ย่อแล้วย่ออีก
ข้อบัญญัตินี้มันก็คือการบังคับให้คนที่กำลังจะซื้อบ้าน สร้างบ้านใหม่ ต้องเว้นให้มีพื้นที่ว่าง และพื้นที่เพื่อปลูกต้นไม้ ตามเงื่อนไขที่กำหนดนั่นแหละ

สรุปเนื้อหา:
ข้อบัญญัติกรุงเทพมหานครว่าด้วยเรื่องที่ว่างภายนอกอาคารและพื้นที่สีเขียว มีสาระสำคัญดังนี้

1. กำหนดความหมายของที่ว่างภายนอกอาคาร ว่าหมายถึงพื้นที่ไม่มีหลังคาหรือสิ่งก่อสร้างปกคลุม ซึ่งอาจใช้เป็นบ่อน้ำ สระว่ายน้ำ ที่พักมูลฝอย หรือที่จอดรถ รวมถึงพื้นที่ก่อสร้างที่สูงจากพื้นดินไม่เกิน 1.20 เมตรและไม่มีหลังคา
2. กำหนดสัดส่วนที่ว่างภายนอกอาคารขั้นต่ำ โดยอาคารอยู่อาศัยต้องมีไม่น้อยกว่า 30% ส่วนอาคารประเภทอื่นต้องมีไม่น้อยกว่า 10% ของพื้นที่ชั้นที่มากที่สุด หากใช้เป็นที่อยู่อาศัยด้วยต้องมีไม่น้อยกว่า 30%
3. กำหนดความหมายของพื้นที่สีเขียว ว่าหมายถึงพื้นที่ภายนอก ภายใน ผนัง และหลังคาอาคาร ที่ปลูกพืชพรรณเป็นหลักและมีขนาดไม่น้อยกว่า 1 ตร.ม.
4. กำหนดให้อาคารต้องจัดให้มีพื้นที่สีเขียวไม่น้อยกว่า 50% ของที่ว่าง โดยคำนวณพื้นที่สีเขียวภายนอกตามขนาดจริง ส่วนบนผนัง ภายใน และหลังคา นำมาหารสองแล้วรวมกัน
5. อาคารที่มีการดัดแปลงหรือเปลี่ยนการใช้ต้องปฏิบัติตามข้อบัญญัตินี้ ยกเว้นกรณีภัยพิบัติ สาธารณภัย หรือการเวนคืน
6. ยกเว้นอาคารเดิมที่มีอยู่ก่อนข้อบัญญัตินี้ใช้บังคับ และอาคารที่ได้รับอนุญาตก่อสร้างไปแล้วแต่ยังไม่แล้วเสร็จ แต่จะขอเปลี่ยนแปลงให้ขัดกับข้อบัญญัตินี้ไม่ได้

ตัวอย่าง:

บ้านพักอาศัย เนื้อที่ 100 ตารางวา ต้องจัดให้มีที่ว่างภายนอกอาคารอย่างน้อย 30 ตารางวา (30% ของ 1,000) และต้องเป็นพื้นที่สีเขียวอย่างน้อย 15 ตารางวา (50% ของ 30)
โรงงานขนาดใหญ่มีพื้นที่ 10,000 ตร.ม. ต้องมีที่ว่าง 1,000 ตร.ม. (10%) เป็นพื้นที่สีเขียว 500 ตร.ม. (50%) แต่ถ้ามีพื้นที่อยู่อาศัยด้วย ที่ว่างต้องเพิ่มเป็น 3,000 ตร.ม. (30%)

ถ้าบังคับให้ต้องมีพื้นที่สีเขียว
ผมไม่เห็นด้วยกับข้อบัญญัตินี้ของก้าวไกลครับ
มันไม่ให้ทางเลือกคนที่ไม่ชอบหรือไม่มีเวลาดูแล
ควรจะให้ทางเลือกมากกว่านี้ เช่น ถ้าคุณไม่มีพื้นที่สีเขียว
ตามที่กำหนด คุณต้องจ่ายค่าบำรุงต้นไม้หรือ
ค่าหาพื้นที่สีเขียวให้ กทม. แทนอะไรแบบนี้ดีกว่า

ช่วยจ่ายค่าที่ไหมครับ ถ้าที่30%เอาไปใช้ประโยชน์อื่นๆไม่ได้

ปกติมันต้องบังคับกับองค์กรนะ หรือถ้าเป็นคอนโดกับหมู่บ้านก็ต้องบังคับตั้งแต่ EIA เลยมั้ง
ละให้เก็บค่าบำรุงรักษารวมไปกับค้่าส่วนกลาง

เอาจริงๆเกิดขึ้นยากมากครับ ด้วยนิสัย ความเป็นอยู่ สภาพแวดล้อมเต็มที่และดีที่สุดคือหาพื้นที่ Center ส่วนหลางให้เข้าไปใช้บริการนั้นแหละ

ดี แต่สุดโต่งเกินไป

เป็นร่างที่ดี แบบที่ควรจะเป็นของการพัฒนาเมืองในภาพรวม

แต่ในทางปฏิบัติมันเป็นไปได้ยาก ซึ่งในฐานะเจ้าของที่ดินเขาจะต้องดูความคุ้มค่าในการใช้ประโยชน์ที่ดิน

รายละเอียดรายข้อที่เขียนมามีควบคุมอยู่แล้วในกฏหมายผังเมือง/ควบคุมอาคาร

ปัญหาจริงๆคือการบังคับใช้กฏหมายมากกว่า

ยกตัวอย่าง พรบ.ควบคุมอาคาร อาคารพาณิชย์ กำหนดที่ว่าง 10% บ้านแถว กำหนดที่ว่าง 30%

ผ่านไปสักระยะ ด้านหน้าเป็นหลังคาที่จอดรถ ด้านหลังต่อเติมเป็นครัว สรุปที่ว่างเป็น 0%

ดี เห็นด้วยๆ กับหลายๆคอมเมนท์

ว่า คนไทย มีขนบ คติ ความเชื่อที่สอนมาๆ ว่า เดินทางสายกลาง อย่าไปสุดโต่ง และ คนไทยไม่ชอบ กฏระเบียบที่เป๊ะตายตัว คนไทยชอบอิสระ

พอเจออะไร ที่ดูมาลดความอิสระ มีข้อบังคับ ดีขนาดไหน จะมีคนออกมาค้านทันที พร้อมด้วยว่าสุดโต่ง สายกลาง สมัครใจ ซึ่งกฎหมายมันไม่ควรถามความสมัครใจ มันควรทำกันทุกคน


กลับกัน ประเทศที่มีวินัยสูง ญป สคป เรื่องแบบนี้อาจปกติ (มีคนทำผิดบ้าง แต่ทุกคนกลัวกฏหมาย ต่างกับไทย มีเงินอำนาจ กฏหมายคุยกันได้ )

เอาจริงๆก็ไม่เห็นด้วย เพราะไม่ใช่ทุกคนที่ชอบต้นไม้ และต้นไม้มันคือการต้องดูแล ปลูกไ่ม่เป็นเลี้ยงไม่เป็นก็ภาระเปล่าๆ ปลูกต้นผิดก็ต้องมากวาดใบอะไรอีก แล้วการเก็บขยะกทม.เนี่ยเป็นมิตรมากมั้ง เคยกวาดใบไม้ที่บ้านใส่ถุงขยะไปวางไว้สามถุงรอทิ้ง แม่งก็ไม่เคยเก็บให้ปล่อยไว้อย่างงั้นแหละเป็นเดือนอะ
ถ้าอยากทำงี้นะ ไปเจียดเงินจากการโอนบ้านหรือที่พักอาศัยส่วนนึงมาเป็นค่าบำรุงพื้นที่สีเขียวดีกว่า
หรือไม่ก็เปิดให้ลงทะเบียนเป็นผู้อุดหนุนพื้นที่สีเขียวไป กทม.จัดหาพื้นที่สำหรับทำสวนไปเพิ่มพื้นที่สีเขียวไปเรื่อยๆ ส่วนค่าดูแลก็เป็นเงินบำรุงจากผู้อยู่อาศัยในกทม. พวกบริษัทห้างร้านในกทม.ก็ด้วย
ไม่ต้องปลูกเองทำเองดูแลเอง ไม่งั้นนอกจากจะเจอต้นไม้ตายหมู่แล้ว จะเจอต้นไม้ที่โตไปเรื่อยแบบไม่เคยมีคนตัดแต่งดูแลจนมีปัญหากับเพื่อนบ้านอีก

ในรายละเอียดของพื้นที่ส่วนตัวพวกบ้านที่อยู่อาศัย มันเกินไปหน่อย

เอาแบบพื้นที่ส่วนรวม พวกสวนสาธารณะไรงี้ดีกว่า

อ่านละงงแหะ ข้อบัญญัติ กทม 2544 เดิม กำหนดให้ที่ว่างของอาคาร พักอาศัย 30% และสาธารณะ 10% จากขนาดที่ดิน

แต่ร่างอันนี้บอกว่า 30%กับ10% จากขนาดผังพื้นชั้นที่ใหญ่สุด คิดง่ายๆก็คือ ต้องการที่ว่างน้อยลงเพราะคำนวณจากขนาด 1 ชั้น ไม่ใช่ขนาดที่ดิน แต่ขอให้เป็นพื้นที่สีเขียวครึ่งนึง

ปล. คือปกติอาคารถ้า setback ปกติตามกฎหมาย ไม่เล่นแผลงๆก็แทบจะเท่าขนาดที่ว่างแล้ว ก็แค่มีพื้นที่น้ำซึมผ่านครึ่งนึง

เพิ่มเติม
อยากจะถกกฎหมายก็ช่วยเปรียบเทียบกับตัวเดิมด้วย อ่านจากคอมเม้นต์น่าจะมีหลายคนเข้าใจผิดว่าเพิ่มมาเป็นเลขเท่านี้



ตรงสีแดงน่ะคือ ตามข้อกฎหมายเดิมเลขเดิมเด๊ะๆเลย
สิ่งที่ต่างคือ
1.ที่ว่างคิดจากพื้นที่ชั้นใดชั้นหนึ่งที่มากที่สุด ซึ่งไม่เท่ากับพื้นที่ที่ดิน ถ้าเป็นตามนี้จริงจะเป็นข้อดีมากกว่าด้วยซ้ำ ของเดิมมีที่ 10 ไร่ สร้างอาคารแค่ 200 ตร.ว. ก็ต้องมีที่ว่าง 1-3 ไร่ ของใหม่เหลือที่ว่างแค่ 20-60 ตร.ว.

2.ต้องมีพื้นที่สีเขียว ครึ่งนึงของพื้นที่ว่างที่คำนวณมาได้

แบบท่านผมไม่เรียกว่าสายกลางนะ อาจจะเป็นพวกสุดโต่งแบบไม่เอาอะไรเลย ห้ามเปลี่ยนแปลง และ keep ความขี้เกียจเอาไว้ครับ

ทางสายกลางในมุมผมคือ ต้องเอา 2 อย่างมาวิเคราะห์กันก่อน ต่อรองข้อเสนอหาทางร่วมกันได้มั้ย ไม่ใช่แบบดื้อแพ่งไม่เอาไม่รับแล้วงอแงอ่ะครับ

ต้องให้มึ แล้วค่อยไปหย่อยตอนบังคับใช้เอา ดีกว่าไม่มี

ผมชอบอะ ชอบให้บ้านมีต้นไม้อยู่ละ

.