ไปเจอบทความนี้ เอามาฝากกันครับ



ผมอ่านเจอย้อนนึกถึงตอนผม ป.6 พ่อมี Isuzu เก่าๆ คันนึง พ่อเอาไปเสริมแค่คอก เสริมแหนบ ส่วนยางก็ยางติดรถ

ภาพที่ผมเห็นคือ..
ช่วงฤดูเก็บหอม พ่อไปขนหอมขาว หอมแดงจากแม่ฮ่องสอน
ช่วงหลังฝน พ่อไปขนลำไยที่พร้าว เชียงดาว ลำพูน ไล่ลงมาถึงกำแพงเพชร
บางทีพ่อก็ไปขนผักกับม้งบนดอยไปส่งตลาดไทบ้าง

อิแก่ (ผมเรียกมันแบบนั้น) มันไม่เคยงอแงเลย พ่อวิ่งรถจนส่งลูก 3 คนจบปริญญาตรี ก่อนจะปลดระวางมัน
ตอนนี้เปลี่ยนมาใช้ Navara แต่พ่อก็คงคอนเซปเดิมคือ ใส่คอก เสริมแนบ ยางเดิม

แกสอนผมตลอดว่ารถเดิมๆ ของมันน่ะดีอยู่แล้ว นอกเหนือจากนั้นคือคนขับ ที่จะรีดศักยภาพของมันออกมา

ผมจึงไม่ค่อยเห็นด้วย (แต่ไม่กล้าไปแตะรสนิยมส่วนตัว) กับแนวทางแต่งรถของวัยรุ่นสมัยนี้

ผมชอบนะครับกับคำว่า "วัยรุ่นสร้างตัว" เพราะเชื่อว่าเกือบทุกคนก็สร้างตัวมาจากการเป็นวัยรุ่นทั้งนั้น

ทำงานหนัก เพื่อสร้างชีวิตตัวเองให้ดีขึ้น ให้คนในครอบครัวสบาย ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน

เป็นกำลังใจให้ วัยรุ่นทุกช่วงที่กำลังสร้างตัว ครับ

เปนกำลังใจให้คนสร้างตัวตัวจริง

ผมไม่สร้างตัวตอนวัยรุ่น

ผมสร้างตัวตอนแก่

เพื่อนสนิทผมเลยเป็นวิศวะจบใหม่(ตอนนั้นนานแล้ว) ทำงานขับtfrเขียว ของเต็มกระบะ เปื้อนๆด้วยนะ ทำงานหนัก เลิกงานมากินเหล้ากับผมบ่อยๆ จอดร้านเหล้าสาวไม่เหลียวมอง(เงินก็ไม่เยอะตอนนั้น) ตอนนี้รวยมีเงินไปแล้ว แค่อยากบอกว่าจริงๆกระบะเมื่อก่อน มันคือการเอาไปใช้งานเฉพาะทางนะ ไม่ใช่เอามาแต่งซิ่งในเวลาทำงานไรกันแบบนี้