คุยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เรื่องที่มีปัญหากันรอดูอยู่ว่าจะยอมอ่อนข้อให้ไหม
แต่ไม่ได้สัญญา ไม่ได้รับปาก ไม่ได้ขอโทษ

สำหรับท่านพร้อมดีกับคนแบบนี้ไหมครับ

ตอบยากแฮะ ไม่เห็นบริบท ว่ามันคือเรื่องอะไร ร้ายแรงขนาดไหน

ดูที่ปัญหาฮะ ถ้าเล็กน้อยก็พอปล่อยผ่านได้
ปล่อยวางได้ ถือไว้มันก็หนัก

แต่ถ้าทำลายความไว้ใจ โกงกัน หลอกกัน
แบบนี้ก็ยิ่งปล่อย ปล่อยไปเลยทางใครทางมัน

ก้คุยปกติครับ เขาคุยดีมาเราก้คุยดีกลับ การคุยกันดีมันก้อาจเคลียร์ปัญหาได้ง่ายขึ้นยอมอ่อนมั้ยต้องดูเหตุผลอื่นๆ

ส่วนที่ไม่ขอโทษก้ช่างมันยังไงก้คงไม่ลืม 5555555 แต่ก้ต่างคนต่างอยู่ไปครับ

ยาก

อีกฝ่ายอยากดีกับผมแน่ๆครับดูจากการกระทำคือผมเชื่อว่าจริงใจแน่ๆ

แต่คนละเรื่องกับคำขอโทษ หรือคำสัญญา คำรับปาก ที่ทำให้ทะเลาะกันนะครับ
ถ้าผมขุดมาพูดได้ทะเลาะกันอีกรอบแน่ๆ

ถ้าแบบนี้คุณคิดว่าไงครับ

บางคนรู้ว่าผิดทำผิด แต่ทำไมอะ กูไม่ยอมขอโทษหรอก เสียฟอร์ม

นี่เป็นฝ่ายมาคุยด้วยก่อนยอมๆให้ขนาดนี้แล้วนะเนี่ย เจอมาเยอะ

ก็คุยปกติครับ คนเรามีหลายมิติ

บางมุมเรากับเขาไม่ลงรอย บางมุมอาจจะเป็นส่วนที่ดีของเขาที่เรายังไม่เจอ

ตราบใดที่ไม่เป็นขนาดชอบทำร้ายร่างการ หรือลักทรัพย์กัน ผมค่อนข้างไม่ซี มีคนมาคุยก็คุยครับ

ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงแบบโกงกันอะไรขนาดนั้น

แต่ทำลายความไว้ใจไหมก็คงใช่ แต่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายเสียหายหนักอะไรขนาดนั้น

ออกแนวๆสัญญาแล้วไม่เป็นไปตามสัญญา ความเสียหายแทบไม่มีอะไรเสียหาย
แต่ผมไม่ชอบคนผิดคำพูดแค่นั้นละครับ แม้ว่าจะอ้างเหตุสุดวิสัย108เหตุผลก็ตาม

ถ้าคิดแง่ในซีเรียสความเสียหายเพราะ ไม่มีใครเดือดร้อนก็ปล่อยผ่านได้
แต่ผมซีเรียสว่าไม่ทำตามสัญญาเลยทะเลาะมีปัญหาแค่นั้นละครับ

คุยมาก็คุยกลับ ต้องดูที่เหต
ถ้าคุยแล้วสมานทฉันท์ได้ ก็จบครับ
ลองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นดู อาจจะมองคนละด้าน ถอยคนละก้าว เผื่ออะไรจะดีขึ้น

ถ้าไม่ถึงขั้นเสียหาย แต่เป็นไม่รักษาวาจา คราวหน้าก็ไม่ต้องสัญญาอะไรกัน
อีกอย่าง เรื่อง สัจจะ อย่าไปคาดหวังครับจะได้ไม่เสียความรู้สึก

ชีวิตนี้ ก็มีแต่เราเองที่ใว้ใจได้มากสุด อย่างอื่น เรียก วางใจ ครับ

ผมเคยนะ

เพราะผมได้เรียนรู้แล้วว่า คนชั่วๆ มันอยู่ในสังคมได้แนบเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำไปแล้วก็ยังกลับมาอยู่ในสังคมได้แบบคนปกติไม่พูดถึง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คุณกลับแอนตี้และได้ผลเสียซะเอง กลายเป็นคุณนั่นแหละคือคนที่มีปัญหาในการทำงาน ทั้งๆ ที่ควรจะคนชั่วแต่แรก

ที่สำคัญกว่านั้นคือ คนรอบข้าง มันชอบครับ คนทะเลากันหรือผิดใจกัน เอาไปพูดต่างๆ นานาๆ แสดงตัวเองเป็นคนดี เจอคนนี้ก็พูดอย่าง เจอคู่กรณีก็อีกอย่าง คนดีย์เหล่านี้แหละครับคือผลที่ตามมา

ของผมโชคดียังมีคนดีอยู่บ้าง ผมก็ไม่ติดใจนะ ผมขอโทษ อีกฝ่ายขอโทษ จบ ให้คนรอบข้างมันอกแตกตายดีกว่า และก็ได้รู้แล้วว่าคนชั่วก็ร้ายคนรอบข้างยิ่งร้ายกว่า ไม่รู้จะมีไฟเผาในใจทำไม

ส่วนตัวเลยอยากให้มองว่า ถ้าจบได้ แม้ไม่ขอโทษ ก็จบๆ ไปเถอะครับ เสียสุขภาพจิต

เคยทำงานพลาดเมื่อเร็วๆ นี้เพราะผมลายาวไปตปท กลับมาเจอลูกค้าสับเละก่อน ออกจากห้องมาเจอหัวหน้าสับเละต่อ ก็ฟังเนี่ยแหละ ในใจก็ทนเอาเพราะพลาดจริงๆ แถมเป็นเรื่องสำคัญด้วย แต่ทำไงได้อยู่ตปท

มาอีกวันลูกค้า กับหัวหน้า มาคุยเล่นด้วยเฉย คือมันอึนไป ปรับตัวไม่ทัน ไม่รับมุกใดๆ ทั้งสิ้น เขาก็เหวอน่าจะรับรู้แหละ เลยให้น้องมาแยบๆ ไม่ได้มาเองว่าเป็นอะไร ผมบอกไม่เป็นไร ผมก็แบบนี้ไปเรื่อยๆ เวลาผ่านไป 1 สัปดาห์ก็กลับมาคุยเล่นปรกติได้ละ ตอนนี้ปรกติดี

ใครว่าด่าเรื่องงานจบเรื่องงานแล้วคุยเล่นกันได้ต่อนี่ผมยอมเลย ยิ่งถ้าใช้คำพูดแรงนะ อาจจะไม่ได้เกลียด ยอมรับได้ แต่อยู่ดีๆ มาดีใส่เลยผมรับไม่ทันหว่ะ มันต้องเว้นช่วงหน่อย คนเราก็คนไม่ใช่หุ่นยนต์

ถ้าเรื่องเล็กไม่มีปัญหา ลืมมองข้ามไปได้

ถ้าเรื่องใหญ่คงต้องย้อนประเด็น คุยกันตรงๆ นิดนึง

ขึ้นอยู่กับว่า คนๆนั้นคือใคร