แฟร์ ตัดพี่ชายทิ้งไปก่อนกรณีนี้คือบ้านกู้กันกับแม่สองคนแบ่งจ่ายกันสองคนเวนคืนมาแบ่งกันสองคนสัดส่วนเท่ากันกับที่เคยจ่าย ถือว่าแฟร์จบเรื่องนี้ไปแล้ว

กรณีพี่ชายแม่ไปช่วยผ่อนนั่นแม่ใช้เงินแม่เองไม่เกี่ยวอะไรเลย แม่จะใช้เงินยังไงก็ได้จะยกสมบัติทั้งหมดให้ลูกคนเดียวก็ได้ สมมติสุดท้ายพี่ชายได้สมบัติแม่ไปหมดก็ถือว่าไม่แฟร์แต่ก็นั่นแหละสมบัติเค้าเค้าจะยกให้ใครก็ได้ ซึ่งมันคนละเรื่องกับการผ่อนบ้านอันแรก

ถ้าสมมติตอนนี้คุณรู้สึกชีวิตลำบากแล้วรู้สึกว่าแม่ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเท่าพี่ชาย ให้บอกไปตรงๆเช่นขอเงิน1ล้านบาทเพราะต้องหาบ้านอยู่ใหม่ไรงี้ แกจะให้ไม่ให้อีกเรื่อง แต่คุณมีสิทธิขอแล้วก็ไม่เกี่ยวว่าจะต้องแฟร์หรือไม่แฟร์เขาให้ก็ให้แค่นั้นหรือจะไม่ให้ก็ได้ แต่อย่าทำเป็นแบบสมบัติแกไม่อยากได้แต่ดันอยากมาได้ส่วนแบ่งเวนคืนมากกว่านี้เพราะตัวเองผ่อน(แต่แม่ก็ผ่อนเหมือนกันไง)

จากประสบการณ์แม่มักจะให้ลูกที่ดูพึ่งตัวเองไม่ได้มากกว่า(ไม่ได้เกี่ยวกับว่ารักมากกว่ารึเปล่า) คุณบอกไปตรงๆว่าลำบาก บอกไปเลยซื้อบ้านใหม่แพง ไหนจะค่าตกแต่งบ้าน บลาๆ อยากให้แม่ช่วย ผมว่าแบบนี้โอกาสได้สูง แม่น่าจะยินดีช่วยลูกทุกคนที่ลำบากแต่น่าจะเกลียดเวลาไปถามหาความแฟร์เพราะเหมือนไปจี้จุดเค้า

คือเรื่องเงินมันไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ความรู้สึกนี่สิ ผมไม่สามารถทำให้ตัวเองรู้สึกเหมือนเดิมได้อ่ะ

จุดเริ่มต้นของคำถามเรื่องนี้เดิมเลยคือแกมีความคิดว่าจะแบ่งเงิน 1/3 ส่วนจาก 7 ล้านนี่ไปให้พี่ผมด้วยซ้ำ (พูดทีเล่นทีจริง) แต่ผมไม่ยอม มันเลยเป็นประเด็นที่ติดอยู่ในใจผมมาพักใหญ่แล้ว

จะหาความเท่าเทียมในโลกนี้ไม่มีหรอก มีคนได้เยอะก็ต้องมีคนได้น้อย

ทรัพย์สินของคนอื่น ต่อให้เป็นของบิดามารดาก็อย่าไปคิดอยากได้มาเป็นของตัวเอง

อยากได้อะไร หาสร้างมาเองจะภูมิใจกว่า

คนละเรื่องกัน อย่าเอามาปนกัน ผ่อนไปคนละกี่% ก็ได้คืนมาเท่านั้นถูกแล้ว

ทำไมไม่คิดอีกมุมว่า ตอนคุณซื้อบ้าน แม่คุณช่วยคุณออกตั้ง 60% ทั้งที่เค้าอยู่ตจว.ไม่ได้มาอยู่ด้วย ถือว่าเยอะกว่าที่เค้าช่วยพี่คุณอีกถูกป่ะ ถ้าไม่มีการโดนเวนคืน คุณไม่บอกให้แม่เอาตังให้พี่คุณอีกซักล้านนึงให้ได้เท่าๆที่คุณได้บ้างล่ะ?

เห็นคุณว่ากำลังจะแต่งงานย้ายไปอยู่บ้านแฟน อยู่ๆไปอาจจะอึดอัด อยากออกมาอยู่กันเอง ถึงวันนั้นคุณอาจจะต้องให้แม่ช่วยคุณอีกรอบก็ได้

ไม่ใช่ครับ บ้านผมถือกรรมสิทธิร่วมกัน 2 คน

ส่วนคอนโดพี่ผม แม่เคยจะช่วยผ่อนแล้วโดยมีเงื่อนไขว่าต้องถือกรรมสิทธิร่วมแต่เขาไม่เอาเองเพราะอยากถือสิทธิคนเดียวเพราะเขาอยากอยู่กับแฟน

เดิมผมตั้งใจว่าถ้าแม่เกษียณจะให้แกไปอยู่ด้วย ลำพังถ้าผมซื้อเองอยู่คนเดียวผมไม่ซื้อบ้านราคานี้แต่แรกอยู่แล้ว ที่ซื้อเอาแค่ทาวน์โฮม 2 ล้านกว่าพอกู้คนเดียวได้สบาย

ปล.ส่วนอยู่บ้านแฟนแล้วอึดอัดไหมไม่ใช่ประเด็น ต่อให้ย้ายออกจากบ้านแฟน ผมก็จะไปเช่าอยู่เอาเพราะผมจะเอาเงินไปลงทุนทั้งหมด

แล้วระหว่างที่คุณอยู่คุณได้จ่ายค่าเช่าให้แม่มั้ยครับ ไม่นับเงินช่วยเหลืออย่างอื่นนะ แค่ค่าเช่าบ้านในส่วนของแม่ 60% น่ะครับได้จ่ายมั้ย ผมตีคร่าวๆ 10% ต่อปีจาก 3 ล้านกว่าๆ ถ้าคุณต้องจ่ายในส่วน 60% ของแม่ก็ตกเดือนละเกือบสองหมื่นแล้วครับ นี่ยังไม่รวมที่บ้านมูลค่าเพิ่มขึ้นเป็น 7 ล้านอีก ผมก็ไม่รู้คุณอยู่มากี่ปีอ่ะนะ แต่ปีนึงก็ตกประมาณ 2 แสนแล้วที่คุณต้องจ่ายแม่น่ะ

ถ้าไม่ได้จ่าย ไอกรรมสิทธิ์ร่วมมันก็แค่เรื่องกฏหมายไม่ใช่ในทางปฏิบัติ ผมไม่รู้จักครอบครัวคุณ แต่คหสต. สมมติแม่คุณเป็นอะไรขึ้นมา(ขออภัยนะครับ พูดให้เห็นภาพเฉยๆ) ผมไม่คิดว่าแม่คุณจะเอา 60% ของบ้านคุณมาหารสองแล้วแบ่งให้พี่คุณด้วยหรอกครับ

ส่วนจะบอกว่าถ้าแม่ไม่ช่วยออกก็จะไปซื้อบ้านอยู่เองอยู่แล้ว ก็แปลว่าถ้าแม่คุณไม่ช่วยแต่แรก คุณก็ไม่ได้กำไรมาอีกล้านสามถูกมั้ยครับ ไอที่ได้กำไรมารอบนี้ ก็เพราะแม่ช่วยผ่อนบ้านหลังนี้ สุดท้ายก็คือแม่เค้าช่วยให้คุณได้เงินเยอะกว่าที่เค้าเอาเงินให้พี่คุณซะอีก

สรุปคือ ไม่มีใครเปลี่ยนความคิดคุณได้หรอกครับ ยังไงคุณก็รู้สึกไม่ดีวันยังค่ำ แต่ถ้าให้ผมตอบจากข้อมูลแค่ในมู้นี้ ผมก็คิดแบบนี้แหละครับ

บ้านนายคนจีนป่ะ

ไม่ต้องคิดมาก 55555555555

งินแม่ก็คือเงินแม่ เขายังไม่ตายทุกบาททุกสตางค์ก็เงินเขา
แม่เขาจะให้ใครก็เรื่องของแม่เขา

ทรัพย์สินเงินทองพ่อแม่ คิดไว้ในหัวเลยว่า ไม่ใช่ของคุณ

เขาตายไปเขียนพินัยกรรมให้พี่คุณหมด คุณก็ต้องยอมรับ

พูดเพื่ออนาคตคุณด้วย มีเมีย มีลูก สองคนสามคน สุดท้ายคุณก็ต้องไปแบ่งตามใจคุณเหมือนกันนั้นแหละ

แฟร์แล้วครับ

แบ่งแบบนี้ ไม่ได้แปลว่า ถ้าคุณซื้อบ้านใหม่ แม่จะไม่ช่วยสักหน่อย

แล้วอีกอย่างพี่คุณอาจจะเอ่ยปากขอให้แม่ช่วย ถ้าคุณเอ่ยปากแม่ก็อาจจะช่วยคุณด้วยเหมือนกัน

เรื่องเงินนี่ทำให้คนทะเลาะกันไม่เกินจริง จะมองว่าไม่แฟร์ก็เข้าใจได้ แต่ที่ทุกคนพยายามจะสื่อคืออย่ามานั่งทุกข์ใจ ผิดใจกับเรื่องแบบนี้เลย

พูดถึงตัวผม พี่ผลาญเงิน ที่ผ่านมาขายยา ติดคุก ส่วนผมผมตั้งใจเรียน ประหยัด ทำงานส่งเงินให้ที่บ้าน สมมติออกมาแล้วแม่ให้มรดกพี่เยอะกว่าผมก็ไม่ติด ผมถือว่าแกให้คนที่ลำบาก ส่วนผมได้ความรักจากพ่อแม่มาเยอะแล้ว ผมพอใจละ

อันนี้ถือว่าเป็นธุรกิจนะ แบ่งตามนั้นก็ควรจบปัญหา

ส่วนการให้สเน่หา หรือการช่วยเหลือต้องแยกความน้อยใจไปอีกกรณี มาเหมารวมอารมณ์เดียวกันไม่ได้

ถ้าบ้านไม่โดนเวรคืนคุณได้มากกว่าพี่ชายอีกนะ

จำคำพูดผมไว้อย่างหนึ่งครับ ในมุมมองของพ่อกับแม่ จะช่วยลูกคนที่เอาตัวไม่รอดเสมอ คนที่เอาตัวรอดก็รอดไป เป็นอย่างนี้จริงๆ ครับ ผมเข้าใจคุณนะ เพราะผมก็เจอมาคล้ายๆกับคุณ มันไม่ยุติธรรมและไม่แฟร์เลย วิธีแก้ไข ก็พูดตรงๆเลยครับ นัดเคลียร์กัน แล้วมันก็จะจบแบบที่ทุกคนสบายใจกันทุกฝ่าย(ถ้าบริสุทธิ์ใจกันทั้งหมดนะครับ) ผมว่ามันคนล่ะเรื่องกันนะครับ ทุกคนรักแม่ดูแลแม่หมดแหละครับ แต่เรื่องสมบัติเรื่องเงินก็อีกเรื่องคุยกันครับ อย่าเก็บไว้ ไม่งั้นเราจะต้องเสียเปรียบไปตลอดถ้าไม่ยอมพูดครับ...