ส่วนตัวผม อคตินิดหน่อย เพราะผมว่า การคัดกรองการบวชพระนั้น ไม่ส่งเสริมให้ มาโปรดญาติโยมหรือ สนทนาภาษาธรรมเลย การเข้ามาเป็นพระนั้นง่ายและจุดประสงค์คือไม่เกี่ยวกับการมาตั้งใจปฏิบัติ อาจจะเพราะวัดแถวบ้าน เป็นแนวนั้น จริงๆก็อยากมี วัดที่เรารู้สึกว่าไปแล้วสบายใจ ได้รู้สึกศรัทธาจริงๆ ไม่แนวพุทธพานิชย์ หรือมาให้งมงาย กับวัตถุมงคล สามารถถามข้อคิดคติธรรมจากพระได้ คงจะดี

หรือจริงๆผมคาดหวังมากไป กับสถานที่ที่น่าจะเผยแพร่ธรรมได้ดีที่สุด ถ้าไม่ใช่วัดจะที่ไหน น่าจะตรงสุดแล้วนะ555

*

จารย์แดงนับมั้ย ก็สอนดีนะ

ขึ้นรถ mrt เจอผู้ชายออฟฟิตยังหนุ่มนั่งฟังธรรมะในมือถือ

สักพักมีสาวท้องอ่อนขึ้นมายืนข้างหน้ามันมองแล้วนั่งต่อไป


...ธรรมะไม่ได้ช่วยให้คนดี เห็นอกเห็นใจขึ้น

พี่เมทัลมาตอบไม่ได้ครับ

ลุงเมทัลศึกษาทุกวัน แต่เน้น orgasm ทางศีลธรรมอย่างเดียว

นึกถึงลุงเมทัลคนแรกเลยครับ

ลุงเมทัลฟังธรรมะแต่ไม่เข้าหัว

ตัวคนถามต้องตอบคำถามเหล่านี้ก่อน
1. ศึกษาธรรมมะเพื่ออะไร
2. จำเป็นต้องเข้าวัดเพื่อนอะไร

ถ้าศึกษาธรรมมะเพื่อการดับทุกข์ หนือการอยู่อย่างไม่เป็นทุกข์ หาฟังในยูทูปจสกพระที่สอนตรงสายดีกว่า
ผมไม่เน้นสายสมาธิจนจิตรวมแล้วค่อยเดินปัญญาน่ะครับ ผมเน้นสายมีสมาธิหรือสติระดับนึงแล้วเน้นการรู้ตัว เพื่อพิจารณาก่อนจะทำอะไรเป็นหลัก เเนะนำอาจารย์พุทธทาส เรื่อง สติและการฝึกสติ การเกิดของอุปาทานคือการเกิดแห่งทุกข์
ของหลวงพ่อจรัญ ก็ทางเดียวกันแต่เน้นด้านการลงมือทำ ของอาจารย์ชา หลวงปู่เหรียญก็แนวนี้ครับ

ทุกข์มีโอกาสเกิดขึ้นเมื่อเกิดการรับรู้ทางอารมณ์ เห็นผุ้ ญ ผ่านก็ไม่เกิด แต่ถ้าเห็นแล้วเอามาเป็นอารมณ์เมื่อไหร่ก็เป็นทุกข์ทั้งนั้น สิ่งที่ไวพอที่จะจับอาการเหล่านี้ได้ทันคือสติ ประมาณนี้แหละครับ ชีวิตจริงของคนธรรมดาคือสนามฝึกที่ดีที่สุด การเข้าวัดจึงไม่จำเป็นสำหรับผม

ผมคนหนึ่งที่ฟังธรรม แต่ไม่ชอบทำบุญกับพระ กับวัด

ธรรมมะแท้ไม่มีคำปลอบใจ