ผมบอกเลยว่าเกิดมาในครอบครัวเกษตรกรแทบจะ 100% รายได้หลักของที่บ้านมาจากทำนา ปลูกอ้อย บนที่ดินขนาดกลางๆ 20 ไร่

ตอนเด็กคิดว่าตัวเองลำบาก อาจเพราะขี้เกียจด้วยแหละ ตอนหว่านข้าวแล้วต้องไปไล่นกที่นาก็ร้อน ตอนลากกระสอบข้าวมาตากที่ลาน ตอนเก็บ ก็ร้อน และคัน ตอนไปเฝ้าเครื่องสูบน้ำที่สูบเข้านาก็เบื่อ ยุงเยอะ กังวลงู สัตว์ร้าย

ตอนจะเก็บเกี่ยวผลผลิตก็กังวลเรื่องราคา และอีกหลายอย่าง รายได้ไม่แน่นอน จ่ายหนี้ ธกส ก็แทบหมด

สมัยเด็กด้วยความขี้เกียจ ก็ตั้งเป้ากับตัวเองเลยว่าโตขึ้น จะทำงานห้องแอร์ มีรายได้ให้แน่นอน


เลยอยากถามลูกหลานเกษตรคนอื่นบ้างว่า เป็นยังไง

ตอนนี้ถ้ากลับไปทำคงเป็นแค่งานเสริม ไม่ทิ้งงานหลักแน่ๆ

ตอนนี้โคตรอยากกลับไปทำเลย แต่แฟนไม่ยอม

ทำอยากเกษตรเหมือนเดิม บนที่ดินหนึ่งหมื่นไร่ มีระบบโรงงานและระบบปิดครบวงจร มีตลาดสำหรับปล่อยสินค้ารองรับและมีอำนาจต่อรองเหนือกว่า

เกิดมาก็เจอไร่ข้าวโพด ไร่นาเลย ตอนเด็กๆโคตรไม่อยากทำ อยากทำอยู่อย่างเดียวคือขับรถไถนา ซึ่งก็หัดขับตั้งแต่ 10 ขวบแล้วก็ชอบมากๆด้วย พอโตมาอยากทำงานในห้องแอร์แล้วก็ได้ทำสมใจ ทำอยู่ ณ ปัจจุบัน

พอเริ่มอายุ 35+ ตอนนี้อยากกลับไปทำเกษตรเหมือนเดิม ควบคู่ไปกับทำงานประจำ

บ้านผมก็ทำสวนมะม่วง ไร่มัน ไร่ข้าวโพ้ด

เเต่ด้วยราคาที่มันถูกลง สวนทางกับค่าเเรงงาน ค่าปุ๋ย ค่ายา ที่มันสูงขึ้น

ทุกวันนี้เปลี่ยนมาปลูกยางพาราหมดเลย
เเล้วราคายางเเม่งเสือกราคาถูกชิบหายยยยยย

ส่วนตัวอยากทำเหมือนเดิม ยิ่งมีคนคิดว่ามันยาก มันลำบากมากเท่าไหร่ ก็แสดงว่ายังมีลูกค้าแน่นอน ส่วนหนึ่งเพราะไม่ได้ทำแบบส่งโรงงานหรือผ่านพ่อค้าคนกลาง เลยไม่ได้รู้สึกแย่ในการถูกกดราคา

ปัจจุบันมีฐานลูกค้าแน่นอนมารอรับทุกวัน เพราะเน้นพวกผลผลิตจิปาถะ ที่คนกินทุกวัน และเป็นผลผลิตที่ไม่ต้องลงทุนกับยา กับปุ๋ยมาก แหล่งน้ำก็ไม่ขาด ติดแค่มันไม่ได้เห็นเงินก้อนแค่นั้น

ผมโตมากับสวนทุเรียน สวนเงาะ มังคุด ลองกอง ตั้งแต่เมื่อ สี่สิบกว่าปีก่อน
ปู่เป็นคนทำคนเดียวกับลูกน้อง เรามีหน้าที่แค่เก็บกิน วิ่งเล่น จนสองปีก่อนปู่ตาย
ไม่มีใครทำได้เลยสักคนเดว สรุปขายสวนไป แล้วเรามาทำอาชีพมั่งคงในกทมแล้ว
ให้ไปทำคงไม่ไหว ลูกเต้าอีก สรุปขายดีกว่า

ถ้าตระกูลผมมีที่ดิน 100 ไร่ ผมยอมไปทำไร่ ทำนาเลยครับ

อยากเป็นพ่อค้า คนกลาง มากกว่า

นี่ไม่ใช่คนรวย นี่คือเจ้าสัวเแล้ว

อยากทำงานแถวบ้าน ปกติไปเช้าเย็นกลับ เสาร์อาทิตย์ทำสวนทำไร่เป็นงานอดิเรก

ทำสวนทำไร่ผมว่าต้องลองเป็นงานอดิเรกก่อน

เมื่อไหร่ที่งานอดิเรกมีรายได้เยอะกว่างานประจำนั่นละ ถึงเลิกงานประจำมาทำสวนทำไร่แบบจริงๆ

หาเงินก่อนครับ ถ้าอยู่ได้สบายๆโดยไม่ต้องทำงานไม่รำบากเรื่องเงินแล้ว ค่อยกลับไปทำเกษตรเล็กๆ

เป็นงานอดิเรก

คงทำอะ ผมไม่มีความรู้มากมาย ถ้าผมมีที่ดินนะ

ทำเป็นงานอดิเรกครับ เกษียนมาพักผ่อนสบายๆ ที่บ้าน ในที่มรดก ทำเท่าที่ไหว ปลูกพืชเศรษฐกิจ อย่างละ 2-3 ต้น

ปู่ย่าเป็นเกษตรกร เคยไปสวนบ่อยๆตอนเด็ก แต่ช่วงปกติ วัยเรียนก็ใช้ชีวิตในเมือง

ตอนเด็กๆก็คิดจริงๆนะ ถ้าเอาดีเรื่องเรียนไม่ได้ก็คงไปเป็นชาวสวน แต่มันก็ความคิดเด็กๆที่ท้อกับการเรียนเฉยๆแหละ