ลบ

ตามรอยเสี่ยนูเนส ขุดสระน้ำประดับไฟ

พอเพียงได้ แต่ต้องมีเงินที่เพียงพอแล้วนะ

วงการนี้ก็เหมือนร้านกาแฟอ่ะ ทะลึ่งกระโดดเข้ามามั่วๆ
ก็เลือดโชก

ตามรอยเยอะนะ มาขุดร่องสวนกลางทุ่งนาไว้ให้ แล้วให้ไปคิดเองทำเอง ขุดฟรีสมัย 20+ ปีที่แล้ว ปัจบันคิดจะกลับไปทำนาก็ไม่ได้ ปลูกเชี่ยไรก็ไม่งอกงามละ องค์ความรู้ชาวบ้านมันมาได้เท่านี้ ตอนแรกๆ ทิ้งทุ่งนา พากันไปปลูกมะพร้าวบ้าง มังคุดบ้าง เงาะบ้าง มีบางคนลองเอาทุเรียนไปลง พอฤดูน้ำหลากเท่านั้น ธรรมชาติคัดสรรค์ ค่อยๆล้มหายตายจากไปเรื่อยๆไอพวกต้นไม้ที่ปลูกนั่น ปัจจุบัน เห็นหลายเจ้าปลูกหญ้าเลี้ยงวัว คือสรุปได้ว่า เจ๊งยับ จากที่ทำนาได้ ก็ทำไม่ได้ พอไปทำอย่างอื่น เขาก็ดูแลรักษากันไม่เป็น พวกคนสมัยนั้นคือคนเฒ่าคนแก่หมดแล้ว หาข้อมูล เรียนรู้การเกษตรใหม่ๆไม่เป็น

คนที่บอกพอเพียงคือคนที่มีเงินเก็บซัพพอตระดับ 50ล้าน+ ทั้งนั้น ไม่งั้นดาราที่มันชอบโหนจะออกมาขายของ

เปิดร้าน ทำธุรกิจทำไม ในเมื่อพอเพียง ยิ่งครอบครัวที่ลูกพึ่งเลื่อนทหารเพราะดาวเคลื่อนดาราคล้อยเนี่ย ทำไมไม่

พอเพียงล่ะ มีเมียน้อยหย่าเมียหลวง ส่งลูกเรียนตปท.

ไม่รู้ครับ

อย่าไปคิดว่านั้นเป็นเพราะเค้าแก่กะโหลกกะลาเลยครับ ชีวิตยุคเค้ากับยุคเราไม่เหมือนกัน

ทำไมคนยุคสงคราม(บูมเบอร์)ต้องทำงานหนัก ต้องเก็บออม ต้องสมถะ ต้องมือ2ถ้ามันไม่จำเป็น --> เพราะความไม่แน่นอนที่เค้าต้องเจอไงฮะ เค้าไม่รู้หรอกว่ามันจะยิงกัน จะอะไรกัน แต่ที่แน่ๆเค้ามีกินนะจากที่ปลูกๆ

หรือบางที การที่เค้าทำแบบนั้นมันอาจจะเป็นความสุขของเค้าก็ได้นะครับ

ประสบการณ์รุ่นปู่ย่า พ่อแม่ ไม่ได้สบายเหมือนรุ่นเราที่เทคโนโลยีต่างๆมันถูกพัฒนาไปแล้ว ความเสี่ยงด้านอื่นๆก็น้อยกว่ายุคนั้น ที่แน่ๆเท่าที่โตมา 35 ปี คือสงครามใหญ่ๆที่เฉียดบ้านเราแทบไม่มี การแพทย์ต่างๆพัฒนาไปเยอะ

ผมก็มีพ่อแม่ Support หลายอย่าง แต่ผมไม่เคยจะทะเลาะกันเรื่องพวกนี้นะ อาจจะเพราะผมพยายามจะเข้าใจพวกเค้ามั่ง (พ่อแม่ผมอินแน่นอน ทุกวันนี้ยังฟัง Top news เลยฮ่าๆๆๆๆ)

อยากมีบ้านดีๆ อยากฟุ่มเฟื่อย ไม่มีปัญหาเลยฮะ Productivity + เดียวเงินมันก็ + ก็ฟุ่มเฟื่อยได้ละฮะ

อยู้บ้านนอกเนี่ย จ่ายค่าซองเดือนๆนึง ก็เยอะอยู่นะ เอาไรมาพอเพียง

ลุงผมครับ ทำโคกหนองนา

ขุดบ่อ 4 บ่อ = เลี้ยงปลา ใช้หัวอาหาร ขายไม่ได้เลยเพราะแถวบ้านปลาธรรมชาติเยอะ เลี้ยงกินเองก็เยอะ
จับขึ้นจากบ่อก็ยากตัวเองแก่แล้ว ลูกก็มีแต่ผู้หญิง ทอดแหไม่เป็นอีก ตลาดไม่มีลงเจ๊ง

สวนปาล์ม = อันนี้ขายเรื่อยๆแต่ไม่รู้คืนทุนรึยัง ค่าปุ๋ย ค่ายา ไหนจะคอยดูแล ตัดก้าน เหนื่อย

ยางพารา = นี่ก็กรีดขายเรื่อยๆแต่ไม่รู้คุ้มไหม

คอกเป็ด คอกไก่ = ขายไข่ได้เรื่อยๆ แต่เห็นบ่นว่าหัวอารแพง ไม่คุ้ม

เลี้ยงหอยเชอรี่สีทอง = ได้กินอยู่พักนึง ปัจจุบันตายหมดแระ เห็นว่าไม่ถูกกับน้ำ

ทุเรียน = ชุดแรกลง 200 ต้น ตายหมดแระ เห็นกำลังลงชุดใหม่ รอดูต่อไป

ผักสวนครัว = พริก หอม ผักชี อันนี่อ่ะพอได้เก็บขาย ส่งร้านค้าทุกวัน
กบ = เลี้ยงไว้แต่พอกิน
หนูนา = เลี้ยงไว้แต่พอกิน

ลูกสาวแกกลับไปทำช่วยอยู่สองปี บอกไม่ไหว เหนื่อย มีแต่ลงทุน ลงแรง ไม่เห็นรายได้เป็นเม็ดเป็นหน่วย เลิกช่วยละกลับลงมาระยองอยู่กับผัว รวมๆน่าจะหมดไปแล้วเป็นล้าน เพราะทำบ้านกับติดโซล่าเซลด้วย
ไม่ได้พอเพียงหรอกอันนี้ จะไปทำโคกหนองนาเป็นธุระกิจนี่แหล่ะ แต่ทำหลายอย่างเกินไป ไม่เหนื่อยก็บ้าแล้ว

ชาวนาที่ผมรู้จักปากกัดตีนถีบทุกคน ไม่เห็นมีใครรวยจนพอเพียงแล้วซักคน

เกษตรผสมอีก โคตรหลอกลวง

ผมเห็นแต่พวกที่เป็นข้าราชการเกษียนอะที่พูดและทำแบบนั้น

คือมีตังพออยู่รอดทุกเดือนแล้วนั่นแหละ ส่วนพวกที่ทำเป็นอาชีพ

น้อยมากที่จะรอด ส่วนมากจนขัดสนสุดๆ ยกเว้นพวกไร่อ้อยกับทุเรียน

แต่ทุเรียนก็โดนโลกเดือดเล่นแล้ว ทั้งแล้งทั้งพายุ เด๋วประมงก็เจอด้วย

สัตว์น้ำในทะเลน้อยลง ggez

แถวบ้านผม ไม่น่ามี

ไม่น่าเรียกตามรอย เพราะชีวิตเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่ปู่ย่า ตายายแล้ว

ส่วนมากคนทำแบบนี้ มันมีเงินอยู่แล้วครับ

มีเงินเดือนเกษียนหรือที่บ้านมีเงิน

หาดูตามต่างอำเภอ บ้านคนที่ทำแบบนี้ คือแม่งต้องอยู่

ต้องทำไง มันไม่มีเงินซื้ออย่างอื่น ใครจะมีปลูกผัก

เลีัยงสัตว์ก็ต้องมีทุน

แม่ผมข้าราชการเกษียณมีฝันทำเกษตรพอเพียง ทุกวันนี้ไปทำตามฝันหมดเงินไปน่าจะ3ล้านไม่รวมราคาที่ดิน ทุกวันนี้ยังมีแต่รายจ่ายรายได้ไม่มี ถามว่ารายได้คือความสุขหรอเห็นบอกแต่ว่าเหนื่อยเครียด ที่สุดคือความดื้อเราพูดอะไรบอกอะไรไม่เคยฟัง คนอื่นพูดนี่ฟังแต่พังตลอด ผมสร้างบ้านให้แกอยู่ใกล้ๆกันมีพื้นที่ให้ทำสวนเล็กๆมีคนทำความสะอาดคนช่วยดูสวนให้ไม่เอา ไอ้พอเพียงนี่ผมไม่เคยมีในหัวเพราะผมเติบโตมากับทุนนิยม ขนาดดูไกลตัวคนใกล้ตัวยังทำให้ปวดหัวได้