ไม่อร่อย เคยกินแล้วเมาก็อ้วกแฮงทั้งวัน ไม่เห็นมันจะรู้สึกดีตรงไหน

ไม่ดื่มก็คือไม่ดื่มนิแหละเหตุผล ส่วนตัวรสชาติไม่อร่อย ไม่ใช่ทางครับ

เลิกดื่้มตอนอายุ 30 เลิกขาดทั้ง บุหรี และ แอลกอฮอล์ครับ
เพราะว่าเป็นทั้งโรคกระเพาะ โพรงจมูกอักเสบ
และหลังๆ ก็รู้สึกว่าร่างกายไม่โอเคกับการรับของพวกนี้
ก็เลยเลิกขาดไปครับ เวลาไปเจอเพื่อนๆ ก็กินกับเกล้มกับน้ำเปล่าเอา
แรกๆ มันก็เซ้าซี้อยู่ แต่นานๆ มันก็เข้าใจไม่อะไรครับ

ของผมอ้างขับรถ กับแพ้ครับ

ไม่กิน ไม่อร่อย แพ้ กินแล้วคันจมูก

ใครคะยั้นคะยอ ก็ด่ากลับ กูเป็น มึงรับผิดชอบค่ายากูไหม

หลังๆไม่มีใครกล้าบังคับ

ปล ไม่ชอบ เสียงดังด้วยแหละ

หลังๆใครถาม ตอบเมาแล้วเฮีย ไม่เมาดีกว่า

เอาซอฟต์สุดก็บอกว่าหมอสั่งครับ ถ้ายังคะยั้นคะยอก็บอกว่าถ้าเป็นอะไรมาช่วยกันจ่ายค่ารักษาด้วย
แต่เป็นผมๆจะพูดตรงว่านั่งได้แต่ไม่ดื่มนะ

้ิเอาจริงๆพอเหยียบเลข3แล้วเหมือนดื่มแล้วไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อน กว่าจะฟื้นตัวทีหมดไปอย่างน้อยครึ่งวัน แถมแอบรู้สึกแย่ทุกครั้งที่ต้องเห็นผญ.ในวงคอยเก็บศพแทนด้วย หลังๆเลยอ้างเหนื่อยขอชิ่งก่อนซัก3-4ทุ่ม ถ้าหนีไม่พ้น(เวลาไปทริปกับบริษัท)ก็ไม่เกินเที่ยงคืน

ถ้ายังไม่เลิกน่าจะตายตั้งแต่อายุยังไม่25

เพื่อนทุกคนตอนนั้นบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นคนที่เมาแล้วหาส้นทีนเก่งมาก เสียดายยุคนั้นไม่มีกล้องวีดีโอราคาย่อมเยา

อยากรู้เหมือนกันว่าตัวเองเมาแล้วเรื้อนขนาดไหนแบบเห็นเหตุการณ์ไม่ใช่มารู้จากปากคนอื่น

มันไม่อร่อย ถ้ารสชาติเหมือนชานมไข่มุกผมคงเมาปลิ้นทุกวันอ่ะ

ไม่อร่อยครับ

ปีนึงดื่มไม่ถึง 12 ครั้ง

เมื่อก่อนบอกไม่อร่อย แต่ตอนนี้ตอบแบบซีเรียส บอกโรคประจำตัวต้องตรวจค่าตับทุก 3 เดือน กินไม่ได้

ผมบอกเลิกแล้ว แก่แล้ว แค่นี้เลย ถ้าคุณขับรถด้วยก้อบอกไปเลยว่าขับรถ

ขม ไม่ชอบรสชาติ

ตอบไปตามตรงเลยสิครับ เหตุผลของเราเอง

ผมวัย 30 กลางๆ ตอนนี้เพื่อนๆ ไม่มีใครคะยั้นคะยอให้กินแล้ว แต่ตอนวัยรุ่นนี่ปฏิเสธยากมาก

ส่วนที่ท่านถาม บางทีก็บอกว่าแพ้เบียร์กินได้แต่เหล้า หรือบอกว่าไม่อยากแฮงค์วันถัดไปมันทำอะไรไม่ได้ประมาณนี้ครับ

ผมบอกว่า แพ้แอลกอฮอล์