ที่มาที่ไปของปัญหาชายแดนใต้
เผื่อไม่ขึ้น
https://www.youtube.com/embed/7PnVe2_ry2Q&t=418s
คลิปนี้เล่าที่มาที่ไปของปัญหาได้ค่อนข้างดีเลยครับ
สำหรับคนที่ขี้เกียจฟังยาวๆ สรุปก็คือ
ปาตานีอะไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของสยามมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วด้วยความที่วัฒนธรรมมันต่างกันมาก แต่ทีนี้ส่วนกลางเราไปผนวกเค้ามาตั้งแต่สมัยอยุธยา
ตอนแรกก็ให้ปกครองกันเองไป แค่ส่งบรรณาการมาพอ
แต่พอตอนถึงยุคใหม่ที่มีการขีดเส้นประเทศ รวมถึงนโยบายของ ร.๕ ก็เลยกลายเป็นส่งคนไปปกครองแทน
ก็เริ่มไม่ดีแระ ด้วยความต่างมันมากก็เลยไปสร้างแผลเอาไว้ แต่ก็ยังอยู่ในจุดที่พออยู่กันได้
จนกระทั่งมาหลังปฏิวัติ 2475 คราวนี้แหละแผลเริ่มใหญ่
ด้วยความที่รัฐบาลต้องการขจัดกลุ่มต่างๆกลืมให้เป็นไทยเดียวจะได้ง่ายต่อการปกครองก็เลยสั่งเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างที่มันเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของเค้า จนคนออกมาต่อต้าน
ซึ่งรัฐบาลก็ตอบโต้ด้วยความแข็งอย่างเดียว ไม่เข้าใจโว้ย บอกให้ทำก็ทำ บอกให้เปลี่ยนก็เปลี่ยน หือก็ใช้กำลัง
สส.ตัวแทนพื้นที่ที่เป็นปากเสียงก็โดนอุ้มหาย
ความคิดเรื่องแปลกแยกมันก็เลยเริ่มก่อหวอดขึ้นตรงนี้ อารมณ์เหมือนเด็กที่อยู่ในบ้านที่พ่อเป็นชายแทร่อะ อธิบายอะไรก็ไม่ฟัง เอมพาตีต่อคนรอบตัวต่ำมาก ที่ผ่านมาก็ไม่ได้คิดว่าเป็นส่วนหนึ่งเป็นทุนอยู่แล้ว พอโดนปฏิบัติอย่างงี้ก็ยิ่งไปกันใหญ่ ก็แยกดินแดนไปเหอะ
คราวนี้ก็ยิ่งหนักเลย แรงมาแรงกลับ จนมาถึงแผลสำคัญช่วงยุคใหม่ที่ตากใบ
สำหรับคนที่่ไม่ได้ตามข่าว สรุปเรื่องราวสั้นๆคือตำรวจจับคนมั่วซั่ว ญาติคนโดนจับเลยไปขอความเป็นธรรม แทนที่จะให้ความเป็นธรรมเค้าดันไม่คุยด้วย ชาวบ้านที่เจ็บแค้นก็เลยยิ่งมาชุมนุมเยอะขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายตำรวจเรียกทหารมาเคลียร์ ผลคือตายกันเป็นร้อย
ทีนี้ก็เลยหนักเลย คนไม่ได้เป็นโจร ไม่ได้อยากจะแยกดินแดนอะไรแต่พอเห็นเพื่อนเห็นพ่อเห็นพี่ตาย ก็กลายเป็นความแค้นแล้วก็ยาวมาจนถึงทุกวันนี้
สรุปประวัติศาสตร์ความขัดแย้งย่อๆจากคลิปประมาณนี้ฮะ
ถ้าพอเข้าใจจุดเริ่มต้นคร่าวๆแล้วมันก็พอจะเห็นภาพว่าทำไมรัฐบาลแก้ปัญหาไม่ได้ซะที จนกลายเป็นภาพอย่างที่เราๆพูดๆกันว่าถ้ามันสงบงบก็จะไม่มี ทหารเลี้ยงพวกนี้ไว้กินงบ
ซึ่งไอ้นี่แหละที่นักวิชาการหลายๆคนเค้าถึงพูดกันว่า มันแก้กันผิดทาง ไม่ใช่ทหาร ไม่ใช่ความรุนแรง ไม่ใช่การอัดงบเสริมอาวุธ เสริมกำลังพล
แต่การเจรจาก็อาจจะไม่ใช่เช่นกัน ถ้าประเด็นและวิธีการเจรจายังเป็นแบบผู้มีอำนาจไทยๆ
(นึกภาพเวลาเจ้าหน้าที่รัฐมาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทกะตาสีตาสาอะ...คือ จับมานั่งโต๊ะแล้วสั่งให้จบ แบบไม่คิดจะทำความเข้าใจอะไร แค่ให้มันพ้นๆไป)
สิ่งที่ง่ายกว่านั้นมากๆคือรัฐบาล ขอโทษอย่างจริงใจ และเอาตัวคนผิดไปลงโทษ
แต่อันเนี๊ยะมันเป็นอะไรที่ไม่มีทางได้เห็นจากฝ่ายความมั่นคง เหมือนกรณีหัวหน้าคณะปฏิวัติทั้งหลายนั่นแหละ
มันก็เลยจะวนกลับไปโครงสร้างที่เป็นภาพใหญ่เหมือนกับทุกปัญหาของไทย
ปฏิรูปทหารให้ได้ก่อน ให้สถานะรัฐซ้อนรัฐหมดไป แล้วเอาคนผิดระดับสั่งการมาขึ้นศาลรับโทษ
แสดงความจริงใจในการแก้ปัญหาก่อน แล้วมันจะแยกโจรที่เป็นเพราะความแค้นออกจากโจรอุดมการณ์แยกดินแดนจริงๆได้
จริงๆหลายคนในรัฐบาลก็น่าจะรู้ปัญหาแหละ แต่ที่มันแก้ไม่ได้เพราะตัวเองคุมฝ่ายความมั่นคงไม่ได้ ทำได้แค่รับคำสั่งกับเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เฉยๆ แบบเดียวกับอ.พอล 112 นั่นแหละ จะไปห้ามก็ไม่ได้ ก็ต้องมาไล่เก็บขี้ทีหลัง