อันนี้ไม่ใช่มู้ดูแคลนนะครับเพียงแต่กำลังตั้งข้อสังเกตุ ก่อนอื่นขอขอบคุณนักฟุตซอลและทีมงานทุกท่านที่ร่วมใจกันสู้อย่างเต็มที่นะครับ อาจจะน่าเสียดายไปนิดแต่เข้าใจได้ว่าอิหร่านเขาคลาสระดับโลกจริงๆ

เอาล่ะมาเข้าเรื่องเลย คือ ผมเชียร์ทีมชาติไทยทุกชุดนะครับ ทั้งบอลใหญ่ ทั้งฟุตซอล ทั้งชุดเล็กU23 คือทุกชุด ทุกรุ่นจะมีเหมือนกัน 1 อย่างที่ผมไม่รู้คิดไปเองรึเปล่าคือ นักบอลไทยค่อนข้างขี้กลัวครับ กลัวในที่นี้ผมไม่ได้หมายถึงใจไม่สู้นะครับ แต่หมายถึงตอนเจอนักเตะทีมตรงข้ามขวางหน้าอยู่ 1 คนนักเตะส่วนใหญ่จะไม่ค่อยกล้า 1-1 กับทีมตรงข้าม แต่ส่วนมากจะใช้วิธีเลี้ยงวกกลับมาจ่ายคืนหลัง แบบว่า Play safe มากๆอะ

อย่าว่าแต่ตอนมีบอลเลย หลายๆครั้งขนาดวิ่งตัวเปล่าผมก็ไม่ค่อยเห็นนักเตะคนไหนที่มีพลังวิ่งพุ่งทะลุแนวรับไปเอาบอลในแดนสุดท้าย ส่วนมากจะถอยกลับมาเอาบอลในพื้นที่โซน 2 หรือในแดนตัวเองมากกว่า

ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆคิดเหมือนกันมั้ย แต่ทีมชั้นนำอย่าง ญี่ปุ่น เกาหลี อิหร่าน เวลาดูทีมเหล่านี้มันดูมีพลังอย่างบอกไม่ถูก กลับมาที่ชาติเราหลายๆครั้งมันดู Energy ในเกมมันดร็อปๆยังไงไม่รู้ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าแค่คิดไปเอง หรือเราเป็นกันแบบนี้จริงๆ แล้วถ้าเป็นจริงมันเกิดจากอะไร? รูปแบบการฝึกหรอ? ทักษะเราแย่กว่าเขา? อาหารการกิน? หรือร่างกายเราอ่อนแอกว่าเขา?

จะกลัวก็ไม่แปลกอะครับ เจอทีไรอิหร่านมันกดยับเกือบทุกรอบ
อันนี้ฟุตซอลนะพยายามสุดๆละแต่ไม่ไหวจริง พลิกนรกมาสองรอบก่อนชิงผมว่าสุดๆละ ถ้าฟุตบอลผมก็ว่างั้นใจไม่ได้ไม่สู้กลัว(u23)

ถ้าพูดตามจริงผมพูดไปถึงฟุตบอลเยอะหน่อยครับ คือ ผมไม่รู้ว่านักบอลเขาคิดกันยังไงนะ แต่หลายๆครั้งเท่าที่ดูเหมือนหลายคนมีเสียงในหัวว่า อย่าพึ่งเลี้ยงขึ้นไปเอาบอลกลับมาครองก่อน แล้วก็จบด้วยกันส่งคืนหลัง

เอาที่นัดนี้นะ คือ 1.เขาเหนือกว่าด้วย 2.ฟุตซอล สนามมันเล็ก ถ้า 1-1 ละเสีย มันโดนโต้ทีเดียวถึงประตู ถึงจะฟาวได้ แต่ ฟาวในฟุตซอลมันมีผลเรื่องจุดโทษจุดที่ 2 เลยต้องระวังแหละครับ ในความคิดผมนะ

ไม่รู้ยังไงนะฟุตบอลผมสังเกต โค้ช รุ่นพี่ชอบพูดบอกว่าใจเย็น
ช้าๆค่อยๆเล่น มันกลายเป็นขาดความกล้าเล่น ถึงกล้าเล่น
แต่รุ่นพี่คนอื่นในทีมไม่ตามช่วย กลายเป็นทำเสียโดนด่า

สำหรับผมน่าจะเรียกว่า สภาพร่างกายครับ เหมือนรู้ว่า แม่งตัวใหญ่กว่า แต่เร็วเท่ากันอะ แล้วเทคนิคเท่ากันอะ

คือน่าแปลกนะ ตรงที่เรารู้ว่าเขาเหนือกว่ามากี่ปีแล้ว ด้วยสาเหตุอะไรก็ตามที่พอนึกออกกัน

แล้วทำไมที่ผ่านมาไม่เอาไปแก้ไขปรับปรุงเพื่อจะไปเทียบเขาได้ล่ะ มันยากขนาดนั้นจริงๆหรอ?

สรีระหรอ? เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น แสดงให้เห็นแล้วว่าคนเอเชียสูงยุโรปหรืออาหรับได้ ยังจะอาจสรีระอีกหรอ?

ความฟิตหรอ? เวียดนามคนชาติใกล้เคียงกัน วิ่งกันน้ำบานไม่หยุดจนกลายเป็นวัฒนธรรมรูปแบบการเล่นของเขาไปแล้ว ทำไมเขาฟิตได้ขนาดนั้น?

ทักษะหรอ? แล้วเราซ้อมแผน ซ้อมทักษะกันไม่ได้หรอ?

สิ่งที่เราเห็นว่าขาดๆกันเนี่ย เห็นว่าขาดมากี่สิบปีแล้ว แล้วมันได้แก้ไขอะไรไหม? ทั้งโต๊ะใหญ่โต๊ะเล็ก ทำไมมันเป็นวลีคำอ้างได้ตลอดขนาดนั้น นี่บางคนฟังตั้งแต่ผมดำสูงไม่เกิด 120 เซน จนแก่ผมขาวก็แล้ว ยังได้ยินได้เห็นข้ออ้างคำอ้างเดิมๆอีกหรอ เขาเหนือกว่า เขาดีกว่า บลาๆ นี่เราเป็นชาติที่แก้ไขปัญหา พัฒนาตัวเองไม่เป็นขนาดนั้นเชียวหรอ?

ตลกน่า
โต๊ะเล็กเราอยู่ระดับสูงมาเป็นสิบปี
โอเคเราอาจจะยังไม่ได้แชมป์เอเชีย แต่ถ้าเอามาตรฐานไประดับโลก ความต่อเนื่องเราเหนือกว่าญี่ปุ่นด้วยซ้ำ ญี่ปุ่นยังมีหลุดๆไม่ได้ไปฟุตซอลโลกนี่รวมหนนี้ด้วยก็สองหนด้วย แพ้แบบน่าเกลียดเลย

เราพัฒนา ชาติอื่นเค้าก็พัฒนา มันก็แพ้กันด้วยจังหวะในเกมอะ

กระทู้นี้ไม่ได้บอกว่าห้ามแพ้นะครับ ผมแค่คั้งข้อสังเกตุครับว่านักบอลบ้านเราไม่ค่อยกล้าเลี้ยง 1-1 มักจะส่งคืนหลัง ไม่ค่อยกล้าวิ่งทะลุไลน์เกมรับ โดยเฉพาะกับฟุตบอลสนามใหญ่ครับ

รอแค่เวลาครับ ทัศนคติมันบ่มเพาะกันรุ่นสู่รุ่น สมัยผมเตะบอลโรงเรียน ผมลากบอลขึ้นหน้าไปดวลกับฝั่งตรงข้าม ผมโดนโค้ชด่าครับ เพื่อนร่วมทีมก็โวย จากนั้นมาผมก็ จอร์แดน เฮนเดอร์สัน เข้าสิงเลยครับ แปะลูกเดียว จนสุดท้าย ถอยมาเล่นเป็นโกล และครั้งหนึ่งตอนผมไปเรียนที่จีน เล่นบอลสนามใหญ่หรือสนามเล็กกับพวกเกาหลี ยิ่งบอลสนามเล็ก เขาให้เกียรติคนไทยขั้นสุด อยากทำอะไร โชว์ทริกอะไร เต็มที่เลย ผมทำพลาด เพื่อนไม่ด่าครับ ให้กำลังใจ บอกเอาใหม่ ไม่เป็นไร

คุณ...เขาประเมินความสามารถแล้วครับที่ว่าไม่เลี้ยงขึ้นไปเพราะเลเวลของคู่แข่งมันของจริง
อย่าว่าแต่เลี้ยงเลย เจอทีมที่ดีกว่าเราแค่จับบอลยังลนลานเลย เพราะการกดดันจากคู่แข่งมันของจริง
ไม่งั้นลองไปดูซาอุเจอทีมแข็งๆจากยุโรปสิ มันเลี้ยงขึ้นหน้ากันมั้ย ทั้งที่มันกล้าเลี้ยงตอนเจอไทย

หรือถ้าคุณเตะบอล ผมไม่แน่ใจฝีเท้าท่านระดับไหน แต่ถ้าเป็นนักบอลเตะหญ้าเทียมทั่วไป
ลองเตะกับนักบอลเดินสายหรือD3ดู ละคุณจะรู้ว่าทำไมคุณไม่เลี้ยง