อ.ปวิน กับผู้มีพระคุณของเขา (ที่ไม่ได้ชื่อ แขก คำผกา)
สตอรี่คือ พอ คสช.ยึดอำนาจ ปวินต้องยื่นสถานะผู้ลี้ภัย ต้องการคนที่ไว้ใจได้มาช่วยเป็นพยานในกระบวนการรับรอง
คนแรกที่แกนึกถึงคือ “เพื่อนสนิท” อย่างคำผกา ที่ตอนนั้นมาญี่ปุ่นพอดี แต่คำผกาบ่ายเบี่ยงปฏิเสธ เพราะกลัว คสช. เพ่งเล็ง
แต่พอขอให้ อ.ชาญวิทย์ ที่ตอนนั้นมารับทุนที่ญี่ปุ่นพอดีช่วย แกกลับนั่งรถไฟข้ามเมืองมาให้ทันที ต่างจาก “เพื่อนสนิท” คนนั้นฟ้ากับเหว
ก็เลยเป็นโชคดีของปวิน ที่ได้คัดคนออกจากชีวิตไป 1 คนครับ