ครั้งหนึ่งเป็นคู่กลางเมืองทอง ที่เจ๋งมากๆ รวมทั้งในทีมชาติบางครั้ง เป็นกลางคู่หนึ่งที่เก่งมากที่สุดเลยสัญชาติไทยครั้งหนึ่ง

แต่ทีมชาตินั้น อาจจะเสียดายที่ ทั้งตั้มและตังไม่มีโอกาสได้เล่นคู่กันเท่าไหร่ถึงจะลงสนามพร้อมกันก็ตาม เนื่องจากยุคซิโก้ มักจับตั้มไปเล่นเซนเตอร์

ตั้มก่อนเจ็บนี้ เป็นกลางตัดบอลได้ดี เชื่อมบอลจากหลังไปหน้าได้ดี รูปร่างดี ได้ฉายาบุสเกตส์เมืองไทย รายนี้ยังดีที่ ช่วงเจ็บไป ยังมี กฤษดา กาแมน มาทดแทน ถึงแม้อาจจะขาดลูกกลางอากาศไปบ้างเมื่อเทียบกับธนบูรณ์ แต่การเข้าบอลดูดูดัล กับ สกิลยิง ที่ดูดีกว่าธนบูรณ์อยู่ ซึ่งธนบูรณ์ไม่ใช่สายตัดเกมส์โหดๆ แต่ส่วนใครจะมองว่า ธนบูรณ์หรือกฤษดา เก่งกว่า ก็แล้วแต่มุมมอง แต่สถิติซื้อขายนักเตะสัญชาติไทยที่แพงที่สุด ครั้งหนึ่งเคยมีชื่อธนบูรณ์อยู่ แต่ถ้านับระหว่างย้ายไทยลีกไปไทยลีก ธนบูรณ์แพงที่สุดในไทยลีก เหนือ อุ้ม ที่ย้ายจากบุรีรัมย์มาเมืองทอง

แต่รายนี้สุดดายที่สุดคือ สารัช ตอนก่อนเจ็บหนัก ไม่ว่าจะบอลสั้น บอลยาว อย่างโหด รวมทั้งเป็นนักเตะไทยที่ฟิตที่ส่วน เพราะวิ่งได้ตลอด 90 นาที ในเกมส์ ไม่มีหมด แต่พอเจ็บจากข้อเท้าหักจากการเข้าบอลด้านหลังของ พิชิต ใจบุญ กว่าจะใช้เวลาเข้ารูปได้ ต้องลงสนามไป 1 ปีกว่าๆ ถึงจะพอเข้ารูปเข้ารอย แต่ก็ไม่ใช่ร่างที่วิ่งสู้ฟัด กลายเป็นร่างที่หลายคนบอกว่า บอลเดินแบบ โดนคนว่าขี้แอ๊ค แม้บอลสั้น กับ บอลยาว จะยังดีอยู่ แต่ต่างกับก่อนเจ็บมากละ ทุกวันนี้ ตั้งแต่ตัง เจ็บไป กล้าพิมพ์ได้เลยว่า กองกลางเมืองไทยสัญชาติไทย ยังไม่มีใครเก่งเท่า สารัช ตอนพีคเลย

เห็นแล้วนึกถึงช่วงอดีต กลางคู่นี้อยู่ละ อาจจะไม่ได้เก่งถึงไปต่อกรกับระดับเอเชียได้ แต่ก็เป็นกลางสัญชาติไทยที่ดีที่สุดชุดหนึ้งของไทยลีกได้เลย ในเมืองทองยุคทีมชาติ ยุคที่ 2 สารัชเคยพูดว่า เล่นกับ ธนบูรณ์ เข้าขามากที่สุด รู้ใจมากที่สุด อีกคนคือ ชนาธิป

มาวันนี้ ทั้งคู่ไม่เหลือร่างก่อนเจ็บเลย แล้วอายุก็เพิ่มขึ้น เลข 3 แล้วทั้งคู่ จริงๆ ไม่เหลือร่างก่อนเจ็บมาตั้งแต่ ทั้งคู่เจ็บหนักไปแล้ว

ตั้มหมดแล้ว ตังยังพอไปต่อได้

เป็นแฟนกันหนิครับคู่นี้

ธนบูรณ์ เกย์สารัช

ผมอ่านแล้วต้องบอกตรงๆครับ 2 คนนี้เก่งจริงๆแต่แค่ในระดับอาเซียน

2 คนนี้น่าจะเป็นคู่กลางที่ดีที่สุดในไทยได้ แต่อาการบาดเจ็บพรากไปน่าเสียดาย

ส่วนตัวคิดว่าตอนธนบูรณ์พีคเก่งกว่ากฤษฎานะ ตัดบอล เชื่อมเกม จ่ายบอลครบเครื่อง เนียนตา เสียดายมากๆที่เจ็บหนักแล้วยังกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้ ฉายาบุสเกตเมืองไทยเลยช่วงนั้น

แถมโดนจับเล่นหลังเหมือนกัน

ผมโคตรชอบเลย 3 กลางในฝันสมัยก่อน
ตั้ม
ตัง เจ

ถ้ากองกลางสัญญาติไทย พีคๆ ผมให้ ชาริล อะ มีหมดทุกอย่างที่กองกลางควรมี

แถมมีลูกยิงไกลที่นักเตะไทยแทบไม่มี

อยากให้ตั้มออกจากท่าเรือมาเป็นกองกลางเต็มตัวซักที เขาไม่อยากเป็นกองหลังแต่ก็เล่นตามโค้ชสั่งทุกครั้ง

ผมว่าชาริลตัดสินใจผิดครั้งใหญ่คือทิ้งราชรีไปในงานเปิดตัว แล้วเลือกไปนั่งตูดด้านที่ท่าเรือ ทำให้หยุดพัฒนาไปดื้อๆ

อาถรรพ์บอลไทยชิบหายเลย

ชาริล ชัปปุยส์ ร่างทองบุรีรัมย์ โคตรสุด Deep-Lying Playmaker เซ็นส์บอล สกิลบอลระดับยุโรปพอฟัดได้ - เข่าหลุดเพราะกระโดดตอนฉลองยิงประตู แล้วไม่เคยกลับมาถึงจุดนั้นได้เลย ถ้าไม่เจ็บเผลอๆ อาจจะจองกลางทีมชาติจนทุกวันนี้ได้

ธนบูรณ์ เกษารัตน์ ร่างทองเทโร/เมืองทอง/เชียงราย กลางรับที่ทีมชาติส่องหามานาน เป็นบุสเก็ตส์เมืองไทย - โดนเสียบจนเอ็นเข่าขาด แล้วเส้นทางอาชีพก็ดิ่งไปเลย กลายเป็นตัวสำรองไปโดยปริยาย

สารัช อยู่เย็น ร่างทองเมืองทอง กลางมดงาน ขึ้นสุดลงสุด ตัวไล่เพรชที่สามารถแบ่งเบาภาระให้อีกสองคน - โดนเสียบเจ็บหนัก ยังพอกลับมาได้ แต่ความเป็นมดงานหายไปเลย กลายเป็นกลางตัวจ่ายที่ปะทะคู่แข่งไม่ไหว

ถ้า 3 คนนี้ไม่เจ็บหนักกัน อาจจะได้ไปไกลกว่านี้ แต่อาถรรพ์บอลไทยโคตรแรงเลยบอกตรง

ชัปปุยส์อีกคนเอาจริงๆครบเครื่องกว่าเจอีก รูปร่างก็ดี

เรื่องโดนเสียบ หรือสกัดนี่ ในภูมิภาคอาเซียนไม่ใช่อาถรรพ์หรอกครับ
ทุกวันนี้วิ่งไม่ทันก็เสียบ โดนล็อคหลบก็หวดดื้อๆ อารมณ์เหมือนเตะเดินสาย แต่สภาพร่างกายเล่นสนามใหญ่ได้ 90 นาที
โอกาสเจ็บ หรือข้อเท้าพังก็เยอะ อินโด เวียดนาม หวดกันแบบนี้ในลีคเป็นปกติเลย
เวลามาทีมชาติจึงติดนิสัยพวกนี้มา เหมือนที่นักอลไทยติดนิสัยการหยุดเกมรอกรรมการเป่า ทำนองนั้น

ชาติที่ฟุตบอลพัฒนาแล้ว มักจะใช้ช่วงเอวลงมา+ แขนผลัดตอดๆ ในการเบียดกระเเทก ให้เสียการทรงตัวในการควบคุมบอลมากกว่าเสียบถึงลูกถึงคน (แต่ก็มีพลาดหรืออาจจะตั้งใจบ้างแต่ไม่ค่อยบ่อย) พ