สเน่ห์ของลิเวอร์พูลที่ผมเห็นมาโดยตลอดคือ มักจะมีนักเตะหน้าตาดีแบบที่สาวๆชอบมั้ง

อย่างอื่นอาจจะต่างกับทีมอื่น แต่บ้ากามเราล้วนเป็นเพื่อนกัน

ถ้าจะมีซักอย่างที่ รวมคำจำกัดความ คือคำว่า "อวย" นี่แหละ

ภูมิใจในการเชียร์ ทำให้ ร้องเพลงดัง
ร้องเพลงดัง นักเตะคึกคัก
นักเตะคึกคัก ทำให้เล่นดีขึ้น
เล่นดีขึ้น ทำให้ได้แชมป์
ได้แชมป์ แฟนยิ่งอวย ยิ่งขึ้น


นักเตะอย่าง คาร่า เก่งขึ้นกว่าเดิมมาก เริ่มจากกลางรับ ไปโดนจับยัดเป็นแบ็คซ้าย เป็นเซ็นเตอร์
เจอร์ราร์ด จากหัวขิง เป็นตำนาน เป็นกองกลาง โดนจับไปเล่นแบ็คขวา มาเป็นกลางรับ สุดท้ายมาเป็นตัวรุก
เทรนท์ แบ็คขวา(จากกองกลาง โดนจับมาเป็นแบ็คขวา) รับอ่อน แต่รุกดี จ่ายบอลดี

พวกนี้ ถ้าไม่ปั้นเพราะเป็นนักเตะท้องถิ่น ภูมิใจในความเป็นสเกาเซอร์ จะมีนักเตะแบบนี้เกิดมารึเปล่า

ตัวอย่างตอนนี้ก็ เคอติส โจนส์ คือมีแวว แต่ก็ปั้นจนมันเก่งโน้นแหละ

สำหรับผม คือ ความอดทนต่อเสียงล้อนี่แหละ 55
ส่วนแฟนบอลที่นั่นผมเคยไปสัมผัสมาทีนึง
มันดูห่ามๆ บ้าๆบอๆ ถึงไหนถึงกัน ประมาณนั้น