มีแต่ เห้อออ เห้อออ เห้อออ ช่วงหลังๆมันดีขึ้นก็จริง แต่ผมว่ามันพังไปแล้วอ่ะเรื่องนี้ มันพังไปด้วยโครงเรื่อง

ที่คนทำต่อนำมานำเสนอจนพังไปหมดละ ความลึกของเรื่อง ความซับซ้อน โครงสร้างโลกนินจา มันเละเทะไปหมด

เป้าหมายของเรื่องก็แบบ อีหยังวะ ไหนจะยัดเยียดความเหมือนต่างๆนาๆอีก ที่ให้ตัวละครพยายามบอกว่าเหมือน แต่ตะหงิดใจทุกดอก

เห้อออออออออออออออออออ พอดีเห็นเขาว่าเริ่มกลับมาสนุก แต่ผมก็รับไม่ได้จริงๆอ่ะ ขอระบายหน่อย

**ผมทั้งดูและอ่านนะ ไปไล่ดู จากนั้นไปดูพากย์ไทย แล้วไปต่อด้วย Manga Plus อ่านต่อ**

- ชิกามารุ : ปกติจะดูขี้เกียจๆ แน่นอนโตขึ้นมันไม่เป็นแบบนั้นแล้ว แต่ความเท่ ไหวพริบเทพ บทเท่ๆที่มันควรออกมาจากชิกามารุ มันหายไปไหนหมด เป็นผู้ช่วยโฮคาเงะ ที่หัวร้อนง่าย ขี้ระแวง ไปซะแล้วอ่ะ

- ผมเข้าใจประเด็นที่ต้องเนิร์ฟ โตะ กับ เกะ นะ แต่เห้ยยย ไอ่โตะกับเกะ ถึงมันจะไม่มี 9 หาง กับ เนตรสังสาระ มันก็ยืน 1 ในหมู่บ้านเห้ยย วิชาเซียนเอย เนตรวงแหวนเอย แม่งบทก็พยายามเร้าจังว่าอ่อนลงไปเยอะ คือ อ่อนลงไปเยอะอ่ะใช่ แต่ 2 คนนี้มันไม่ใช่คาแรคเตอร์แบบนี้ มันก็ไปหาวิธีอื่นสิฟะ

- คือคนวาด คุณพี่ลืมหรอว่าเรื่องนี้มันคือโลกนินจา ต่อให้คนใช้บริการนินจาน้อยลง โลกเจริญขึ้น ไม่มีสงครามบลาๆ แต่เค้าโครงมันต้องยังอยู่ ไม่ใช่สะเปะสะปะมั่วซั่วแบบนี้ หน้าที่ต่างๆเอย การทำภารกิจเอย หน่วยลับ หน่วยนู่นนี่นั่น การพัฒนาเทคโนโลยีเสริมความแกร่งหมู่บ้าน มันสามารถไปด้วยกันได้เห้ยย แต่ไม่ใช่สภาพโครงเรื่องออกมาเละเทะทุเรศแบบนี้

- อาจารย์ คาคาชิ ตรู เป็นถึงรุ่น 6 หายไปไหนนิ่ อาจจะด้วยผมดูข้ามๆก็ได้มั้ง ตามทั้งหมดไม่ไหวจริงๆ เพื่อนๆใครทราบบอกทีครับ ผมแค่สงสัย ถ้าแกไม่ได้ตายหรือเป็นไรไป หมู่บ้านมีโฮคาเงะถึง 2 คนที่อายุการต่อสู้อยู่ในช่วงที่ดีด้วยซ้ำ

- ลายเส้นมันไม่ได้จริงๆแฮะ มันไม่มีความคม มุมฉากที่แสดงออกมาก็ชวนหงุดหงิดมากๆ

- แล้วมีไปดูพากย์ไทยของ Iqiyi โอ้โห หนักกว่าเดิมอีก ทำไมพากย์ได้ไร้อารมณ์ร่วม ไร้ความกลมกลืน ไร้รสชาติได้ขนาดน้านนนนนน



โดยรวมส่วนตัวผมเลยนะ เรื่องนี้ถ้าไม่มีบุญเก่า ยังไงก็ไม่เกิด ไม่รู้สึกถึงเอกลักษณ์ หรือ ตัวตนของเรื่องเลย

ผมพยายามดูแล้ว อ่านแล้วจริงๆ คงไหวได้แค่นี้ ไปต่อไม่ไหวละครับ สภาพพ

คาคาชิแก่มาเป็น ผู้คุมสอบจูนิน รุ่น โบรูโตะนะครับ ที่ทุกคนรวมตัวกันใช้คาถา ผนึก.

ก็มันไม่ใช่เรื่องเก่าแค่นั้นเลย มันก็บอกตั้งแต่ต้นเรื่อง 555555555

ส่วนตัว ยังไงมันก็ต้องเก่งกว่าเก่าอยู่แล้วไอตัวใหม่ๆ นึกภาพ ดราก้อนบอลอะ ก็สภาพเดียวกัน

คือที่มาสู้ด้วยมันก็อารมณ์ Dragonball super ป่ะ เจอเทพทำลาย --> อันนี้ก็เจอพวกเดียวกับ คางูยะ ซึ่ง 9 หางมันแค่ 1/9 ของจักระที่แยกออกมา มันไม่มีทางสู้ได้อยู่ละมั่ง ต่อให้มีวิชาเซียนมากมายก็เถอะ

ส่วนเรื่องอื่นๆ ผมว่าทำได้ แค่มันไปไวไปหน่อย เช่นอุปกรณ์นินจาอะไรเถือกๆนั้น มันเปลี่ยนแปลงไวไป คนอ่านอาจจะไม่ชอบ

ส่วนชิกามารุ มันไม่ได้ใจร้อนหรอก แต่เจอศัตรูแบบเอด้า มันทำไรไม่ได้เพราะมันรู้ทุกอย่างที่ชิกามารุคิด จะให้มันทำไร กันผ่านจิตยังรู้เลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

สรุป อ่านแล้วผมเฉยๆ อาจจะเพราะไม่ได้คาดหวังอะไรกับมันมากมั่ง ฮ่าๆๆๆๆ

ขัดใจหลายอย่างจริงครับ โดยเฉพาะท่อนที่ท่านว่าเลย ต่อให้โตะกับเกะไม่มีเก้าหางกับเนตรสังสาระ มันก็ยังเก่งสุดในโลกนินจา ลำพังโหมดเซียนของไอ้โตะก็เก็บเพนได้แล้วเหอะ ไหนจะคาถาเชิญกบอีก แต่ผมก็ตามอ่านไปงั้นๆเพราะอยากเห็นหน้าพวกรุ่นเก่าๆที่โตเป็นผู้ใหญ่ ไม่รู้ดิมันผูกพันธ์ตัวละครเหมือนโตมาด้วยกัน

ผมคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ก็เลยลองเปิดใจดู ตอนนี้ดูมาถึง ที่ไปทัศนศึกษาที่หมู่บ้านคิริงาคุเระ ละ

ความรู้สึกค่อนข้างไปทางไม่ชอบครับ ไม่รู้ว่าจะดูต่อไปได้จนจบไหม แต่ชอบทุกครั้งเวลามีตัวละครเก่าๆ โผล่มา ทำให้คิดถึงสมัยเป็นวัยรุ่น เห็นการเจริญเติบโตของ พวกนารูโตะแล้วก็นึกถึงตัวเองครับ สมัยเราเป็นเด็กก็ซ่าเลอะเทอะและต้องมีความพยายามมากๆ เหมือนนารูโตะเหมือนกัน กว่าจะประสบความสำเร็จ มันฟิลเหมือนได้เห็นเพื่อนเราเติบโตขึ้นเป็นคนที่ดีกว่าเดิมน่ะครับ

แต่ไม่ค่อยชอบที่เอาตัวเก่ากลับมาเป็นตัวโดนเท่าไหร่มันแปลกๆ ชิโนะ นี้หมดเลยความครึม

เรื่องประเด็นความเก่ง ผมว่าระดับมันต่างกันอยู่ครับ

หากเรื่องนารูโตะเทียบความเก่งคือดาบไม้ เรื่องโบรูโตะจะเทียบความเก่งเป็นปืนเลเซอร์อะครับ ภาคสองมีระดับพลังของแต่ละวิชามากกว่าภาคหนึ่งอะ

เอิ่ม ผมไม่ได้มองว่ารุ่นลูกต้องกากกว่านะครับ ผมอ่ะอยากให้มันเก่งกว่าด้วยซ้ำ ผมเข้าใจในสเกลเรื่องที่สืบทอดมาดี

ผมไม่ได้มีปัญหากับการเนิรืฟโตะและเกะนะ แต่ผมมีปัญหากับการยัดเยียดคำว่า อ่อนลงเยอะ ไม่มีพลังเหนือมนุษย์แล้ว

คือ พวกคุณมรึงทั้งคู่ คาถาเซียน กับ เนตรวงแหวน พวกเอ็งมันเหนือมนุษย์ตั้งแต่แรกแล้วโว้ยยย แต่บทก็ยัดจัง

จริงๆผมเองชอบการ์ตูนที่สู้ไปคิดไปนั่นแหละ เช่น HxH ประมาณนั้น นารูโตะเองก็ด้วย ซึ่งกลิ่นอายนั้นมันหายไปเลย

อ้อ ตอนนั้นดูอยู่ครับ แค่สงสัยว่าไอ้ตอน โค้ดบุก เดลต้าบุก พี่แกหายไปไหน ปกติเป็นคนประสาทไวจะตาย

ผมไม่ได้มีปัญหาเรื่องสเกลครับ อย่างที่บอกผมเข้าใจได้ตั้งแต่เนิร์ฟโตะเนิร์ฟเกะแล้ว ผมมีปัญหาในการนำเสนอมากกว่า

คือผมเข้าใจได้ เกะ ก็บอกอยู่ว่าเทียบกันตอนอายุเท่ากัน ซาราดะ แม่มเก่งกว่าเกะอีก

ละลองย้อนอ่านนารูโตะตอนสอบนินจากับตอนไล่ตามซาสึเกะ

เสน่ห์ตัวละครคนละเกรดเลย

ผมไม่อ่านเพราะมันหลุดคำว่านินจาไปไกลแล้ว ตั้งแต่ภาคสงครามแล้วมาภาคลูกอีกก็หลุดไกลกว่าเดิมอีก
มันเป็นคนใช้พลังสู้กับต่างดาวแล้วอะหลุดโลกเกิน เนตรนั้นเนตรนี้เพิ่มมาอีกเพียบ

ผมว่ามันเรื่องปกติของการ์ตูนที่ยิ่งเขียนไปมันจะเป็นลักษณะแบบนี้อะ

ขนาดในเรื่องเดียวกันก็ได้ นารูโตะ ตอนตามไอเกะแรกๆอะ มันสุดละสำหรับผม คือไม่ต้องเก่งกว่าก็ได้ ใช้สมองชนะเอา (ที่สู้กับลูกน้องโอโรจิ 4 คนป่ะที่มีอักขระสาป)

ดูตอนจบที่มันสู้กันเองดิ ก็ยิงพลังตูมตามใส่กัน แบบนั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ

โตะกับเกะ เก่งสุดในเรื่องไหม แม้ไม่มี 9หาง กับ เนตรไหม ก็ตอบไม่ได้ แค่เจอศตรูที่มันพลัง over ไปเยอะๆก็เท่านั้นอะ

แต่ไม่มีปัญหาฮะ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ นี่ก็อยากรู้ว่าจะหาทางลงยังไง อยู่ดีๆ 9 หางก็มาอยู่ในตัวลูกไอโตะเฉย ถถถถถถ

ตามสไตล์การ์ตูนภาคต่อนะ

ผมว่าไม่มีเรื่องไหนที่คนชอบเลย แนวเอารุ่นถัดๆไปมาแทนตัวเก่า
เพราะคนเรามันจะมาอ่านภาค2มันก็ต้องชอบภาคแรก

แล้วคาแรคเตอร์ที่อยากให้มีบท เอาจริงๆก็อยากเป็นตัวละครเก่าๆสะมากกว่า ยิ่งถ้ามีบท ให้ตัวละครเก่ากากลงแบบโบรุโตะผมว่า คนไม่ชอบเยอะกว่าชอบอยู่แล้ว

คือ ที่ผมจะสื่อ ผมไม่ได้หมายถึงว่าไม่มี 9หาง กับ สังสาระ แล้วจะสู้ตระกูลนั้นได้นะครับ

ผมแค่จะสื่อว่า ตัวละครในเรื่องอ่ะ มันเอาแต่พูดว่าไม่มีพลังเหนือมนุษย์แล้ว ทั้งๆที่มันเก่งกว่าชาวบ้านชาวช่องตั้งแต่แรกครับ

ส่วน 9 หางไปอยู่กับฮิมานี่ ผมยัง งง อยู่เลยตอนนี้

คาคาชิตอนนี้ มาแล้วทำไรได้อะ