การสูญพันธุ์เกือบรุกฆาต แมนาที
การสูญพันธุ์เกือบรุกฆาต แมนาที ในฟลอริดาเมื่อไม่กี่ทศวรรษก่อน ผู้คนรณรงค์จนจำนวนแมนาทีเพิ่มขึ้น แต่การล้มตายยกฝูงเมื่อไม่นานมานี้น่าวิตกอย่างยิ่ง
.
แมนาที หรือมักเรียกกันว่า วัวทะเล เป็นความผิดปกติในอาณาจักรสัตว์ สิ่งมีชีวิตรักสงบที่ไม่เป็นทั้งสัตว์ผู้ล่า และเหยื่อเหล่านี้เติบโตจนมีขนาดตัวยาวได้ถึงสี่เมตร หนักมากกว่า 900 กิโลกรัม และปลอดความก้าวร้าวในทางวิวัฒนาการโดยสิ้นเชิง
.
การที่เรายังพบเห็นแมนาทีในฟลอริดาเป็นเครื่องเตือนใจว่า มนุษย์ที่ดีสามารถทำอะไรได้บ้าง ผู้คนช่วยให้ประชากรของพวกมันฟื้นกลับมาจากไม่ถึงหนึ่งพันตัวในทศวรรษ 1960 จนมีมากกว่า 7,500 ตัวเมื่อหกปีที่แล้ว ตามการประเมินจากการสำรวจทางอากาศ
.
ด้วยการคุ้มครองและฟื้นฟูถิ่นอาศัยของแมนาที ออกกฎระเบียบป้องกันอุบัติเหตุเรือชน และสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับสัตว์โลกแสนพิเศษชนิดนี้ คริสตัลริเวอร์ เมืองเล็กๆ ทางเหนือของเมืองแทมปา รัฐฟลอริดา ซึ่งได้ชื่อว่า “เมืองหลวงแมนาทีของโลก” เป็นศูนย์กลางการกอบกู้พวกมันกลับคืนมา
.
แต่ถึงจะประสบความสำเร็จ แมนาทียังคงเผชิญภัยคุกคามร้ายแรง สามในสี่ของประชากร 22 ล้านคนของฟลอริดาอาศัยอยู่ตามแนวชายฝั่ง หลายพื้นที่เป็นถิ่นอาศัยหลักของแมนาที และแรงกดดันที่เกิดจากการอาศัยอยู่ของมนุษย์ ส่งผลให้น้ำพุต่างๆ ลำน้ำ และพื้นที่ชุ่มน้ำอันงดงามของรัฐนี้อยู่ในสภาพเสื่อมโทรม
.
ตัวอย่างเช่น ในลากูนอินเดียนริเวอร์ ถิ่นอาศัยสำคัญแห่งหนึ่งของแมนาทีตามแนวชายฝั่งตะวันออกของฟลอริดาที่มีประชากรหนาแน่น ขยะที่มนุษย์สร้างขึ้นตลอดหลายสิบปี ตะกอนจากการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ปุ๋ยจากสนามหญ้าและเรือกสวน ทำให้น้ำขุ่นมัวและหญ้าทะเลซึ่งเป็นแหล่งอาหารหลักของแมนาทีในบริเวณนั้นตายลง
.
ในช่วงสองปีที่ผ่านมา แมนาทีมากกว่าหนึ่งพันตัวในลากูนแห่งนี้พากันล้มตาย ขณะยอดการตายพุ่งสูงขึ้น สถานพักฟื้นที่ให้ความช่วยเหลือและดูแลแมนาทีเจ็บป่วย โดยหวังว่าจะนำไปปล่อยคืนสู่ธรรมชาติได้ ซึ่งมีสวนสัตว์ซูแทมปาที่ลาวรีพาร์กและซีเวิลด์ ในเมืองออร์แลนโดรวมอยู่ด้วย ต้องแบกรับภาระล้นมือเนื่องจากการหลั่งไหลเข้ามาของป่วยใหม่ๆ
.
สื่อนำเสนอภาพการตายยกฝูงของแมนาทีว่าเป็นสัญญาณเตือน แต่ ดร.เจมส์ พาวล์ ประธานและผู้อำนวยการบริหาร พิพิธภัณฑ์สัตว์ทะเลเคลียร์วอเตอร์ มองอีกมุมหนึ่ง “ผู้คนเอาแต่พูดเรื่องแมนาทีโดยเปรียบพวกมันเป็นเหมือนนกคะแนรีที่ช่วยเตือนภัยแก๊สพิษในเหมือง แต่เมื่อถึงเวลาที่เจ้านกคะแนรีตาย คนงานเหมืองตายเรียบไปก่อนนานแล้วครับ”
.
พูดอีกนัยหนึ่งคือ ความตายของแมนาทีไม่ใช่สัญญาณเตือนถึงภัยพิบัติที่จะมาถึง การหายไปของพวกมันนี่แหละคือภัยพิบัติ เป็นผลลัพธ์ของการเตือนภัยที่ถูกเพิกเฉยมาเนิ่นนาน
.
เรื่อง จีนา สเตฟเฟนส์
ภาพถ่าย เจสัน กัลลีย์ และเอริกา ลาร์เซน