เราถูกโลกนี้วางกับดักเอาไว้หมดแล้ว มันคือความยึดความอยากไม่มีที่สิ้นสุดในจิตใจของเรา จนเราลืมความจริงที่สัาคัญที่สุดข้อหนึ่งไปนั่นคือ โลกนี้ไม่อนุญาติให้ใครเป็นเจ้า ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ตลอดไป ทุกๆอย่างล้วนมีเวลาของตัวมันเองทั้งสิ้น รวมทั้งตัวเราเองด้วย เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป อนิจจังทุกข์ขัง อนัตตา อนิจจังมัน ไม่เที่ยงไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนเลย ทุกข์ขังมันทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ มันต้องเปลี่ยนแปลงไป อนัตตามันไม่ใช่ตัวตนสุดท้ายแล้วเหลืเพียงแต่ความว่างเปล่า ยึด มากทุกข์มาก ยึดน้อยทุกข์น้อย ไม่ยึดเลยก็ไม่ต้องไปทุกข์กับมันเลย ปล่อยวางได้เมื่อไหร่จะพบกับความสุขที่แท้จริง ที่พยายามกอบโกยเก็บเอาไว้ในทางโลกพอตายไปเงินแค่บาทเดียวที่เอาใส่ปากไว้เรายังเอาไปไม่ได้เลยต้องทิ้งไว้ที่โลกนี้หมดเลย ถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่พอจะคิดตัวไปได้เลือกที่จะเชื่อว่ามีแต่บุญ บาป ความดี ความชั่วที่ตัวเองได้เคยทําเอาไว้ตอนที่มีชีวิตอยู่เท่านั้นเอง

สาธุครับแอดเมทัล

yess

สำเนาถูกต้อง

น้ำแข็งก็เหมือนกันครับ