[RE: "ใครว่าทำงานจนตาย ไม่มีจริง"]
cybernet พิมพ์ว่า:
ขอแบ่งปันประสบการณ์ของผมหน่อยครับ
ที่บริษัทเก่าของผม ผมทำงานเป็น network engineer สนุกดีนะ เพื่อนร่วมงานโอเค แต่ว่าไม่เคยได้กินข้าวกับที่บ้านตรงเวลาเลย บางครั้งแฟนก็ต้องมาป้อนข้าวให้ระหว่างที่คุยงานไปด้วย กว่าจะเสร็จก็สามสี่ทุ่มบางทีก็เที่ยงคืน บางวันตีห้าหัวหน้าโทรมาให้ช่วยแก้งาน แม้วันเสาร์อาทิตย์บางทีก็ต้องพก notebook ไปด้วยเผื่อลูกค้ามีปัญหาด่วน มันกระทบไปหมดทุกสิ่งอย่าง จนแฟนบอกว่าฉันอนุญาติให้เธอลาออกได้นะ ฉันไม่ว่า เงินฉันก็อยากได้แต่ฉันอยากได้สามีของฉันกลับมาเหมือนเดิมมากกว่า ผมไม่ลังเลที่จะเขียนใบลาออกในตอนนั้นเลย ตอนนั้นคุยกับ HR หลายรอบมาก เหมือนเค้าไม่อยากให้ลาออกและจะปรับปรุงเรื่องเวลาทำงานให้และจะคุยปรับเวลากับหัวหน้าผม แต่สุดท้ายผมก็ยืนยันว่าจะลาออก
ที่เจ็บสุดคือมารู้ทีหลังว่า หลังจากที่ HR ไปคุยกับอดีตหัวหน้าว่าทำไมผมถึงต้องทำงานดึก หัวหน้าผมบอกว่าก็ไปรับงานมาเองนี่ เหนื่อยเองช่วยไม่ได้ (ผมได้ยินแล้วปรี๊ดขึ้นหัวเลย) ไม่รับมาเองแล้วใครจะทำในเมื่อผมเป็น head และมีแต่น้อง junior ทั้งนั้นในทีม ใครจะช่วยพวกเค้าถ้าผมไม่ช่วย มันก็จะพังกันทั้งทีม ผมไม่เคยเสียใจหรือเสียดายเลยที่ลาออกมาจากตรงนั้น
ทุกวันนี้ผมได้งานที่ใหม่แล้ว และที่นี่ใครทำงานหนักเค้าจะหาคนมาช่วยทันที หรือไม่ก็บังคับให้ลาพัก บางคนลาเป็นอาทิตย์โดยไม่ถูกหักวันลาก็มี (ทั้งๆ ที่มีวันลาพักร้อนอยู่แล้ว) เค้าเห็นเรื่อง work life balance สำคัญมากๆ มาเป็นอันดับหนึ่ง
เข้าใจเลยครับ โดนงาน oncall 24x7 ไป สาย Network , Infra , Ops นี่ผมไม่เอาเลยครับ ตอนแรกผมชอบเหมือนกัน แต่งานหนักเกิน รายได้ก็ดันกลางๆ