พอเพียง




ไม่พอเพียง

พอใจในสิ่งที่เราทำ โดยไม่ต้องมีคนอื่นมาเสือก (แล้วไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครนะ)

ปล.ใส่เพิ่ม

ใช้เท่าที่มี คำนี้ใครๆก็พูดได้ แต่ความเป็นจริง ทำธุรกิจมันก็ต้องกู้ยืม ถ้าเห็นโอกาสแล้วไม่กู้ โอกาสก็เสียไปเปล่าๆ

เวลาเดือดร้อนจริงๆยังไงมันก็ต้องใช้

ถ้าคำมันซับซ้อน หาความหมายของคำไม่ได้ ลองใส่คำว่าไม่เข้าไปครับ เช่น

กิน --> ถ้าไม่รู้ว่ากินคืออะไร ก็ลอง ไม่กิน พอไม่กินก็หิว

ทีนี้ คำว่า พอเพียง ถ้า ไม่พอเพียง จะเป็นอย่างไร

ก็จะไม่มีเหลือ ไม่เกี่ยวกับว่ารวยหรือจน

ถ้าไม่พอเพียงก็หมดไม่มีเหลือครับ

------------------

สิ่งที่ทำให้คำว่า "พอเพียง" มันเป็นคำกึ่งๆต้องห้ามไปอีกคำ ก็คือความดัดจริต หรือ การอยากจะโหนของคำนี้ละครับ

พอพยายามจะโหน ก็บิดความหมายไปจนเพี้ยน เละไปเลย

ซึ่งเอาเข้าจริง มันก็เป็นคำสอนที่ basic นะ แต่ลูก/ครอบครัวคนสอนดันอู้ฟู่ จนคนที่ฟังบางคนก็เอ๊ะ กันไปหนึ่งกรุบ

แถมไม่ใช่ original idea อย่างที่พวกโหนพยายามเคลมอีก (แต่ในโลกนี้มันยังหาความ originality ได้อยู่จริงๆหรอ to be fair ซึ่งมันเลยมีการ reference ให้เครดิตเจ้าของไอเดียที่"ถ้า" เราไปเอาไอเดียคนอื่นมาใช่อะนะครับ)

ยิ่งพูดยิ่งยาว ยิ่งแตกประเด็น

พึ่งพาตัวเองได้ ไม่เบียดเบียนตนเอง ไม่เบียดเบียนผู่อื่น ใช้จ่ายตามกำลังที่ตนเองหามาได้
ถ้าในพุทธศาสนามันเป็นหลักของเรื่องความสันโดษนั่นละครับ

ถามคนต้นคิดดีกว่าว่าเข้าใจมันว่ายังไง

เป็นคำราชาศัพท์ที่ห้ามก้าวล่วงครับ

ไม่เข้าใจ และไม่อยากเข้าใจครับ ต้องการฟุ่มเฟือยเท่านั้น

อยู่กับสิ่งที่ตัวเองมี แต่ไม่ได้แปลว่ามิงจนยังไงก็รับสภาพแบบนั้น จนแล้วก็ดิ้นรนถีบตัวเองด้วย พอใจที่ว่าคืออย่าทำอะไรเกินตัว ไม่ใช่เงินน้อยแต่หัวสูงใช้แต่ของแพงๆ แล้วผ่อนมันทุกเดือน ผ่อนได้ก็ดีไปอันนี้ไม่ติด แต่หมุนเงินไม่ทันนะสิ ที่จะสื่อ

ถ้่าเอาแบบจริงจัง ก็คือ ใช้ให้น้อยกว่าที่หาได้ แค่นั้นแหละ

เงินเดือน 9000 ใช้ 9100 = ไม่พอเพียง


เงินเดือน 1 ล้าน ใช้ 9.9 แสน = พอเพียง

มีกิน มีใช้ มีเก็บ ไม่เบียดเบียนคนอื่น แค่นี้แหละพอเพียง....ถึงคุณไปกู้มา แต่มีส่งแบบสบายๆไม่ลำบากอดมื้อกินมืกินมีใช้ไม่ลำบากอะไร ก็ถือว่าพอเพียงนะ

เอาตัวรองท็อปพอครับ ตัวท็อปแพงไป ยังไงก็แตกเหมือนกัน