ปัญหาของการทำเกษตรพืชเดี่ยวมันคือถ้าเกิดปัญหาทีเดียว ชีวิตจบครับ ไม่ว่าโรคร้าย ปัญหาน้ำ ฯลฯ และนานๆไปสารอาหารในดินจะไม่พอ (ปลูกเชิงซ้อนดินจะได้สารอาหารกลับคืนจากพืชชนิดอื่นด้วยครับ) และยังไม่รวมถึงสายป่านอีกว่าปีนึงเก็บขายได้กี่ครั้ง ถ้าต้องรอ ช่วงรอเอาเงินที่ไหนกินครับ ลองคิดดูครับ ปีนี้ร้อนมาก หลายสวนเริ่มบ่นกันแล้วว่าผลผลิตลูกเล็ก ไม่ได้ราคา แปลว่าปีนี้ปลูกมาทั้งปีอาจจะขาดทุนนะ

คนที่ทำเกษตรพืชเดี่ยวส่วนใหญ่ได้คือต้องมีทุนครับ คือมีพื้นที่เพียงพอ หรือสามารถรับกับความผันผวนของราคาและผลผลิตที่อาจจะมีปัญหาได้ครับ

มันก็เหมือนการลงทุนครับ ไม่ใส่ไข่ทั้งหมดในตะกร้าใบเดียวซักหน่อย -- ยายผมแกเคยทำสวน ที่เกือบห้าไร่ ก็ปลูกสลับครับ เก็บผลผลิตขายได้เกือบทั้งปี ไม่ได้มาก แต่ก็ทำให้พออยู่ได้ครับ

จู่ ๆ ไปทำเลยมันก็ไม่ประสบความสำเร็จหรอก
ต้องไปเรียนก่อนทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ
ในคุกและค่ายทหารใกล้บ้านท่าน

จุดนี้เป็นจุดนึงที่สะท้อนความ"ไม่เป็นอะไรเลย"ของผู้นำเสนอ(เชื่อโดยบริสุทธิ์ใจว่าไม่ได้คิดเอง)

แต่ด้วยสถานะและพื้นฐานนิสัยของผู้นำเสนอ จึงไม่มีผู้แย้งและจำต้องไปบังคับ/โฆษณาชวนเชื่อต่อทั้งๆที่โดยคอนเซ็ปต์เกิดขึ้นจริงได้ยาก
มันก็ไม่ได้ต่างกับสารพัดลงทุน/แชร์ลูกโซ่/บลาๆๆๆๆ ที่ต้องคิดก่อน

ส่วนคนที่ทำจริงตามกระทู้ เมื่อคุณสามารถก้าวไปรับเงินเดือนระดับ 40K นั่นคือคุณ"ควรจะ"แยกแยะออกและคิดเป็นระดับนึง แต่แม้แค่การสร้างภาพคุณยังแยกไม่ออกและทุ่มเป็นล้านให้...ผมเฉยๆครับ ไม่ได้สงสารอะไร

เรื่องปัญหา สารอาหารในดิน ต่างประเทศ คือไร้ปัญหาครับ อย่างที่บอกไทยแม่มไม่พัฒนานวัตรกรรมอะไรเลย
จรนต่างประเทศ เค้าพัฒนาไปถึงไหนแล้ว ผมยกตัวอย่างเนเธอแลน เค้ามีแอพ เช็ค ธาตุสารอาหารในดินแล้ว
ตรงไหนขาด ก็ มีการเข้าไปเติมหรือพัฒนาดินให้ แล้วบ้านเรา นี้ ขาดอยู่อย่าง คือเรื่องของการทำประกัน
บ้านเค้าจะไฟไหม้สวน แมลงลง เค้าไม่ซีจัดนี้เลย มีประกันไว้หมด


เพราะบ้านเราแม่มอยุ่กันแบบบ้านๆ อย่างนี้แหละ จมอยู่กับปัญหาเดิมๆ ในขระที่ต่างประเทศ เค้าก็เจอปัยหา แต่เค้าพัฒนาไปจนถึงขีดสุด เลยไม่ใช้ปัญหาสำหรับเค้าแล้ว

ถ้าผมมี 1 ล้านนะ ขอกลับไปทำบ้านสวนเล็กๆที่บ้านแม่ดีกว่า 555+

ทำไมผมไม่เห็นใจเลย
ไปเชื่ออะไรแบบนั้นโดยไม่ศึกษา

ขอเหอะอย่าหาทำ ออกจากงานแล้วไปทำเกษตร แล้วยิ่งไอ้โคกหนองนาเนี่ย

ผมปลูกอยู่4เดือน

แล้วคิดว่า ทำโคกหนองนา แล้วจะขายอะไร จะทำอะไรครับ
มันก็แค่ขุดบ่อน้ำ ปลูกพืช เล็กๆน้อยๆ เอาพอกันตาย ไม่ได้ซื้อกินเท่านั้นเอง

การเกษตรมันก็เหมือนธุรกิจอื่นๆแหละ มันต้องมีการวางแผน
จะเลี้ยงสัตว์ ขายใคร ทุนเท่าไร กำไรเท่าไร/เดือน/พอใจมั้ย ความเสี่ยงมีอะไรบ้าง

คนส่วนใหญ่ที่ผมเจอ ขาดความรู้ทั้งนั้น ลงทุนก่อน แก้ปัญหาทีหลัง
เอาแค่ระบบน้ำ มีเกษตรกรกี่คนทำกัน หรือ หญ้าเลี้ยงวัว ยังใช้เวลาทั้งวันไปเกี่ยวหญ้าอยู่เลย

ปัญหาคือชอบคิดกันว่าทำเกษตรมันง่าย เหมือนเล่นฟาร์มวิล จิ้มๆไปก็ขึ้น ซึ่งของจริงมันไม่ใช่ไง
ถ้าภาพฝันของเจนซีคือเปิดร้านกาแฟ ภาพฝันของบูมเมอร์ก็คือทำเกษตรนี่แหละ
เกษียณแล้วเอาเงินซักก้อนไปทำสวน ปลูกต้นไม้เก็บกิน เหลือก็เอามาขาย ใช้ชีวิตกะธรรมชาติชิลๆ
ก็ไม่รู้ว่าเอาไอเดียนี้มาจากไหนกัน เพื่อนพ่อผมห้าคนคิดงี้ไปซะสามแล้ว
แล้วก็ชอบบอกว่าตัวเองลูกคนสวนเก่าเด็กๆโตในสวน แต่นั่นมันเด็กไง นี่ห่างจากการทำสวนมาสี่ห้าสิบปีแล้ว
แล้วแต่ละคนนี่เกษียณซีเก้าซีสิบ เคยแต่สั่งงานลูกน้อง ให้มาขุดท้องร่องปรับดินเองวัยนี้ไหวเรอะ ทำเกษตรนี่มันทำงานทุกวันอะ ใช้แรงด้วย

เกษตรบ้านเรามันคุณภาพชีวิตดีหรอว่ะ อยากออกไปทำกันจัง

เขาไม่อยากให้รวย

แอบสงสัยนิดนึงครับ
อันนี้คือปัญหาของผู้ประกอบการที่ย่ำอยู่กับที่ ไม่หือไม่อือ ไม่เอาอะไรซักอย่าง และซักแต่ทำย่ำอยู่กับที่หรือเปล่าครับ?

เห็นด้วยนะถ้าจะลากเข้าระบบ/รัฐ ให้เป็นข้อบกพร่องตรงนั้น แต่ถามจริงๆว่าประเทศที่ท่านยกตัวอย่างมา ระดับเกษตรกรเขานิ่งแบบรอ"บังคับ"ป้อนเท่านั้นหรือเปล่าครับ?
ยกตัวอย่างเช่น"ประกัน" เป็นสวัสดิการรัฐที่ประกันฟรี หรืองบของผู้ประกอบการครับ...อันนี้ไม่รู้จริงๆ

งานโครงการพวกนี้เขาไม่วัด KPI กันเหรอ มันต้องใช้เงินภาษีขับเคลื่อนด้วยนิ

ตัดภาพมาที่ หากคุณมี 1 ล้านบาท
ฝากธนาคาร ดอกปีละ 0.25-0.3 ต่อปี
สลากออมสิน ปีละ 0.25 + มีการันตีถูก+ ลุ้นถูกสลากก้อนใหญ่ทุกเดือน
ซื้อหุ้นกู้ เกรดดีๆ ปีละ 3-5 เปอร์เซนต์
ลงทุนในพันธบัตรรัฐบาล ไทยก็ได้ เทศก็ดี เฉลี่ยปีละ 2-5 เปอร์เซนต์
หุ้นปันผลดีๆ สักตัว 6-10 เปอร์เซนต์
หุ้นเติบโต ถ้ามีความรู้เพียงพอ 5-20 เปอร์เซนต์

ทั้งหมดที่เล่า ไม่ต้องเหนื่อย ไม่ร้อน ไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องไปขายของ นอนรอให้เงินทำงาน
ถ้าเบื่อ ก็ปันผลมาทำร้านเล็กๆแก้เบื่อ ก็ยังได้