มีเด็กชายคนนึงที่อยู่ดีๆก็ป่วยหนัก และเพียงไม่กี่วันก็อาการแทบปางตาย พ่อแม่ก็หาวิธีรักษากันทุกวิถีทางที่คนสมัยนั้นจะช่วยได้ หาหมอยาหมอบ้านก็แล้วิฟาพระก็แล้ว แต่อาการยังไม่ดีขึ้น
อยู่มาวันนึงไม่นานพ่อแม่ของเด็กได้ยินข่าวลือถึงหมอผีท่านนึงที่มีข่าวลือถึงความเก่งกล้าที่อาจจะรักษาลูกของพวกเค้าได้มาตั้งสำนักที่ท้ายหมู่บ้าน จึงพากันหอบหิ้วลูกกันไปด้วยความหวังที่จะให้ลูกหายจากอาการที่เป็นอยู่

พอถึงสำนัก ก็เห็นผู้คนจำนวนมากมารอความช่วยเหลือจากอาจารย์หมอผีนั่งอยู่ในสำนัก พ่อแม่ของเด็กก็อุ้มลูกเข้าไปรอคิวต่อจากคนอื่น เพียงแค่พอทำท่าจะนั่ง อาจารย์หมอผีท่านนั้นเรียกทั้งสองพ่อแม่และเด็กให้เข้าไปทันที ลักษณะของอาจารย์ท่านนี้ ลักษณะเป็นคนผอมซูบ อายุน่าจะราวๆ 50ต้นๆ และมีลูกศิษที่อยู่คอยปรนนิบัติเป็นผู้หญิงเท่าที่เห็นถึง 7-8คนและลูกศิษผู้ชายร่างกายกำยำล่ำสันอีก 2คน อาจารย์หมอผีท่านนี้มองครอบมองครอบครัวนีเแบบแปลกๆ แต่ทั้งสองคนก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพียงแค่อาจารย์สวดมนต์แค่สองสามคาบ แล้วประพรมน้ำมนต์ เด็กก็ลุกขึ้นนั่งได้ แทบจะหายเป็นปลิดทิ้ง ยังคงเหลือแค่อาการไข้อ่อนๆ ทั้งสองคนดีใจมาก กราบขอบคุณอาจารย์เป็นยกใหญ่ น้ำตาไหลด้วยความปิติดีใจ เมื่อถึงเวลาก็ขอตัวกลับ

พอถึงบ้านก็พากันใช้ชีวิตกะนตามปกติอีกครั้ง แต่คืนนั้นเอง แม่ของเด็กก็ลุกขึ้นเดินออกจากที่นอนด้วยอาการเหม่อลอย และเดินออกจากไป ตัวพ่อเองรู้สึกตัวเห็นคนเป็นแม่เองลุกออกไปจากที่นอน แต่เค้าก็ขยับตัวไม่ได้ มีอาการเหมือนถูกผีอำ และอีกไม่นานก็หลับไปเหมือนเดิม

เช้ามา พ่อก็ตื่นมา ก็ไม่เห็นตัวแม่ แสดงว่าเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน พ่อก็เดินตามหาแม่ทั้งหมู่บ้าน ในที่สุดก็ได้รู้ว่าอยู่ที่สำนักอาจารย์หมอผี กลายไปเป็นลูกศิษย์ที่อยู่คอยปรนนิบัติอาจารย์หมอผี ตัวพ่อเองก็เลยรีบดิ่งตรงไปที่สำนักอาจารย์หมอผีพื่อพาแม่กลับ เมื่อไปที่สำนักก็เห็นเมียนั่งอยู่ข้างๆอาจารย์จึงแหวกกลุ่มคนเข้าไปแล้วดึงตัวแม่กลับ แต่แม่ไม่ไป ทำเหมือนเป็นคนไม่รู้จัก และอาจารย์หมอผีจึงให้ลูกศิษย์ชายสองคนลากตัวออกไปข้างนอกออกไปกระทืบ ด้วยความเสียใจอย่างหนัก พ่อก็เลยไม่คิดสู้กลับ และก็โดนยำใหญ่จนสะบักสะบอม หลักจากนั้นก็หอบหิ้วสังขารที่เจ็บทั้งร่างกายและจิตใจกลับมาบ้าน

พ่อนั้นได้ลองนั่งคิดทวบทวนว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ตัวแม่ไม่มีโอกาสที่จะเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้ นอกเสียจากว่า ว่าโดนคุณไสยจากอาจารย์หมอผีแน่ๆ ซึ่งความจริงก็เป็นแบบนั้น เค้าคิดว่ายังไงก็ต้องเอาตัวแม่ออกมาก่อน เรื่องการถอนกุญไสยค่อยคิดทีหลัง ตกตอนเย็นใกล้ค่ำพ่อก็ไปที่สำนักอีกครั้ง พร้อมมีดอีเหน็บเล่มโต เค้าย่องไปแอบซุ่มดูสถาณะการณ์ และเค้าก็ได้รู้ว่าห้องไหนคือห้องนอนของอาจารย์หมอผี และเค้าก็รอจนดึก รอจนถึงตอนที่คิดว่าทุกคนหลับแล้ว เค้าจึงย่องไปที่ห้องของอาจารย์หมอผี เค้าแอบขึ้นไปจากหลังคาแล้วแหวกตับจากหลังคาเพื่อดูข้างใน ปรากฏว่าเห็นภาพบาดตา อาจารย์หมอผีกำลังกระหน่ำตัวแม่อย่างดุดัน เมื่อตัวพ่อเห็นภาพนั้น ความโกรธทะลุปรอท กระโดดแหวกตับจากหลังคา ง้างมีดกลางอากาศ แทงเต็มๆเข้ากลางหลังของอาจารย์หมอผี อาจารย์สิ้นใจลงทันทีโดยไม่ทันได้ร้องซักแอะ และพ่อเองก็เอาเสื้อผ้าใส่ให้แม่แล้วก็ลากตัวแม่กลับ

เดินออกจากสำนักอาจารย์หมอผีได้ไม่ไกลมีลมพัดอย่างหนัก พัดจนต้นไม้เอนแทบหัก มีร่างนึงมายืนดักด้านหน้า และนั่นคืออาจารย์หมอผีคนนั้นเอง ร่างกายเค้าเปลี่ยนไป เขียวยาวเล็บยาวเป็นอสูรกาย มันพุ่งเข้าใส่ต่อสู่กับตัวพ่อจนตัวพ่อถอยกระเด็นไปไกล แล้วอาจารย์หมอผีที่เปลี่ยนเป็นอสูรกายก็เรียกตัวแม่ให้เข้ามาหา นางเดินเข้ามาหาด้วยเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยเข้ามาคลอเคลียให้คนเป็นพ่อเห็น แล้วพูดว่า "ไม่มีอะไรที่กูต้องการแล้วกูจะไม่ได้" พร้อมเอามือกระซวกท้องล้วงไปดึงหัวใจของตัวแม่ออกมากินหลังจากนั้นแม่ก็ตายลงทันที เมื่อคนเป็นพ่อได้เห็นแทบคลั่ง สติหลุด พุ่งเข้าใส่อสูรกายหมอผีแบบไม่คิด โดนตบเข้าหน้าคอหมุนได้รอบ ตายตั้งแต่ตัวยังไม่หล่นถึงพื้น ทันใดนั่นมีเสียงเด็กร้องเรียกเสียงดัง "พ่อ" หารู้ไม่ ตัวลูกแอบตามออกจากบ้าน และมาทันได้เห็นจังหวะที่ตัวพ่อโดนปลิดชีพพอดี และต่อมาก็เห็นร่างแม่ที่นอนอยู่ และวิ่งไปหาร่างของพ่อแม่ด้วยน้ำตา ร้องเรียกพ่อแม่ไม่ขาด

เมื่ออสูรหมอผีได้เห็นร่างเด็ก มันก็คิดจะฆ่าเด็ก กำลังง้างมือ ทันใดนั้นก็มีพระธุดงค์เดินมาแหละพูดว่า "หยุดเถิดโยม อาตมาขอบิณฑบาต"(ตามสูตร)พร้อมเสียงบทสวด เมื่ออสูรหมอผีหมอผีได้รับรู้ถึงชาญของพระธุดงค์รูปนั้นมันจึงหนีไป เมื่ออสูรหมอผีหนีไป พระธุดงค์รูปนั้นก็เดินมาที่เด็ก ปรอบเด็กที่กำลังร้องให้ด้วยหลักธรรม เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างด้วยความเป็นเด็ก พระท่านจึงถามว่า ที่บ้านของเด็กยังมีญาติอยู่อีกหรือปล่าว เด็กตอบว่าไม่เหลือใครแล้ว พระท่านจึงได้รับเด็กคนนั้นมาบวชเป็นเณรคอยติดตามท่านไปเดินธุดงค์ ผ่านเรื่องราวต่างไป

25ปีต่อมา เณรคนนั้น ต่อมาได้กลายมาเป็นพระแล้วหลังจากนั้นก็ได้ลาสิกขากลายเป็นฆราวาส หลังจากที่พระธุดงค์รูปนั้นได้มรณภาพ ก่อนมรณภาพท่านได้กล่าวไว้ว่า เมื่อฉันมรณภาพแล้ว ให้คุณสิกขาลาเพศไปช่วยผู้คน คุณมีหน้าที่ที่ต้องช่วยผู้คน ทุกอย่างได้ลิขิตไว้แล้ว