยอมรับกันเองว่าแกตกยุค เห็นอยู่ว่าปีท้ายๆTop4ก็ไม่ติดตัวแกเองก็ยอมรับสภาพเลือกจากไปให้คนอื่นมาแทน

แค่ทีมสามารถเปลี่ยนความคิดแฟนบอลจากมายเซ็ทดาดๆแบบTop4=สำเร็จเป็นทีมต้องมีแชมป์ผมก็ถือว่าพัฒนามากแล้ว

ส่วนเรื่องถ้วยก็ตามนั้นแต่จะบอกว่าวาสนาดีก็เกินไปทุกอย่างมันมีเวลา ต้ามันมีพัฒนาการให้เห็นทุกปีแม้จะยังไม่แชมป์แต่แนวทางมันมาถูกต้องทั้งในลีคกับUCL

จะจบ รองแชมป์จริงหรือป่าวแมนซิตาม 3 คะแนนนินัดต่อไปเจอหงส์อีก เพิ่งไปดูถูกเขาด้วยเป๋มาจบดินแน่

เอาแบบสามปีที่ผ่านมา คงต้องบอกว่าปีนี้น้อยสุด

สองปีที่แล้วจากตั้งเป้าลุ้นทอป 4 ดันฟอร์มดีพุ่งมาลุ้นแชมป์อยู่หัวตารางยาวๆซะงั้น แต่สุดท้ายพอตัวหลักเริ่มเจ็บ ก็ยวบไปตามระเบียบ จนโดนแซงโค้งสุดท้าย แต่ก็ยังมีเรื่องน่าตื่นเต้นว่า เออ ได้เห็นทีมอยู่หัวตารางยาวๆกะเค้าบ้าง หลังจากที่ไม่ได้เห็นมาโคตรรรรนาน และอีกเรื่องคืออาเตต้าพาอาเซน่อลกลับไปเล่น UCL ได้ซักที จากที่ก่อนหน้านี้รู้สึกมันไกลเหลือเกิน

ส่วนปีที่แล้วคือฟินสุดแล้ว ตกรอบ UCL ในรอบ 8 โอเคเข้าใจได้ ไม่ใช่ที่ของเราแต่แรกอยู่แล้ว แต่ก็มาได้ไกลกว่าที่คิดไว้นิดหน่อย ก็โอเค สำคัญคือในลีก ได้เบียดลุ้นแชมป์กันแบบยันนัดสุดท้ายเลย เอาจริงๆในฐานะแฟนปืนที่เชียร์มาตั้งแต่ยุคเวนเกอร์ นี่คือในรอบ 20 ปีเลยที่ได้เห็นทีมมีลุ้นยันนัดสุดท้ายของลีค ตอนนั้นคือได้ไม่ได้ช่างมันแล้ว ในฐานะแฟนบอลมันคือการได้ดูทีมที่เราเชียร์แบบสนุกๆมาตลอดทั้งปี นี่คือพอใจแล้ว ถ้าได้แชมป์ก็คงดีใจมากๆ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เสียใจเลย ซิตี้แข็งโป้กอยู่แล้วเรารู้ดี เพราะก่อนจะขึ้นมาเป็นทีมลุ้นแชมป์ นอกจากน่อลแล้วก็ซิตี้นี่แหล่ะ ที่ตามดูอยู่บ่อยๆ เพราะชอบความเก่งของทีมนี้ พอขึ้นมาลุ้นแชมป์กะเค้าถึงรู้ดีว่า แม่งยากชิบหายและยังไม่ถึงเวลาของเรา

มาปีนี้คือเซ็งสุด ในวันที่ ซิตี้อุส่าดรอปลงไปเยอะมากๆแล้ว คิดว่าจะเป็นปีของเรา ที่ไหนได้ เราก็หนักไม่แพ้ซิตี้ ตัวเจ็บระนาว แล้วเป็นตัวหลักที่มีความสำคัญกับทีมทั้งนั้นเลย ผลัดกันเจ็บ ผลัดกันหมุนสลับเข้าสลับออก ตัวนี้กลับมา ตัวนั้นไปต่อ ในขณะที่ลิเวอร์พูลแทบไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลย ตัวหลักที่เจ็บไป สำรองก็พุ่งมาแทนกันได้แบบไร้รอยต่อ และคีย์แมนคนสำคัญอย่างซาล่าก็ไม่มีทีท่าว่าจะแผ่วเลย ในเรื่องขุมกำลังคือแดรกขาดทุกทีม

ยังดีว่ายังมี UCL ที่เข้ามาถึงรอบรองที่ลากมาให้ลุ้นได้นานหน่อย จนเหลืออีกแค่ 3 เกม ก่อนจะจบฤดูกาล แต่ถ้าเทียบกับสองปีก่อนหน้า ปีนี้เป็นปีที่เซ็งสุดแล้ว แต่เข้าใจในทุกด้าน ทุกอย่าง ทำไมฟอร์มดรอป ทำไมเบียดแย่งแชมป์ไม่ไหว ทำไมไม่เสริมทัพตามที่ควรจะทำ ไม่โกรธไม่เสียใจอะไร มองว่า ได้เท่านี้มันก็ดีแล้ว ปีนี้มันหนักหนาสาหัสจริงๆ

ส่วนปีหน้า เริ่มจากการลุ้นเรื่องเสริมทัพก่อนเลย จะได้ใคร เสียใครไปบ้าง แล้วค่อยตั้งเป้าอีกที ว่าจะคาดหวังกับทีมได้ถึงระดับไหน อยากได้เยอเคเรสอิ้บอ๋าย แต่เหมือนมีข่าวว่าจะเลี้ยวกลับไปเอา อิซัค อีกละ เสียวชิบว่าจะไปนั่งต่อรองราคากับเค้า จนตลาดปิดไปไม่ได้อะไรมาซะอีก พอเปลี่ยนคนใหม่มาทำแทนเอดู ต้องรอลุ้นอีกว่าผลงานจะเป็นยังไง คาดเดาอะไรไม่ได้เลยปีหน้า

เอาจริง ถึงหลังๆผลงานจะแย่ต่อเนื่อง แต่ภาพรวมทั้งปีก้พอได้อยู่นะ บางนัดก้ยังดูสนุกมาก

อย่างใครดูนัด เจอมาดริด ซิตี้ อะไรพวกนี้กำไรแฟนบอลทั้งนั้น เราไม่ค่อยมีโอกาสชนะทีมใหญ่ๆได้ขนาดนั้นนานแล้ว

ส่วนเรื่องโดนแซะมันก้สีสันเกมฟุตบอลน่ะแหละ ถ้าคุณไม่ได้ทำ ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ ไม่ให้มันมีผลกับชีวิต มันก้เป็นแค่ joke ทั่วๆไป

เพราะต่อให้ทีมที่เชียร์จะประสบความสำเร็จแต่คุณไม่ได้สำเร็จตามไปด้วย

ถ้าเลือกแต่จะเสพเฉพาะสิ่งดีๆจากทีมเชียร์ ชีวิตคุณก้จะแฮปปี้น่ะแหละ

รู้สึกพอใจ ได้ลุ้นจนท้ายฤดูกาลหลายถ้วยก็ถือว่าดีแล้ว ส่วนตัวพอใจ

แพ้ชนะจะยังดูทุกนัด เข้าบอร์ดทุกวัน และที่สำคัญรอวันที่ไอ้ต้าโดนไล่ออกเพราะคนนี้จะไม่มีทางพาน่อลเป็นแชมป์ ประครองตัวแบบรอวันกลับจุดเดิมขอเปลี่ยนแปลงแล้วรับความเสี่ยงดีกว่า นักแต่ชุดนี้ไม่ได้ห่วยแบบdeadwoodยุคก่อน ถ้ายังให้มันทำต่อก็รอแค่เสียตัวหลักแล้วทีมกลับไปกลางตารางเหมือนเดิม เพราะตอนนี้ฝีมือโค้ชไปรอที่ตรงนั้นแล้ว

อย่างน้อยก็ได้ฝัน แค่ยังทำไมได้

เอาจริงๆ มีนก็เหมือน บาซ่า ละ เล่นดี เป็นที่จดจำ แฟนๆ ว้าว โห ยุค MSN โหดสุด โคตรเทพ

บุสเก็ต ชาบี้ อินเนียสต้า โคตรเทพ ต่อบอล โคตรโหด เป็นที่จดจำ ว้าวมาก

แต่!!! ถ้วยรางวัลในยูฟ่า กลับน้อย มาก น้อยจนตอนนี้เผลอๆไม่มีเมนทอลลิตี้ของทีมที่เข้าชิงแล้ว ไม่คุ้นเคยการเอาชนะแล้ว

ฟุตบอลมันอยุ่ที่ใครยิงประตูได้มากกว่าชนะ ตัดสินกันด้วยจำนวนประตู ไม่ใช่เปอร์เซนต์การครองบอล หรือ การเล่นสวย เป็นที่จดจำ

สำหรับผม เล่นไม่เป็นที่น่าจดจำ แต่ประสบความสำเร็จ ดีกว่าเยอะครับ

ปีนี้ดูบอลไม่สนุกเลยครับ ตั้งแต่นัดแรกของฤดูกาลที่เอาปาร์เตย์เล่นแบ๊คขวาเลย


มันคิดเยอะเกินไป ผลลัพธ์ก็ไม่ได้เท่าที่ควรด้วยช่วงแรกใบแดงบ่อยอีก
กับนักเตะ overload ร่างกายมาจาก euro ด้วย พอตัวเจ็บก็ไม่มีตัวมาทดแทนหรือไม่กล้าส่งลง
ใช้แต่ตัวเดิมๆ ยกตัวอย่างแมนยูตัวเจ็บเยอะยังกล้าใช้เด็กเลย เราไม่กล้าใช้เลย

แบ๊คขวาเนี่ยประจำไม่เข้าใจจริงๆ