ครึ่งแรกไม่ชอบเอลเลียตเลย เล่นยากจะพาเสียประตูอยู่หลายที
แต่ครึ่งหลังเหมือนโดนตบโดนตีมาหน่อย ดีขึ้นเยอะ เกมส์ไหลลื่นขึ้นมากๆ โดยเฉพาะสามแดนหน้า เริ่มลงตัวรู้ใจกันแล้ว

ช็อตที่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของเกมส์ คือ ช็อตที่แรชฟอร์ดยิงแป้กหน้าโกล ปกติแกไม่เคยพลาด ยิ่งฟอร์มช่วงนี้มั่นใจสุดๆด้วย พอยิงไม่เข้าแล้ว ลิเวอร์พูลยันจังหวะอื่นๆไว้ได้ จนมาได้ลูกแรก เกมส์เปลี่ยนเลย

ช็อตที่ชอบที่สุด คือ ช็อตที่เทรนท์ วิ่งไล่ไปจิ้มบอลจากแรชฟอร์ดที่หลุดเดี่ยวๆ ฟานไดร์วิ่งไปกอดจากด้านหลังด้วยความดีใจ และเทรนท์มันดูหน้าตาดีใจมากๆ ความมั่นใจดูกลับขึ้นมาทันที ดีใจด้วยจริงๆ อย่าดีแตกนะเว้ยยย

ส่วนที่เหลือเล่นดีผิดหูผิดตามาก โดยเฉพาะเฮนโด้กับฟาบินโญ่ ที่เป็นตัวแปรสำคัญทำให้ทีมสู้ตรงกลางกับแมนยูได้แบบสูสีเลย

ที่เหลือหลังจากนี้ไม่ใกล้ไม่ไกลแล้วสำหรับที่ 4 สู้กันให้เต็มที่ให้เหมือนเตะแดงเดือดทุกนัดแบบนี้แหละ
เดี๋ยวผลลัพธ์ก็มาเอง

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแมนยูนะ หลุดฟอร์มกันสุดๆ แต่ที่ผมว่าแย่มากคือ ภาษากายนักเตะ โคตรแย่เลย ตอนโดนลูก 2 ไปแล้ว เสียบอลปุ๊บ ยืนนิ่งบ้าง เดินบ่นบ้าง อันนี้น่าโดนด่ามากๆ