ต้องตั้งคำถามเยอะๆครับอะไรทำนองนี้ "คนเรามันจะสุขอย่างเดียวได้จริงๆหรือ?" เรารู้สุขเพราะเรารู้ทุกข์ เราดีใจกับความสำเร็จเพราะเรารู้ว่ามันยากและที่เรารู้ว่ามันยากแสดงว่าเราล้มเหลวมาก่อน ผมเคยมีคนในทีมเป็นคนเดนมาร์ค เค้าพูดคนละเรื่องกับที่เราเข้าใจเลยนะครับ

ที่ว่ามีความสุขเค้าวัดจากปัจจัยทางกายภาพเช่น สุขภาพ, การศึกษา, การสนับสนุน/ดูแลภาครัฐ, การแพทย์ ซึ่งไม่มีเรื่องสังคมเลย ประเทศแถบนั้นคนบ้านใกล้เรือนเคียงแทบไม่ยุ่งกันเลย ต่างกันคนต่างอยู่ เพราะแต่ละคนไม่ต้องพึ่งพากัน จึงไม่ต้องอดทนกับคนข้างบ้าน ไม่พอใจก็แจ้งตำรวจ ไม่ต้องทำความรู้จัก ไม่ต้องผ่อนหนักผ่อนเบา

เพื่อนผมบอกว่าจริงๆแล้วพวกเค้ากำลังทุกข์มากกว่า กับการที่ต้องพยายามมีแสดงออกว่าความสุขตลอดเวลา(เพราะเป็นแชมป์สุขหลายสมัย)

มนุษย์เรามีสัญชาตญาณเผ่า ที่ทำให้เราอยู่รอดมาได้ ถ้าอาศัยแค่สัญชาตญาณทางกายภาพเราสูญพันธุ์ไปนานแล้ว เช่น เรื่องทำคลอดที่ถ้าขาดการสัมพันธ์ทางสังคมนี่ก็เสี่ยงมากๆ และเหตุที่เราไม่แก้ทางกายภาพกับตรงนี้ก็เพราะเรามีสังคม(ที่แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ)นี่แหละ ดังนั้นเชื่อเถอะต่อให้มีความมั่นคงทางกายภาพมากๆ แต่ขาดสังคมเราก็ไม่สุขจริงๆหรอก

จะสุขได้ ประเทศต้องหนาวก่อน เกี่ยวไหม

0ากที่อ่าน เคล็ดลับความสุขคือการปฎิสัมพันธ์ที่ไม่ต้องเยอะรึเปล่า

ก็จริงตามนั้น คือมันเป็นประเทศที่คนคาดหวังกันเองแบบไม่ต้องพูดอะ

คาดหวังว่าต้องทำให้ดีที่สุด คาดหวังว่าทุกอย่างต้องดำเนินไปตามระบบระเบียบที่สุด

คาดหวังว่าระบบต้องไม่ล้ม ต้องได้ในส่วนที่ควรได้ ส่วนรัฐก็คาดหวังในแบบเดียวกันคือจ่ายภาษีให้ได้ตรงตามนั้น

ถ้าให้เทียบนึกภาพญปก่อนมันจะฟองสบู่แตก ช่วง 70-80's ที่เงินมันสะพัดอะ ระบบคนญปตอนนั้นใครๆก็อยากอยู่ ดอกเบี้ยสูงลิ่วแต่เงินโฟลว์คล่อง ใช้เงินกันโคตรมือเติบ อะไรๆก็แฮปปี้หมด ฟองสบู่แตกตูมเดียวคือเละมาจนทุกวันนี้ นี่จะ 30-40 ปีละยังไม่ฟื้นเลย

คือถ้าคนชอบอยู่ในระบบไปเรื่อยๆอะ อยู่ได้สบายครับ มีวินัยมีอะไรงี้ ไม่เอาเปรียบใครก็อยู่ได้
ภาษีจ่ายแรงตามคุณภาพที่ได้กลับมาทั้งการศึกษาและสุขภาพ

ปัญหาที่คนไปอยู่บ่นส่วนมากคือคนไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กัน ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเอง ยิ้มแบบชืดๆ

ได้เป็น PR แล้วบางทียังกลับมาอยู่ไทยสักเดือนนึงเลยก่อนกลับ เพราะอยู่ที่นู่นไม่ค่อยได้คุยกับคน



ไม่เกี่ยวหรอกท่าน ประเทศมันหน้าหนาวที่ผ่านมาร่วงไป -10 หรือ -20 พร้อมกับลมแรงๆนี่ก็เริ่มไม่สุขละ
ออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ แต่บางคนที่ไม่ได้ซื้ออาหารกักตุนไว้มันก็ซวยต้องออกไป

สมชื่อ ฟินจัด

ในฐานะคนบ้านน้ำท่วม ผมบอกเลย น้ำท่วมแต่ละปี แม่งโคตรน่าเบื่อ ชีวิตลำบากจัดๆ มีทุ่งรับน้ำเยอะแยะ แต่ไม่ผันไป พื้นที่แก้มหมานั่นก็ใช้ไม่ได้

เกิดในประเทศนั้น ถ้าไม่ประสบผลสำเร็จก็กดดันนะ
เพราะโครงสร้างอะไรหลายๆอย่างดีกว่าประเทศอื่นตั้งเยอะ

สมัยก่อนอ่ะใช่ครับ อยู่ ๆ ไปก็ใช้ชีวิตได้เพราะคนน้อย เลยจัดการง่าย สำคัญคือภาษีครับ ถ้าให้ไทยเก็บ 30% บ้าง แบบทุกคน แล้วถ้าเกินลิมิตจ่าย 50% เอาไหมอ่ะ ความสามารถทางการค้าตุยแน่

คนโฟกัสที่ปัญหาของพวกประเทศท๊อปๆ แต่เอาตรงๆปัญหาพวกนั้นเทียบกะปัญหาประเทศที่อื่นต้องเผชิญมันก็จิ๊บจ๊อยกว่าหมด ไม่แปลกที่มันจะท๊อปกัน อย่างน้อยก็หมดห่วงเรื่องที่ควบคุมยากอย่างรัฐบาลคอรัปชั่น เสรีภาพการแสดงออก สวัสดิภาพชีวิต การหาตังค์ การศึกษา ส่วนเรืองอากาศหนาว ฆตต คนน้อย ไม่มีคนคุย ไม่มีอลุ่มอล่วยแบบสังคมใหญ่ ผมว่ามันต้องแปะมีม first world problem อะ

ประเทศต้องรวยก่อน

อิสราเอล มาไง