เวลามีคดีการตั้งข้อหาใช้อะไรเป็นเกณครับ อย่างดูยังไงถึงจะตั้งข้อหาพยายามฆ่า หรือทำร้ายจนสาหัส เพราะแต่ละข้อหาโทษไม่เท่ากัน

และถ้ากรณีพนักงานสอบสวน หรืออัยการ ที่ทำคดีทำการช่วยผู้ต้องหาโดยการตั้งข้อหาให้เบาลงเราฟ้องพนักงานสอบสวน กับอัยการได้ไหมครับและเวลาฟ้องขึ้นศาลไหนครับ

ตอบแบบคนไม่รู้กฎหมายนะฮะ

สำหรับผมคือ ดูที่เจตนาฮะ ข้อนี่น่าจะเป็นเกณฑ์หลักเลยสำหรับการพิจรณา

ดูที่หลักฐาน และพยานครับ

ถ้ามีการ ช่วยผู้ต้องหา แล้วพยานหลักฐานเราแน่นพอ สามารถฟ้อง 157 ฐานปฎิบัติหน้าที่โดยมิชอบได้ครับ
แต่ถ้าไม่มีหลักฐานและพยานช่วยเลย หากอัยการ หรือเจ้าหน้าที่จะช่วยจริงก็หลุดได้สบายๆ

ผมเจอมากับตัวเลย วางแผนฆ่ามาอย่างดี ทำให้ดูเหมือนป้องกันตัว แล้วหลุดคดีนิ่มๆ และไม่มีใครหาหลักฐานมาหักล้างได้ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตปกติเลย

- ดูจากเจตนาของผู้ต้องหา ซึ่งเจตนาต้องดูจากการกระทำ ซึ่งทั้งหมดเกิดจากพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวนการสอบสวน
- ตัวอย่างใช้อาวุธปืนยิง โดยปกติควรเป็นเจตนาฆ่า แต่ถ้าผู้กระทำเป็นคนที่ยิงปืนแม่น แล้วยิงผู้เสียหายจากระยะใกล้ 1-2 เมตร ปรากฏกระสุนโดนที่ตาตุ่ม อย่างนี้ถือเป็นเจตนาทำร้าย

พอจะเล่ารายละเอียดได้ไหมครับทำไงให้เป็นเหมือนป้องกันตัว

ขอถามเพิ่มหน่อยครับกรณีพวกนี้ฟ้องเจ้าหน้าที่ได้ไหม

1.แจ้งความแล้วคดีไม่เดิน
2.เจ้าหน้าที่ไม่รับแจ้งความทั้งๆที่ควรรับแจ้ง
3.เจ้าหน้าที่ทำสำนวนอ่อน

เอาแค่แยกพยายามฆ่ากับทำร้ายร่างกายจนบาดเจ็บสาหัสนะ ถ้าตอบภาษากฏหมายคือเค้าดูที่การ "เล็งเห็นผล" ครับ

อย่างเช่น ถ้าคุณใช้ปืนยิง โดยที่เล็งตั้งแต่ช่วงลำตัว / ช่องอก / หัว อันนี้คือเล็งเห็นผลว่าตายครับ ถ้าไม่รอดก็เป็นฆ่าคนตาย แต่ถ้ารอดก็พยายามฆ่า

แต่ถ้าคุณใช้เชือกไล่ฟาด แล้วดันบาดเจ็บที่เข้าเกณฑ์สาหัส อันนี้ ทำร้ายร่างกายให้บาดเจ็บสาหัส

แต่ถ้าใช้เชือกรัดคอ อันนี้เล็งเห็นผลว่าทำให้ตายได้ อันนี้ พยายามฆ่า

สรุปคือ การแยกพยายามฆ่ากับทำร้ายร่างกายจนบาดเจ็บสาหัสนั้น แยกจากการที่รับรู้ว่าการทำแบบนี้มันทำให้ตายได้หรือไม่

ขอรายละเอียดด้วยคน ป้องกันตัวยังไงให้อีกฝ่ายนึงตาย