พอดีผมไปต่างจังหวัด​(บ้านเกิดตัวเอง)​แถวอีสาน
ไปส่งพ่อกับ​แม่​มา​ ช่วง​ 4วันที่ผ่านมา​ เพราะเมษายน
ผมไปรับแกมาอยู่กรุงเทพ​กับผม​ แต่ผมมาสะอึกกับคำ​ว่า​ 'จั่งได่กะกลับมาอยู่บ้านเฮาเด้อบักหล่า'​ทำเอาผมฉุกคิดขึ้นมาครับ

ว่าตัวเองก็ใช้ชีวิตอยู่​กรุงเทพ​มานานเหมือนกัน​นะ​ตั้งแต่​อายุ​ 16​-36ปี​ ตั้งแต่​เรียน​ ปวช.-ปวส.​ ยันทำงานมีลูก​มีครอบครัว​แล้ว​ ทางบ้านผมก็พอมีงานให้ทำอยู่​เพราะบ้านเดิมทีก็เปิดร้านขายของชำอยู่
พอมีที่ทำงาน​อยู่​บ้าง​ อีกอย่างอีก​ 4ปีพ่อกับแม่​ผมก็จะอายุ​ 70ปีแล้ว​ ลูก​คนโตผมคงเรียนมหาลัยหรือไม่ก็เรียนสายวิชา​ชีพแบบผม ถ้าผมจะกลับบ้านไปเลี้ยงพวกท่านตอนเฒ่าชรา​ ยอมทิ้งตำแหน่ง​งานผู้จัดการ​ที่​ กรุงเทพ​ คิดว่า​ผมคิดถูกต้อง​มั้ยครับผม

ถ้าคิดว่าพอเพียงก็เพียงพอแล้วครับ จัดไป

ดีเลยครับ กลับมาทำไร่ทำสวน ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง

ผมอายุ 40+ กลับมาอยู่บ้านแล้ว

สิ่งสำคัญคือ แหล่งที่มารายได้ครับ

ท่านต้องเตรียมไว้ล่วงหน้า

มีงาน มีการ รองรับรายได้ทางใหม่หรือยังอะครับ เผื่อ พ่อแม่ เรายังต้องการหวังพึ่งพิงรายได้จากเราอยู่ อันนี้จำเป็นนะครับ แต่ถ้าที่บ้านอยู่ได้อยู่แล้ว ไม่ได้พึ่งพาอะไร มีรายรับที่แน่นอน ก็โอเค กลับเหอะครับ

อย่าๆ

กลับไปทำ โคกหนองหนี้ โมเดลหรอ

ถ้ามีงานรองรับไม่ลำบากก็น่ากลับครับ ถามเมียด้วยน่ะ

คุยกับลูกด้วยนะครับ คนงานบ้านผมมาจากอีสานมาทำงานบ้านผมที่กทมมาน่าจะมี 30 ปี ลูกเค้าเกิดนี่ เรียนนี่มีสังคมนี่หมด กลับบ้านไปช่วงสงกรานต์ลูกเค้าไปอยู่ยาวไม่ไหวนะครับ อาหารยังกินคนละแบบเลย

ผมก็กำลังคิดจะกลับไปอยู่บ้านดูแลแม่เหมือนกับท่าน แต่กลัวว่าถ้ากลับไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง แต่สิ่งที่เป็นอยู่มันไม่เพียงพอต่อการใช้ชีวิต

หางานพวก wfh ทำดิครับ

ผมงานหลัก wfh + งานฝิ่น อยู่ได้สบายๆ ทุกวันนี้ตื่นมาประชุม 9 โมง ฟันยังไม่แปรงเลย ประชุมกันเสียงแม่งอู้อี้ทุกคน 555

ผมไม่ชอบชีวิตในเมือง ก็คงbias หน่อยๆแหละ
แต่อยู่ตจว มันสบายกว่านะ ถ้ามีงานมีการทำดีๆ อยู่ตจวดีกว่าเยอะเลย

แต่กลับมาต้องมีงานมีเงินนะ อย่างน้อยก็ต้องไม่ด้อยกว่าอยู่กทมนะครับ ไม่งั้นมันเครียดสะป่าว

ผมนี่พึ่งกลับมาอยู่บ้านได้ปีสองปี
เนื่องจากพ่อแม่ป่วยบ่อย ไม่มีคนดูแลแก และงานผมห่างกับบ้านไกลมาก
ดีหน่อยที่บ้านมีที่ดินไว้ทำนาทำไร่นิดหน่อย เลยเปลี่ยนมาสายนี้เลย

ลองคุยกับครอบครัวดูฮะ สำคัญที่สุดคือ ลูก

สำหรับผม ไม่มีเมีย+ลูก ตัดสินใจง่ายมากกับการที่ย้ายมาอยู่ตจว.กับพ่อ-แม่

ผมอยู่กรุงเทพมาตั้งแต่1ขวบ เจอมาแทบทุกอย่างในชีวิต จนอายุ33ถึงย้ายมาอยู่บ้านตจว.เพื่อช่วยที่บ้านทำธุรกิจเล็กๆบนที่ดินของพ่อผมเอง



ทุกวันนี้โคตรมีความสุข และไม่มีความคิดที่จะกลับไปอยู่กทม.อีกเลยทั้งชีวิต

ผมว่าไปไม่ได้หรอก มีครอบครัวแล้ว ลูกเมีย เชื่อว่าไม่อยากไปหรอก

เรื่องพวกนี้​ผมก็คิดไว้และเตรียม​ไว้ก่อนแล้วครับ​ ว่าจะไป​สาน
ต่อกิจการ​ที่บ้าน​ อีก​อย่าง​ก็ไม่ได้​ขายของชำ​อย่างเดียว
แม่ผมก็ขายพวกตามสั่งก๋วยเตี๋ยว​ คอหมูย่าง​ น้ำปั่นไข่มุก
แต่ถ้าผมกลับไปจริงๆคงต้องลดหรือตัดออกไม่ตามสั่งก็ก๋วยเตี๋ยว​ออก​ ทั้งงี้ทั้งงั้น​ ต้องดูการตอบรับก่อนครับ