วิมล ไทรนิ่มนวล นักเขียนรางวัลซีไรต์ โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก เรื่อง "นิทานไอ้ษิณ" มีเนื้อหาดังนี้

"นิทานไอ้ษิณ"

คนขายเนื้อโยนเศษเนื้อให้หมาตัวหนึ่ง หมาดีใจคาบเศษเนื้อนั้นแล้ววิ่งออกไป

ขณะข้ามสะพานมันเห็นเศษเนื้อในน้ำชิ้นโตกว่า มันจึงทิ้งเศษเนื้อที่คาบมาแล้วกระโจนลงน้ำ เพื่อจะเอาเศษเนื้อที่ชิ้นโตกว่านั้น

สุดท้ายมันไม่ได้เศษเนื้อในน้ำ ซ้ำเศษเนื้อที่คาบมาก็ตกน้ำหายไปด้วย เหนื่อยเกือบจมน้ำตายอีกต่างหาก

นิทานเรื่องนี้เสี้ยมให้รู้ว่า "โลภมากลาบหาย" อดกินลาบที่จะได้ทำจากเศษเนื้อเลย!

สงสารตัวเอง อดกินลาบไปด้วย

เดี๋ยวๆๆๆ นิทานเรื่องนี้คุ้นๆนะ เหมือนจะเคยได้ยินตั้งแต่สมัยผมเป็นเด็ก 20-30 ปีที่แล้วนู่นเลยนะ

ได้เหรอ แบบนี้