ส่วนใหญ่มาสอบเข้าหน่วยงานราชการกันช่วงอายุ 27+ น้อยมากจะมาตอนจบใหม่ ยกเว้นบางสายงานอย่างครู

เพราะผ่านการทำงานมาแล้ว ลุยมาแล้ว ออก ตจว. เลิก 4-5 ทุ่ม

เลยอยากได้เวลากลับคืนมา หลักๆ อยากหยุดเสาอาทิตย์ เลิกงาน 16.30 น. รักษาพยาบาลและบำนาญ

แต่บางหน่วยงานก็ใช่ว่าจะตรงตามความต้องการ บางทีก็เลิกค่ำ โอฟรี ก็มี ต้องดูหน่วยงานดีๆ

นานมาแล้ว เคยทำงานเอกชน (โรงงาน) แล้วไม่ชอบ

ทำงาน จ-ส วันอาทิตย์ไม่พอ อันนี้ค่อนข้างสำคัญกับ work-life balance ของผม

อีกเรื่องคือ รู้สึกว่าทำงานเอกชนไม่จรรโลงใจ ขัดกับจริต เลยรู้จักตัวเองมากขึ้น หลังจากนั้นก็มาสอบราชการ

ขอนอกเรื่อง

เอกชน มันต้องแบบเงินเยอะๆกว่ามาก สวัสดิการดี ถึงค่อยน่าทำกว่าราชการ

ผมเคยเห็นบางบริษัทให้เงินเดือนพอๆกับราชการเลย ในระดับปฏิบัติการ

ในจังหวัดบ้านนอก ที่ค่าครองชีพต่ำ อาชีพรับราชการมันเงินเดือนเยอะกว่าอาชีพในพื้นถิ่นนะ
ข้าราชการ ณ ปีก่อนๆนู้น ปตรี หมื่นต้นๆ มาจนหมื่นห้า หมื่นหก และ หมื่นแปด ในปัจจุบัน

ตลาดอาชีพในหลายพื้นที่ถ้าไม่ใช่ขายของกินของใช้เป็นพ่อค้าแม่ค้าทั่วไป ก็เหลือแค่พนักงานออฟฟิศขั้นต้นจะประมาณ9000-12000ต่อเดือน ลูกจ้างรัฐที่ 7000-9000 อาจมีหมื่นต้นบางตำแหน่ง พนักงานขั้นสูงก็มีแต่น้อยมากและเงินเดือนไม่เท่าเมืองใหญ่อยู่ดี (เช่นผู้จัดการจากห้าหมื่นเมืองใหญ่ เหลือสามหมื่นเมืองเล็กแต่บวกสวัสดิการให้แทน) พนักงานลูกจ้างฝ่ายผลิตก็จะได้เท่าค่าแรงขั้นต่ำ (แต่ในภาพรวมคือได้เยอะกว่าลูกจ้างออฟฟิศ)

ดังนั้นในจังหวัดเล็กบ้านนอกคนจะอยากโดดจากอาชีพปัจจุบันไปเป็นข้าราชการ ไม่แปลกเลย โอกาสทางอาชีพต่างจากเมืองใหญ่เยอะ

เพราะไม่มีวันหยุดตายตัว ทำงานเป็นกะอีก ร่างจะเป็นศพ เลยเลือกสอบราชการ

ได้กลับบ้านเกิด

ตอบในมุมส่วนตัวนะครับ ตอนเรียนอยู่ที่ กทม. รู้สึกชีวิตมันดิ้่นรนจังวะ รีบเร่งไปทุกอย่าง อายุมากขึ้นเริ่มคิดได้ว่าไม่ชอบชีวิตที่วุ่นวายแบบนี้เลย

เรียนจบ ผมก็ตั้งใจที่จะสอบรับราชการเลยแหละ เพราะอยากกลับมาอยู่ที่บ้าน เบื่อ กทม เรื่องการใช้ชีวิต และ การเดินทาง

พอสอบได้ รับราชการ ช่วงแรกๆ 15k อยู่ ตจว. ก็ไม่แย่ พออยู่ได้ ตึงๆ มือหน่อย ทำงานได้ 4 ปี ได้โอนย้ายข้ามส่วนราชการ กลับมาอยู่ที่บ้านเกิด ในตัวเมืองใกล้บ้าน

ตอนนี้แหละ ชีวิตโคตรจะชิล มีเวลาส่วนตัว เงินเดือนก็เพิ่มขึ้นตามอายุราชการ สบายกว่าตอนบรรจุใหม่ๆ เยอะมาก

ทุกวันนี้ ใช้จ่ายสบายๆ เหลือเก็บทุกเดือน ค่าครองชีพไม่เยอะ การเดินทางขับรถ หรือแว้นมอไซต์ ใช้เวลา 10 นาที ถึงที่ทำงาน

ชีวิตช่วงนี้คือโอเคมากๆ หนี้ก็มีแค่ผ่อนบ้าน วางแผนไว้ก่อนเกษียณน่าจะหมด (ดีที่เบิกค่าเช่าซื้อได้อีก)

ถ้าไม่สร้างหนี้ก้อนโตเพิ่ม ชีวิตผมก็ไม่ลำบากอะไรแล้วแหละ

ส่วนใหญ่งานราชการสบายกว่าครับ ใช้ร่างกายไม่เปลือง ยกเว้นงานโรงพยาบาลรัฐนะถ้ามีงานโรงพยาบาลเอกชนเกาะไว้ครับอย่าปล่อย

ส่วนตัวทำเอกชนมาก่อนแล้วไปสอบหน่วยงานรัฐ รู้สึกคิดไม่ผิดเลย ยิ่งถ้าหน่วยงานที่มีค่าตอบแทนพิเศษ นี่เท่ากับ บ.เอกชนกลางๆเลย งานไม่เยอะ มีเวลา จำได้ว่าบรรจุครั้งแรกได้เงินเดือน + ค่าตอบแทนพิเศษ + ค่าจิปาถะของหน่วยงาน + ค่าเช่าบ้านอีก แค่ค่าตอบแทนกับค่าจิปาถะก็แทบไม่ได้ใช้เงินเดือนละ ตอนนี้รับราชการมา 10ปี+ คิดไม่ผิดจริงๆ แฮ้ปปี้มีเวลา

ส่วนตัวผมไปสอบวิสาหกิจ3หน ติดที่นึงแต่ตัดสินใจไม่เอาเพราะไม่โอเคกับบรรยากาศทำงานตั้งแต่เข้าไปสัมภาษณ์แล้ว

ส่วนสาเหตุ เอาจากที่สังเกตคนรอบตัวคิดคล้ายๆกันคือ เริ่มจะไม่ไหวกับชีวิตเอกชน-ต้องการสวัสดิการให้ครอบครัว ถึงเงินเดือนจะหายไปครึ่งแต่ก็รับงานนอกได้ประมาณเดิม แต่สต.ผมว่าถ้าจะคิดไปไม่ควรเกิน30 เพราะต้องเผื่อเวลาให้ตัวเองปรับขั้นด้วย อย่างเพื่อนผมเพิ่งจะมาปรับเป็นชำนาญการตอนอายุ40เข้าไปแล้ว โอกาสเกษียรด้วยCสูงๆมันน้อยไปหน่อย

ผมกำลังจะไปสอล ยุคที่หมดหวังกับประเทศแล้ว ต้องหาอะไรที่มั่นคงที่สุดก่อน

อยากออกมาทำงานตจว.ครับ ใช้ชีวิตในกรุงเทพจนซึมเศร้า

ซึ่งแถบชนบท ถ้าไม่ค้าขาย ก็มีแต่งานราชการเป็นส่วนใหญ่

เงินเดือนน้อยลงมาก แต่ก็นับว่าเยอะมากพอสำหรับการใช้ชีวิตที่ตจว.ครับ

แฟนผมครับ ก่อนหน้าทำโรงงาน ตอนนี้รับราชการ
เหตุผลหลัก 2 ข้อคือ

1. เบิกค่ารักษาพยาบาลให้พ่อแม่และครอบครัวตัวเองได้
2. ทำงาน 5 วัน เพราะเมื่อก่อนทำ 6 วัน วันหยุดก็แทบไม่ได้พัก

แต่เงินเดือนก็น้อยลง 50% นะครับ คงต้องชั่งใจในจุดนี้ด้วย
ตอนนี้ทำงานมา 4 ปีละครับ

มีคนรู้จักบ้านอยู่ต่างจังหวัด
เป็นจังหวัดเล็กๆ การค้าขายก็ไม่แน่นอน
เป็นราชการเพื่อต่อยอดค้าขาย
หรือทำการเกษตรได้เงินดีจริงๆครับ

แต่ถ้าบ้านอยู่กทม หรือจังหวัดใหญ่ๆ
ทำเอกชนดีกว่ามากโขเลยครับ
เงินตอบแทนมากกว่าราชการหลายเท่า

ทำเอกชน 5 เดือนตอนจบใหม่ แล้วรู้สึกไม่มี passion ซึมเศร้าคิดว่าแบบอุตส่าตั้งใจเรียนมา เรียนก็ดี จบม.รัฐท็อปๆ เด็ก นร แลกเปลี่ยน ทำไมต้องเอาความรู้ความสามารถมาทำให้เจ้าของบริษัทรวยขึ้น รู้สึกตัวเองไม่มีประโยชน์ เลยออกมารับราชการในสายงานที่แบบได้ช่วยเหลือประชาชนโดยตรง แฮปปี้มากๆ ได้ใช้สกิลต่างๆช่วยชาวบ้าน จะ 10 ปีแล้วตอนนี้ เติมเต็มความสุขในชีวิต ตอนออกมาเงินเดือนหายไปครึ่งนึง