ผมก็ตั้งหลายกระทู้ละเรื่องปัญหาชีวิต อันนี้ผมพึ่งเจอมาสดๆร้อนๆ คือผมกับแฟนทำงานทั้งคู่ ผมเงินเดือน 40k+ แฟนผม 12000-18000 แล้วแต่ค่าคอมที่ได้ ตอนนี้ฟิกคอสที่ผมต้องจ่าย ก็ ผ่อนรถ 10000 ค่าห้อง 4000 เอาง่ายๆ ค่าใช้จ่ายฟิกคอสในกทม. ผมจ่ายหมดทุกอย่าง รวมแล้วประมาน 20000 ยังไม่รวมหนี้สินที่ผมต้องทยอยใช้คืนอีก แล้วลูกผมอยู่กับที่บ้านแฟนไง แฟนผมต้องจ่ายค่าผ่อนบ้าน ค่าผ่อนมอไซ น้ำไฟ หารกับน้องเค้าคนละครึ่งแต่น้องมักจะจ่ายไม่ตรงคือแฟนต้องออกไปก่อน แล้วมาตามใช้ให้ทีหลัง สุดท้ายแล้วเลยไม่เหลือให้พ่อแม่ แล้วมันต้องมาตกที่ผมต้องให้ไปก่อนอีก สรุปไม่ได้คืนคือกลับบ้านไปหาลูกทีผมหมด 3-4000 ไม่รวมค่าน้ำมันนะ ละหลานก็เรียนจบมา 1 ปีแล้ว ไม่คิดหางานทำมาช่วยค่าใช้จ่ายที่บ้าน ไปอยู่กับพี่ที่ทำงานเค้าเลี้ยงดูมันอย่างดี ล่าสุดติดรถผมกลับจากบ้านมากทม. ผมต้องวนไปส่งอีกไม่ใช่ทางผ่านด้วยซ้ำ พอผมไม่ไป หรือจะเอาค่าน้ำมันให้ช่วย แฟนก็หาว่าผมไม่มีน้ำใจ ผมเลยอยากถามว่า คือผมทำงานมาผมต้องช่วยดูแลครอบครัวแฟนผมด้วยเหรอไงผมชักงงละ นี่ผมเริ่มมีความคิดเหมือนพ่อที่เค้าขับรถลงน้ำพาลูกไปด้วยอะ ไม่รู้ผมจะอยู่ไปทำไมเหนื่อยเพื่อคนอื่นตัวเองไม่ได้ไรเลย แค่ผมอยากกินบุฟเฟ่สุกี้สักมื้อยังต้องคิดแล้วคิดอีก ถ้าผมไปคนเดียวก็เหลือลูกเปนภาระอีก เลยแบบอยากพาไปด้วยเลยจะได้หมดเวรหมดกรรม ฝั่งครอบครัวผม พ่อผม ผมให้บ้างไม่ได้ให้บ้างแกไม่เคยทวงสักครั้ง ยิ่งแม่แล้วใหญ่ ไม่ได้ให้แถมบางทีผมก็ขอเค้าอีกเงินไม่พอใช้ รู้สึกตัวเองเป็นภาระ ขอโทษที่เปลืองกระทู้นะครับ

ถ้าคุยไม่ลงตัวอาจต้องแยกทางกับแฟนครับ

ผมอ่านอยุ่ 5 รอบ

ท่านก็ไม่ได้เป็นภาระใครหนิครับ ไม่มีใคร ต้อง ส่งเสีย ต้องเลี้ยงดู ท่าน


และเหตุผลแค่เท่านี้ ผมว่าไม่เพียง ที่ว่า ท่านจบจบชีวิตด้วยครับ ตรงกันข้าม ไปหาอะไร ที่ท่านทำแล้วรู้สึกมีคุณค่าดีกว่า ตัดสิ่งรอบตัวที่ไม่จำเป็นออก ซะบ้าง ท่านจะได้มีอิสระไปทำสิ่งที่อยากทำ

ใช้คำว่า ช่างแม่ม กับบางเรื่องบ้างก็ได้

รักแฟนแค่ไหนอะครับ จากที่อ่านเหมือนจะเป็นภาระนะครับ ถ้าไม่ไหวจริงผมว่าเลิกน่าจะดีกว่า แต่ก็สงสารลูกอีก

เว้นวรรค ขึ้นบรรทัดใหม่บ้างก็ได้นะครับ อ่านแล้วมึน ต้องอ่าน 2-3 รอบ

เข้าใจคำว่าสร้างครอบครัวใหม่ไหมครับ ที่นอกเหนือจากพ่อแม่

ครอบครัวใหม่ควรจะมีแค่คุณแฟนคุณและลูกคุณ นี้คือครอบครัว

หากยังเตี้ยอุ้มค่อมแบบนี้จะยิ่งมีปัญหาครับ ต้องแยกแยะจากกัน

อย่าต้องแบกทุกอย่างไว้เองทั้งหมด เพียงเพราะคำว่าต้องกตัญญู

ไม่งั้นผมบอกเลยชีวิตท่านจะมีความทุกข์ มากกว่าความสุข

ของผมทุกวันนี้เรียกว่าพึ่งพากันดีกว่า
เพราะผมไปอาศัยบ้านเขาอยู่ที่เขาซื้อมาผ่อนจนหมดแล้ว

ผมกับภรรยาก็จ่ายค่าน้ำไฟเน็ตดูแลบ้าน ปิดบ้าน ทิ้งขยะ ถูบ้าน ทำความสะอาดบ้านบลาๆ
แกก็ทำอาหารให้กิน อาหารแกก็ซื้อมาบ้าง ผมกับภรรยาซื้อมาบ้าง ก็เลยไม่ได้รู้สึกถูกขูดรีดขูดเนื้อเท่าไหร่ครับ
ผมกับภรรยาก็ประหยัดค่าที่พักไปได้เยอะ

แต่พ่อผมนี่น่ะสิ 55+ แบกบ้านยายไว้หมด
น้า ยาย ลูกน้า ค่าเรียน ค่ากิน ค่าน้ำ ไฟ เน็ต
เงินอยู่ในมือตัวเองแท้ๆเสือกไปให้เขาเอง แล้วก็มาบ่นยับๆ บ่นแต่กับผมด้วยนะ
สมน้ำหน้า ผมบอกเป็นผมผมปล่อยให้แห้งตายกันไปหมดแล้ว ไม่มามัวสนใจหรอก
มีมือมีตีนก็เลี้ยงตัวเองกันไปดิวะ แม่ผมบอก เป็นหน้าที่ของหัวหน้าครอบครัว
บร๊ะ 55+ วิถีปลิงขั้นสูงนี่หว่า

อย่างแรกคืออย่าหนีปัญหาครับ อย่างที่สองคืออย่าคิดพาลูกไปตายกับตัวเองแล้วคิดแทนเค้าว่านั่นคือทางที่ดีสุด

ถ้ากล้าคิดแบบนี้ได้ถามจริงไม่คิดจะพูดกับแฟนและครอบครัวแฟนตรง ๆ บ้างหรือครับ? กล้าขนาดนี้ควรกล้าในสิ่งที่ต้องทำ ก่อนจะนำใครเป็นหัวหน้าครอบครัวเราต้องนำตัวเองให้ได้ก่อนครับโดยเริ่มจากการบอกแฟนเลยว่าน้ำใจบนความลำบากของคุณ น้ำใจบนต้นทุนของคุณนี่เลิกพูดเถอะมันทุเรศ อยากมีน้ำใจกับพี่น้องกับญาติตัวเองมากจ่ายเองสิจะมีน้ำใจแบบเดิมมั้ย?

ถ้าพูดแล้วอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดครับ บางคนไม่โดนสวนคือไม่เลิกบ้า ผู้หญิงบางคนชอบคิดว่าถ้าคบผู้ชายแล้วไม่สบายไม่เจริญจะคบทำไม งั้นผู้ชายก็สามารถคิดกับผู้หญิงที่มีชุดความคิดแบบเดียวกันนี้ได้เช่นกันว่าถ้าคบแล้วมันเจริญลงก็จะคบทำไม ถูกมั้ยครับ?

ชีวิตคู่ในมุมของผมคือมันต้องหนุนซึ่งกันและกันให้เจริญ ดีมาดีกลับและเลวมาเลวกลับครับ ความสัมพันธ์ที่ไม่สมดุลย์ไม่มีทางอยู่ได้นานหรือถ้าฝืนอยู่ได้ก็จะต้องมีคนที่แบกความเหนื่อยยาก (สำหรับเรื่องนี้คือคุณแบก)

ขอย้ำอีกทีว่าอย่าหนีปัญหา กล้าคิดได้ขนาดนี้เอาพลังนี่ไปชนกับคนพวกนั้นซึ่งหน้าดีกว่าครับ

แต่ก่อนแต่งงาน ก่อมมีลูก ไม่ได้คุยกันเรื่องนี้มาก่อนหรอครับ ผมว่ามันสำคัญมากเลยนะกับการที่เราจะสร้างครอบครัวกับใครสักคน

“ แล้วลูกผมอยู่กับที่บ้านแฟนไง”
“ แล้วลูกผมอยู่กับที่บ้านแฟนไง”
“ แล้วลูกผมอยู่กับที่บ้านแฟนไง”

เอาลูกไปฝากเค้าเลี้ยงไงครับ แบบนี้ก็ต่างตอบแทนกันอยู่ ถ้าไม่อยากจ่ายก็เอามาให้ฝั่งคุณเลี้ยงสิ

ถ้าเอาหลักการเป๊ะๆเลย ก็เอาตังมารวมกันแล้วหาร 2 ครับ
คชจ เรื่องลูกก็ออกกันคนละครึ่ง ถ้าไม่อยากให้ถึงขั้นนี้
ก็ต้องกำหนดยอดตายตัวมาให้ได้ ว่าจะให้แฟนเท่าไร
แล้วเอาลูกกลับมาเลี้ยงเอง

อันนี้เคยจะเอามาให้พ่อผมเลี้ยงแล้ว ทางนั้นไม่เอาบอกที่ที่ผมอยู่เป็นห้องเช่า อยู่บ้านนั่นดีกว่ามีพื้นที่ แต่ผมมองว่า

ข้ออ้าง พ่อผมก็บอกข้ออ้างเอาลูกไปเป็นประกันเพื่อให้ผมส่งเงินมากกว่าแล้วผมส่งไป ลูกผมรูปจักแต่ไข่ดาว ไข่เจียว

ไข่ตุ๋น ไข่ต้ม ไข่พะโล้ เลยงงว่าเลี้ยงลูกผมยัง ล่าสุดที่ไปหามาก็เป็นโรคกระเพาะ

เอาลูกกลับมาเลี้ยงเอง สร้างครอบครัวใหม่

กำหนดว่าเดือนนึงส่งให้แต่ละบ้านจำนวนเงินเท่าไหร่ก็ว่าไปครับ

เอากลับมาเลี้ยงเองเถอะครับ สงสารเด็ก >< ถึงขั้นนี้ไม่ต้องเกรงใจใครละ แล้วภรรยาคุณก็เฉยเมยกับเรื่องคุณภาพชีวิตลูกเนี่ยนะ แปลกคน

แฟนผมนี่ลูกคือ ชีวิตเลย หักกับทุกคนได้เพื่อลูก แม้กระทั่งพ่อแม่ตัวเองหรือ ตัวผม

ผมเจอมาลักษณะนี้เหมือนกัน เปลี่ยนไม่ได้ครับ ได้แต่เซฟตัวเองให้ได้มากที่สุด เพื่อตนเองและครอบครัวครับ