เดามั่วๆ

1.ทำเล - พวกทรงเอน่าจะมี awareness ของถิ่นฐานว่าตรงไหนคือถิ่นของมันพอออกจากถิ่นจะหงอๆหน่อย
2.การตกแต่ง - ตลาดล่างกับตลาดบนมี taste ที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนลองไปดูร้านเหล้าในเมืองแพงๆกับร้านเหล้าทรงเอ เด็กแว้น มั่วสุมได้
3.ตั้งกฏห้ามเยอะๆ - พวกทรงเอ ทรงซ้อ ไม่ชอบกฏเยอะแยะอยู่ในระบบไม่ได้แค่เห็นก็อาจจะเบือนหน้าหนี
4.ads - อันนี้สำคัญทำโฆษณาแบบมืออาชีพไปเลย ไม่ใช่ตัดแปะยืมเพื่อนถ่ายรูป คิดแคปชั่นเอง อะไรแบบนี้มันจะดูออกมาไม่ professional เข้าทางพวก ทรงเอ ทรงซ้อเลย

จ้างกาดคุม ตั้งกฏพร้อมยกเลิก

แค่บอกว่าเป็นพูลวิลล่า เอซ้อก็เหยียบเท้าเข้าไปข้างนึงแล้วครับ

อาจจะดูที่พักพูลวิลล่าในเขาใหญ่เป็นแบบ เช่น atta มุติมายา รุกข์คีรี แนวๆนี้ครับน่าจะกรองได้พอสมควรเพราะเป็นแนวรีสอร์ทมากกว่าบ้านที่มีสระว่ายน้ำ

จะเปิดเอาใจทรงเอเลย แสงสีเสียงเอาให้ครบ

ชาร์จราคาหนักๆ

เพื่อนผมเปิดที่พักมา2ที่แบบวิวดีๆเลยนะ วิธีที่เพื่อนใช้ที่ผมเห็นคือจำกัดคน มีออกมาเป็นใบเสนอราคามาให้เห็นเลยว่าห้องนึงพักได้กี่คน ถ้าจะมีคนมาเพิ่มก็ต้องเพิ่มเงินอีก

สุดท้ายก็มีแต่ลูกค้าดีๆมาพัก

ทำตกแต่งและโปรโมทแนวหรูแทนไปเลย เน้นสบายสะอาดมินิมอลมีพื้นที่ให้เพื่อนมาเจอกันและพักผ่อนร่วมกัน

ตัดพวกเครื่องเสียงไฟตื้ดออก คุมโทนเฟอร์ + รับลูกค้าให้จองผ่านเฟสหรืออะไรก็ได้ที่ดูโปรไฟล์ได้ ไม่โอเคก็บอกเต็ม

พยายามสื่อภาพลักษณ์ในช่องทางตัวเองดีๆ ละก็เก็บเงินมัดจำหากทำข้าวของเสียหายไว้ด้วย เช่น3,000-5,000แล้วคืนวันเช็คเอ้าท์

แล้วก็หากจำนวนคนมาไม่ตรงกับที่แจ้งเก็บเพิ่มหัวละเท่าไหร่ว่าไป แล้วก็ติดป้ายงดเสียงดังรบกวนหลังกี่โมงว่าไป

ผมคิดว่ามีเงินก็ทำได้หมดนะ จะทรงซ้อ ทรงเอสุดท้ายถ้ามันจะไปมันก็หาวิธีจนได้นั่นแหละ

อย่างที่หลายคนบอก พูลวิลล่ามันเป็น target ทรงซ้อ ทรงเอ และวัยรุ่นสร้างตัว

แต่ถ้าคุณเปลี่ยนเป็นรีสอร์ทเครือใหญ่ๆ ประเภทที่ไม่กลัวทรงซ้อ ทรงเอ
เพราะมีระบบการจัดการที่ดีและมีแบคใหญ่ พวกนั้นแทบจะไม่มีทรงซ้อ,ทรงเอเลย
ทำผิดกฏเมื่อไร เชิญออกทันที

แต่มันก็จะมีพวกยิ่งกว่าทรงซ้อ ทรงเอ แบบพวกลูกเจ้าของโรงแรม นักการเมืองงี้
พวกนี้ไม่พอใจใครก็ให้หิ้วไปซ้อมง่ายๆเลย (ผมเคยเห็นเขาสั่งกันแล้วหิ้วออกไปต่อหน้าต่อตาเลย
ไม่มีใครกล้าทำไรเลยสักคน)

ผมที่เคยทำ รร แล้วเคยทำแบบpool villa อ่ะคือจำกัดคนพัก แล้วต้องมีคนดูแล ถ้าสร้างมาหลังเดียวแล้วเปิดขายงี้ดูแลยากแอบมากลางคืนไรงี้ ราคาคืนเป็นหมื่นๆมาสิบกว่าคนตกไม่ถึงพันไงก็มา

สรุปต้องมีคนดูแล ทำระบบเช็คอินดีๆ ถ้าไม่ดูไงก็พัง

ก็เอามัดจำหนักๆ จากนั้นถ้าวัยรุ่นพูลวิลล่ามา ก็ไม่ต้องกลัวอะไรมากล่ะ ของพังก็หักมัดจำ

ซึ่งมัดจำมันไม่ใช่ปัญหา ถ้ามีบัตรเครดิต เพราะส่วนใหญ่ก็แค่เอาเลขเครดิตมาแหละ แล้วทำระบบดีๆ ตัดเครดิตตอนเข้า คืนตอนออก เหมือนพวก รร. ก็จบปัญหาล่ะ ซึ่งการต้องมีบัตรเครดิตก็กรองลูกค้าไปในตัวล่ะ ถ้าไม่มีก็มัดจำเงินสดเอา

สถานที่มีความปลอดภัยสูง
ตำรวจมาตรวจกล่องทุกชั่วโมง

ราคา มีผลมาก


พ่อตาผมมีที่อยู่แปลงนึง ได้มาพร้อมๆกับเพื่อนบ้าน

เขาทำพูลวิลล่า ราคาหลักหมื่น (ถึงสองหมื่น) ... ผมว่า ไม่น่ารอด

สุดท้าย ยอดจองมาเรื่อยๆ ลูกค้าไม่ขาดหายเลย


เขาวางไว้ตลาดบน ทำได้ดีเลย

ราคา
ทำเล

เห็นคอมเม้นนึง บล๊อควงเงินบัตรเครดิตก็เป็นไอเดียดี

ถ้าวางตัวเป็น hi-end ระดับบนๆหน่อย
ค่าประกันความเสียหาย
30,000-40,000 บาท

ก็ไม่มากเกินไปนะครับ

โฟกัสที่กลุ่มลูกค้าที่ตัวเองอยากได้เป็นหลักครับ

กำหนดกลุ่มเป้าหมายแบบละเอียดลงในแผนธุรกิจตัวเอง เอาแบบออกให้เป็นคนจริงๆ ให้จับต้องได้ จะได้เจอพฤติกรรม ความชอบ mood&tone

ดูว่ากิจกรรมรวมทั้งทัชพ้อยท์ไหนที่ใช่ ไม่ใช่ เลือกเฉพาะที่ใช่สำหรับกลุ่มลูกค้าที่เรากำหนดไว้ (เช่นพวกของประดับตกแต่ง รูปภาพที่ใช้โปรโมท หรือต่างๆนานาที่หลายคนตอบไปก่อนหน้า) ข้อนี้อาจลองทำ mood board ให้ตรงกับกลุ่มลูกคาที่เราเขียน

สื่อสารในช่องทางเฉพาะที่กลุ่มเป้าหมายเราเข้าถึง อย่าหว่านแหเอาทุกกลุ่ม

ถ้าเจอกลุ่มลูกค้าที่ว่าแบบที่ไม่ใช่ ศึกษาพฤติกรรม เขารู้จักเราเลือกเราจากอะไร ที่ไหน อย่างไร พยายามเลี่ยงช่องทางสื่อสารพวกนั้น เช่น ในบุกกิ้งอาจใส่ออพชั่นอะไรบางอย่างที่ล่อใจกลุ่มนั้นไว้ จะได้รู้และแก้ไขเพื่อป้องกันในอนาคต

ที่สำคัญต้องทำงานกับทีมทุกคนในองค์กรให้เข้าใจทั้งหมดที่กล่าวมาไปพร้อมๆ กับเจ้าของ เวลาทำงานตามแผนงานจะได้มีทิศทางและแอคชั่นชัดเจน

คร่าวๆ น่าจะกรองคนได้ชัดขึ้นครับ

ราคา

ภาพลักษณ์

ตัวที่ให้พัก ต้องทำให้เป็นอีกระดับนึงเลย

ต้องทำแนวหรูไปเลย