ทุกการเปลี่ยนแปลงมักมีคำถาม จะดีขึ้นหรือแย่ลง เช่นเดียวกับการมาของ “มาซาทาดะ อิชิอิ” ที่ถูกใจแฟนบอลไทยส่วนใหญ่ แต่ไม่มีใครรู้ว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร?

เรื่องฝีมือไม่มีใครปฏิเสธ กุนซือชาวญี่ปุ่นรายนี้ เคยพา คาชิมา แอนท์เลอร์ส กวาดถ้วยครบในประเทศ แถมเกือบคว้าแชมป์สโมสรโลกมาแล้ว ก่อนมาเสกให้ บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ผงาด “ทริปเปิลแชมป์” ถึง 2 ฤดูกาลติดต่อกัน

แต่ที่หลายคนเป็นห่วงก็คือ “กลัวเอาชื่อมาทิ้ง” เมื่อเข้ามาอยู่ในระบบทีมชาติไทย กับ 5 สิ่งที่ต้องเจอ

1.การบริหารที่ไม่เหมือนชาติใดในโลก ขาดการสนับสนุนที่มีแผนรองรับ ปฏิทินหรือโปรแกรมเปลี่ยนแปลงได้เสมอ และอาจไม่เอื้อต่อการเตรียมทีม

2.ความไม่มี “อิสระ” ในการทำงานจากการถูกแทรกแซงจนไม่เป็นตัวของตัวเอง

3.สโมสรที่มีอำนาจ ไม่ปล่อยนักเตะไปรับใช้ชาติ หรืออาจเจอขาใหญ่แอนตี้

4.ความความหวังสูงในระยะสั้น โดยเฉพาะฝันไกลไปบอลโลกทุกครั้ง

5.ความกดดันจากแฟนบอล ที่มีความรู้ ดูบอลเป็น วิจารณ์เก่ง แต่รอไม่ได้ โดยเฉพาะบนโลกออนไลน์ เพลี่ยงพล้ำเมื่อไหร่ จะโดนสับเละแน่นอน

มันคือความจริงของกุนซือที่จะเข้ามาคุมทีมชาติไทย ต้องเตรียมตัวเตรียมใจ

ขนาดระดับ “อากิระ นิชิโนะ” รุ่นพี่ผู้พาทีมชาติญี่ปุ่น ทะลุเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้าย ในศึกฟุตบอลโลก 2018 ที่รัสเซียมาแล้ว ยังไปไม่รอด

ตราบใดที่การบริหารจัดการของสมาคมฯยังเป็นอยู่แบบนี้ ไม่มีการพัฒนาอย่างเป็นระบบในทุกด้าน ไม่มีการวางรากฐานตั้งแต่ระดับเยาวชน ไม่มีรูปแบบการเล่นที่ชัดเจน

ต่อให้ “เป๊ป กวาร์ดิโอล่า” ก็ไม่ใช่ “คำตอบ” ของความสำเร็จ

บทที่ 1 ดูกันต่อไป

รอบนี้แหละ ของจริง

แฟนบอลที่ผ่านมาเริ่มเห็นการทำงานแล้วว่าเราไม่มืออาชีพยังไง

ถ้ายังทำแบบเดิมคนจะหมดศรัทธาเอา นักเตะถ้ายังเลือกนายสุดท้ายก็ไปได้ไม่ไกลแน่นอน

เพราะฉะนั้นโค้ชคนนี้ควรได้รับการสนับสนุนจากหลังบ้านให้มากที่สุด

สุดท้ายแฟนบอลจะได้มาตัดสินที่ฟอร์มในสนาม ดีไม่ดียังไง เวลาจะเป็นคำตอบ

ไม่ใช่ต้องมานั่งปวดหัวว่าทำไมไม่ส่งนักเตะมาฟร่ะ บลาๆๆ

จาก 5 ที่กล่าวมา ผมเป็นอีกหนึ่งแฟนบอลที่เข้าใจสถานการณ์โค้ชที่ต้องเจอ และเอาใจช่วย ขอให้ครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่เป็นความหวังของแฟนบอลอย่างผมเชียร์บอลสนุกขึ้นและได้ลุ้นบ้างในบางรายการก็มีความสุขแล้ว

จริงทุกประการ ได้แต่รอติดตามตอนต่อไป

ผมว่าเราเลิกพูดเรื่องบอลโลกกันก่อนเถอะ เอาแค่เปนขาประจำในเอเชียนคัพก็พอแล้ววววว

ต้องยกเครื่องสมาคมฟุตบอลก่อนเลย แม่ง

อยากบอกว่าตั้งแต่ นายกชื่อ สม.. เข้ามาบริหาร ฟุตบอลมีแต่ต่ำลง คือ กราฟลงอย่างเดียวไม่มีขึ้น แต่แปลกตรงที่ว่า

สโมสรต่างๆยังเชื่อใจให้นั่งนายกนี่แหละ ทำให้สโมสรเหล่านี้มีอำนาจเหนือกว่าสมาคม จะทำอะไรต้องเกรงใจสโมสร

ปัญหาใหญ่ของฟุตบอลไทย คือ สมาคมฟุตบอลที่ไม่รู้เรื่องการบริหารฟุตบอล ไม่รู้ต้องทำยังไงให้ลีกอาชีพดีขึ้น

ไอีสโลแกนบอลไทยไปบอลโลก หยุดเถอะ กว่าสิบปีได้แล้วยังวนอยู่แถวอาเซียน เอาอะไรไปหวังไปบอลโลก

ดูอย่างญีปุ่นเขาไม่ได้มองแค่ไปบอลโลก แต่มองไปถึงหยิบถ้วยบอลโลกให้ได้ และตอนนี้ก็มีโอกาสสูงขึ้นมาก

เอาชนะทีมชั้นนำของโลกอย่างเยอรมัน และหลายๆทีม ทำไมเขาถึงพัฒนาขึ้นได้ คำตอบ สมาคมบอลญีปุ่นเก่งครับ

เขารู้ว่าต้องทำอะไร ทำตรงไหน มีแผนรองรับหลายๆชั้น ลีกแกร่ง+ส่งออกนักเตะเล่นยุโรป เยาวชนก็แกร่งทุกรุ่น

ส่วนไทยชุดเยาวชนมั่วมาก มั่วไปถึงชุดใหญ่ แทบไม่ได้ออกไปแข่งนอกประเทศ ฟีฟ่าเดย์ได้ไปแข่งนอกประเทศ

กลับใช้นักเตะชุดไหนไม่รู้ ปัญหาใหญ่ๆอยู่ที่ผู้บริหารนี่ละ ทำงานแบบมือสมัครเล่น ไม่เคยวางแผนไว้ 5-6เดือน

ชอบมาทำตอนใกล้จะแข่ง ต่อให้ได้โค้ชเก่งก็ช่วยให้ดีขึ้นลำบาก เรื่องแฟนบอลกดดันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

แต่ว่าแฟนบอลไทยไม่ได้โง่นะ เขาเข้าใจและให้เวลาทำทีม ยกเว้น เล่นกันมั่ว ไม่มีทรงบอล ก็จะโดนหนักหน่อย

ข้อ 5 นี่แหละอันตราย อวดรู้ อวดเก่งกว่าโค๊ชมืออาชีพอีก อ้างแต่ว่าวิจารณ์ แต่ที่เห็นด่าล้วนๆ ไม่วิจารณ์สักนิด อารมณ์ล้วนๆ

ปัญหาคือผลประโยชน์ของนายทุนมาก่อนชาติ

ข้อ 5 ผมว่าก็เป็นกันทั่วโลก แหละ ยุโรป เพื่อนบ้าน บราซิล อาเจน เป็นเหมือนกันแหละ แฟนบอลทางบ้านเค้าก็มีสิทธิ์ิจารณ์นะ ก็ไม่ได้เก่งอะไร ก็แค่ดูบอลแล้วมันรู้สึกว่าแบบนั้นมันดี แบบนี้ไม่ดี เรื่องธรรมดาออก

คล้ายๆกับแมนยูยุคนี้เลย 555
ต่อให้เอาใครมาคุมก็ไม่ประสบความสำเร็จ