ผมชอบนะเกียร์ 5 ยิ่งทำเป็นเมะยิ่งโคตรชอบ ชอบกว่าทุกร่างขอลงลูฟี่ที่มีมาเลย

ร่างเมากัญชา ต้องรอมันคุมสติได้ครับ ตอนนี้เบื่อเหมือนกัน เสพใหม่ๆก็คุมยากหน่อย มันหลอน นานๆไปเดวคุมได้เอง

ไม่ชอบออกแนวรำคาญ ยิ่งเป็นเมะเสียงเอฟเฟคอีกโคตรจะเบื่อรอดูตอนจบอย่างเดียวแค่นั้น

ถ้าแค่ เกียร์ 5 ผมเฉยๆนิดหน่อย ขัดใจนิดหน่อยตรงที่หัวเราะตลอดเวลา ขนาดเวก้าพังที่สัญญาว่าจะช่วยตายอยู่ข้างตัวก็ยังหัวเราะ มันเลยรู้สึกแปลกๆ

แต่ที่ผมหมดสนุกเป็นสาเหตุหลักก็เพราะว่านิกะมากกว่า
นิกะคือผู้ถูกเลือก คือเทพ เป็นตำนานเล่าขาน ทุกอย่างต้องหมุนรอบตัวนิกะ บลาๆ คือเรารู้แหละว่าทุกอย่างหมุนรอบตัวลูฟี่ แต่อันนี้คือการจับลูฟี่ขึ้นจอทีวีให้ดูทั่วโลกและโฆษณาย้ำแล้วย้ำอีกอะว่า นี้พระเอกนะเว้ย ทุกอย่างจะถูกผูกเข้าหาลูฟี่ และถ้าไ่ม่ใช่ลูฟี่ ก็ไม่มีใครจะได้วันพีซ นิกะๆที่เป็นตำนานบลาๆๆ นิกะคือคนที่จะปลดปล่อย ถ้าไม่มีนิกะนี้คือโลกไม่ต้องทำ5เหวอะไร

คือข้อเสียของการ์ตูนโชเน็นก็คือทุุกอย่างต้องผูกเข้าพระเอกตลอดอันนี้เข้าใจ แต่คือมันมีวิธีทำให้แนบเนียนและดีกว่านี้อะ นิกะทำให้ความพยายามของลูฟี่ที่ผ่านมาที่อาจารย์พยายามบิ้วนั้นเปล่าประโยชน์เลย

แรกๆไม่ชอบครับ​ แต่หลังเริ่มชินออกไปทางเฉยๆ

ตอนแรกก็ไม่ชอบ พอดูอนิเมะดันชอบ
เอาจริงก็อยากให้เก่งเวอร์แบบนิแหละ จะได้รุสึกว่าสู้กับเขาได้หน่อย
ไม่งั้นไปไหนมาไหนก็จะพากันแต่วิ่งหนี เหมือนเกาะบิ๊กมัมไปซะหมด

ควรได้สเกลนี้แหละครับ ถูกแล้ว

ไม่ชอบแค่ตอนแถเรื่องตัวเป็นยาง ทั้งที่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเทพเลย เหมือนนึกออกแล้วยัดๆไป กับแถเรื่องปูที่มาแค่ไม่กี่ตอน ความลับใหญ่ขนาดนี้ปกติโอดะต้อง hint ไว้นานมาก แต่อันนี้คือคิดได้สดๆร้อนเลย


ส่วนการต่อสู้ อันนี้เฉยๆ

เพราะถ้าเกียร์ 4 เบ่งพลังเรื่อยๆ มันก็เขียนยาก

ถ้าลูฟี่เกียร์ 4 ชนะไคโด ชนะผู้เฒ่า เดี๋ยวก็หาว่าสเกลเพี้ยนอีก ให้ลูฟี่โกงๆไปเลยจะได้เดินเรื่องต่อให้จบ

ส่วนตัวถ้าถามว่าทำให้หมดความสนุกไหม? ไม่อ่ะ เพราะไม่เคยคิดว่าฉากต่อสู้วันพีซสนุกแต่แรกแล้ว มันติดตลกเกินไปตั้งแต่เล่มแรกแล้ว สำหรับผมเสน่ห์ของวันพีซอยู่ที่เนื้อเรื่อง ความแฟนตาซี และซีนอารมณ์มากกว่า ฉากต่อสู้นี่ของแถม

เรื่องอาหารไม่ได้ติดอะไรนะ เอาจริงอยากให้มีตั้งแต่หลัง time skip ด้วยซ้ำ
มีพ่อครัวที่ไปฝึกมาอย่างหนัก เรียนทำอาหารกับอิวานคอฟ กลับมาไม่ได้5ไรเลย ได้แต่สกิลวิ่งหนี
ทั้งๆที่ซันจิมันควรเป็นตัวแจกบัฟเพื่อนนานละ พอๆกับชอปเปอร์

จังหวะบิ้วความชั่วของตัวร้าย ลูกทีมหมดหวัง พระเอกกลับมาต่อยนี่คือที่สุดและ มันคืออารมณ์มากกว่าฉากต่อสู้ระดับสุดยอด พลิกแพลง ช่วงแรกๆรับได้นะเรื่องผลปีศาจ จนจบเกาะทองฟ้าก็ลืมเรื่องสเกลไปเลย

คงวางมาไว้พักใหญ่แล้วแหละ แต่ถ้าไม่เวอร์ก็ไม่มีปัญญาชนะไคโดได้อะดิ ขนาดชนะด้วยร่างผมยังรู้สึกว่าพลังพระเอกเหมือนตอนชนะคาตาคุริอยู่เลยทั้งๆพลังแม่งโหดขนาดนี้ โดยรวมก็ยังรักและติดตามวันพีซอยู่ดีมีเวลายังดูเมะด้วยเลยมันผูกพันธ์ไปแล้ว อันดับในใจเมื่อก่อนที่1แบบโดดๆปัจจุบันมีร่วมเต็มไปหมด

อ่านๆไปให้มันจบๆ

จุดที่ผมชอบลูฟี่คือพลังมันดูกระจอก + เฉพาะทางดี ดูต้องใช้ความครีเอทในการคิดมุกเอาชนะตัวพลังเว่อร์ๆ พอตอนนี้อัพเกรดมาเป็นลูก gm พลังครอบจักรวาลแบบเมนสตรีมเลยไม่ค่อยอินกะท่ามันเท่าไหร่ละ

ผมไม่ซีเรียสเรื่องพลังมันเวอร์นะ เพราะท้ายเรื่องผมคิดว่ามันต้องเก่งระดับนี้แหละงั้นเรื่องมันไปต่อไม่ได้บอสที่รอเจอก็โหดๆทั้งนั้น
แต่ผมไม่ชอบรูปแบบการใช้พลังของมันอ่ะ มันทำให้ดูไม่สนุก ปกติผมก็ไม่ได้ชื่นชอบฉากต่อสู้ของวันพีซเท่าไหร่อยู่แล้ว ตอนนี้กลายเป็นไม่ชอบหนักเข้าไปใหญ่เลย