มีลูกเมื่อพร้อมครับ ไม่ใช้แค่มีเงิน แล้วคิดจะมีลูก มันต้องคิดไปถึงความสัมพันธ์ในครอบครัว การอบรมดูแลเอาใจตามวัยของเด็ก

มีลูกแล้วไม่มีเวลาเลี้ยง ไม่มีเวลามาสนใจ เลี้ยงลูกด้วยเงิน อย่าไปมีเลยครับ  

ขออนุญาติถามนะครับ คุณมีลุกมั้ยครับ  

ผมสงสัยว่าเส้นตรงกลางของการปล่อยปละละเลย กับ ไม่กดดันลูกจนเกินไปมันอยู่ตรงไหน

บางคนบอกไม่รู้ได้ไงว่าลูกมีปืน ถามว่าถ้าเด็กมันไปหามาเองพ่อแม่จะรู้ได้ไง ถ้าเช็คโทรศัพท์ลูก ถ้าค้นห้องลูก มันจะพลิกเป็นเรื่องการเคารพสิทธิส่วนบุคคลอีกไหม

สังคมไทยต้องเลือกนะว่าจะเอาแบบไหน ถ้าอยากได้แบบฝรั่งเด็กมีพื้นที่ส่วนตัว มีสิทธิในตัวเองสูง มันก็มีความเสี่ยงที่เด็กจะทำความผิดที่ใหญ่ขึ้นสูง ทั้งวุฒิภาวะและการมองภาพกว้าง เด็กต้องเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบมากขึ้นอ่ะ

แล้วประเทศเราการเป็นผู้ปกครองที่ไม่ได้ร่ำรวย แต่อยากส่งลูกเรียนดีๆ มีของใช้เหมือนชาวบ้าน มันมีเวลาว่างมานั่งสังเกตุลูกตลอดเวลาไหม ถ้า red flag มันชัดก้อีกเรื่อง ถ้าเด็กอยู่บ้านแล้วปกติ จะทำยังไง

ถ้าเด็กมันทำขนาดนี้ คิดมาขนาดนี้ ผมว่าตัดสินแบบผู้ใหญ่ไปเลย การกระทำเกินผู้เยาว์ไปแล้ว ตัดสินทุกอย่างเหมือนผู้บรรลุนิติภาวะไปเลย มันเกินพ่อแม่จะควบคุมแล้วแบบนี่  

ไม่มีครับ ไม่คิดจะมีด้วยครับ  

ผมอยากบอกว่า คนที่มีเวลาเลี้ยงลูกมีแค่คนที่ไม่ได้ทำงานครับ คงเหลือแค่พวกเศรษฐีครับ  

อันดับแรกที่ควรรู้คือพ่อแม่ไม่ใช่เจ้าของชีวิต ไม่ใช่เจ้าของร่างกาย สอนได้แต่ตัว

*บางคนบอกไม่รู้ได้ไงว่าลูกมีปืน บางคนที่ว่าคือคนที่ไม่มีลูก พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกได้เรียนที่ดีๆมีของดีๆใช้ = ต้องทำงานหาเงิน ถามว่ามีเวลาว่างมานั่งสังเกตุมั้ย ขอตอบว่าเวลานอนยังแทบไม่มีเลย

ผู้ปกครอง หน้าที่ดูแลและรับผิดชอบ ไม่ใช่รับผิดแทนหรือรับผิดร่วมกัน
 

พอผมเห็นข่าวแม่กดดันลูกเรื่องเรียน แล้วลูกส่งคลิปยิงปืน ผมว่าครอบครัวก้มีส่วนผิดและ อันนี้ red flag มันชัด เห้อ

แต่เข้าใจท่านด้วย ทำงานหาเงินในประเทศนี้มันเหนื่อยนัก ค่าครองชีพกับค่าแรงไม่สอดคล้องกันอย่างแรง แต่ผู้นำประเทศปิดตา