คอนเสริต์บอดี้สแลมผมไม่เคยไปดูหรอกนะ แต่ดูในยูทูปแม่งก็โคตรมันละ เพลงด้วยมั้งมันคุณภาพมาก ไม่ต้องยัดดราม่าเยอะ เน้นมัน

ร้องได้เกือบครบนะ แต่จะให้โดดๆคงไม่ไหวแก่จะ40ละ

เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่ก็เน้นถ่ายลงสอตรี่นั่นนี่กัน ฟีลลิ่งให้มาเต้นๆคงไม่ค่อยมีแล้ว

จะยังไงก็ได้ อินไม่อิน โดดไม่โดด แต่ขอเหอะ เลิกถ่ายซักที บังก็บัง เกะกะอีก แสงจากจอมันดึงสายตา

นั่ง+ไม่ร้อน ครับ

ถ้าแอร์ได้จะดีมาก จอยๆ

ผมไปคอนส่วนใหญ่ก็นั่งดูชิลๆแล้วตามแค่นั้นจริงๆนะ บกเว้นช่วงปลายถ้าไต่กราฟถึงก็ลุกขึ้นใส่เต็มเหมือนกัน

เพลงโดดมันน้อยด้วยแหละ ผมก้ถ่ายคลิปนะชอบเอากลับมาเสพใหม่ มุมนั้นความสุขตรงนั้น หาไม่ได้จาก streaming และ youtube อ่ะ

แต่วิธีอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขของผมคือ
1. อย่าชูมือยกโทสับ เอาให้มันติดหน้าแล้วเลยหัวไม่เกินครึ่งจอ
2. ถ้าทำแบบ 1. แล้วไม่เห็นนักร้อง ก้ไม่เป็นไร ถ่ายองค์รวมเวที พอผ่านไปนานๆมาดูใหม่ มันสวยกว่า ถ่ายให้ติดจอด้วยก้ได้ พอปรับแสงต่ำๆ มันก้จะเห้นคนดูข้างหน้าเป็นมืดๆแทน
3. ถ่ายแค่บางช่วงพอ เช่นช่วง verse 1 ถึง hook 1 แล้วไปมันส์กับส่วนที่เหลือ

เพราะคนเยอะหรือเปล่าครับ บรรทัดฐานของคนที่มาแต่ล่ะคนเลยไม่เท่ากัน
ยิ่งเป็นบ้านเราพูดตามตรงยิ่งหลากหลาย แถมพอมีมือถือขึ้นมาอีกยิ่งหลากหลายเข้าไปใหญ่

ยิ่งท่านเอาไปเทียบกับไลฟ์อินคราม (ซึ่งผมก็ไป) ผมว่ายุคนั้นขาจรในลักษณะที่จะรู้จักแค่ไม่กี่เพลงน่าจะน้อยกว่าค็อกเทลนะ (ถ้าดูจากระยะเวลาที่บัตรจะขายหมดซึ่งตอนนั้น 7 สัปดาห์ได้) คนยังนิยมฟังเพลงเป็นอัลบั้ม ต่อให้เป็นเพลงหน้าบีมันก็มีคุ้น ๆ กัน พวกฟังก์ชั่นสตอรี่ในแอพก็ยังไม่มี อย่างมากก็ถ่ายเก็บไว้ในกล้องดิจิตอล คนเลยโฟกัสกับคอนมากกว่า

ผมมีโอกาสไปดูคอนต่างประเทศโซนเอเชียมากับนักร้องที่เน้นร้อง ซึ่งเขาห้ามใช้มือถือ ก็กลายเป็นว่าทุกคนก็จอยกับคอน ต่อให้เป็นคนที่ไม่คุ้นกับเพลงก็ยังต้องจอย เพราะไม่มีอะไรให้ทำนอกเหนือจากนั้น จะนับเป็นบรรทัดฐานได้ไหม

ต้องร้อง fan chant ได้

Enjoy the show ครับ แค่นี้ไม่ต้องคิดไรเยอะ

ไอ้ถ่ายทั้งเพลงเนี่ยโคตรน่ารำคาญ ยกมาถ่ายสตอรี่แปปๆเออเข้าใจได้ เก็บโมเมนท์ไม่กี่วิ

ผมไปโคตรจอย

สุดมากกกก อย่างน้อยก็ได้ฟังเศษซากความฝีนครึ่งเพลง

ได้ฟังเพลงชุดเก่าๆ ที่ผมซื้อตั้งแต่ใต้ดินอย่าง อาจเพราะ ซ้ำซ้อน

แก่แล้วโดดไม่ไหว นั่งดูแหกปากได้เกือบทุกเพลง 555+

ปล.เน้นดูไม่เน้นถ่าย ถ่ายน้อยมากกกกกก

โคตรอิ่มได้ฟังเพลงที่คงไม่ร้องแน่ๆตามผับ แบบซ้ำซ้อน
ยิ่งอาจเพราะนี่ได้ฟังฉ่ำแล้วตอนข้อสอบ
แต่หลายๆเพลงที่อยากฟังก็ไม่ได้ฟัง แต่ไม่เป็นไร อิ่มใจมาก

แฟนเพลงยุคอัลบั้มแรกๆน่าจะฟินกันแหละครับ เพลงเก่าๆเยอะ

บัตรยืนอ่ะกร่อยแน่ ผมรู้อยู่ละว่าเพลง cocktail มันกระโดดไม่ค่อยได้ เลยจัดบัตรนั่งดูแบบชิลๆดีกว่า

ได้ฟังเพลง อาจเพราะ ก็ฟินละครับสำหรับคอนนี้

คอกเทลนี่โดดเพลงไหนได้มั่งนะ

ความรู้สึกผม คอกเทลมันไม่ใช่วงที่แบบ ฟังแล้วจะกระโดดไรงี้เลย
ภาพจำผมมันไม่ใช่วงที่เพลงมันจะบิ้วให้กระโดดได้เท่าไหร่

ปล.ผมไม่ชอบพวกที่ชูกล้องถ่ายแม่งทั้งคอน
น่ารำคาญ คนจะโดด จะใส่เต็ม กูต้องมาพะวงกับทรศ.พวกเห้นี่อีก

ปล2.เสียดาย กดไม่ทัน
ไอ้ตอนที่บัตรเข้าระบบ ผมก็ตัดใจไปแล้วด้วย

ขนาด Bodyslam รอบล่าสุดที่ Impact ยังเป็นเลย

เพลงที่ต้องกระโดด นั่งกันเฉยมาก

คนที่ถูกรัก นั่งดูกันเนี่ยนะ หลายคนยังหนุ่มยังสาวแท้ ๆ

แต่ผมก็ไม่สนล่ะ เพลงแบบนี้มายังไงก็ต้องโดด บัตรนั่งก็ต้องลุกขึ้นมา