ท่านแม่jโคตsเหมือนผมเลย
เพิ่งอายุ 36 ปี ไปไม่นาน (วันเกิดผมอาทิตย์ที่แล้ว)
ใช้ชีวิตทุกวันนี้ ทำงานไปวันๆ เงินเดือนก็น้อย ไม่ได้คิดจะอยากได้เงินเดือนเยอะๆ ไม่ค่อยพัฒนาตน แบบมีแค่ไหนใช้แค่นั้น เงินเก็บมีแค่ที่ บ.หักเข้ากองทุนสำรองเลี้ยงชีพ มองอนาคตไม่ออก ทุกวันนี้ เช่าห้องอยู่ มีเงินใช้กินไปเดือนๆ มีเพื่อนพาไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้างเพราะเราไม่มีรถ เรื่องแฟนผมจะมีเหตุผลเสมอว่า ไม่สามารถดูแลใครได้หรอก เงินแค่นี้เหลือตัวเองยังลำบาก หนี้ก็เยอะ มีทั้งหนี้ส่วนตัว กับหนี้ที่บ้านที่ผมเองก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก

ส่วนตัวผมก็แค่คิดว่าแล้วแต่มันจะเป็นไป

รู้สึกเหมือนผมเลย อายุ 35 เคยตั้้งกระทู้แนว ๆนี้ด้วย 55555

ผมไม่ลำบากขนาดนั้น มีเงินเก็บบ้างแต่ไม่มากครับ ผมอยากให้ท่านภูมิใจในตัวเองที่หาเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องพึ่งพาใคร ทุกวันนี้ผมทำที่บ้าน มีขายออนไลน์นิดหน่อย ทำรีวิวหูฟัง เทรด(เสียไปเยอะ) แล้วก็ว่าจะหาอะไรทำเพิ่มอีกดีขายอาหารมั้งครับ แบบทำหม้อใหญ่ ๆแล้วแบ่งขายแบบนี้

เก็บความผิดหวังในตัวเองไว้ครับ ผมไม่ได้บอกให้ทิ้งให้ลืมมันไป แต่เก็บไว้ให้ลึกจนแทบจะลืม อยู่ให้ได้ทั้งในวันที่ทุกข์และสุข วันไหนที่แย่เอาความผิดหวังนั้นมาเป็นแรงแค้นผลักดัน วันไหนที่สุขเอาความผิดหวังนั้นมาเตือนใจ



ผมขอเล่าเพิ่มละกัน ที่ผมบอกว่าผมหมดเป็นล้านๆอะ ผมกับแฟนรวมกันหมดเกือบ 10 ล้าน ชีวิตผมเปลี่ยนทันที ตอนแรกวางแผนจะแต่งงานปีหน้า ซื้อบ้าน ออกรถใหม่ ตอนนี้คือจบหมดเลยครับ

ผมถึงได้บอกว่าผมเครียด แต่ผมต้องรีบกลับมาตั้งหลัก ไม่งั้นคนรอบข้างเราจะยิ่งรู้สึกแย่ วันนั้นผมได้แต่บอกกับแฟนว่ามันคือความร่วมทุกข์ร่วมสุข ก่อนหน้านี้เราร่วมสุขกันมา ตอนนี้คือตอนร่วมทุกข์ จับมือกันให้แน่นแล้วเริ่มใหม่ดีกว่าจมกับสิ่งที่เสียไปครับ

อีกอย่างคืออย่าให้อีโก้ค้ำคอ ท่านเคยเห็นคนหมดตัว 2 คนเหมือนกัน แต่การกระทำต่างกันมั้ยครับ คนนึงเคยมีเงินระดับหลายล้าน เงินหายเหลือติดตัวแสนเดียว อยู่ไม่ได้อับอายฆ่าตัวตาย อีกคนเคยมีเงินแสนสองแสน หมดตัวเหลือ 0 บาท ก้มหน้ากัดฟันเริ่มใหม่ เปรียบเทียบแบบนี้ท่านจะเห็นครับว่าสิ่งที่ทำให้ทุกข์คือบรรทัดฐานอีโก้ที่เราสร้างเองทั้งนั้น


ยังไงก็มี ss นะครับ วันที่ผมเศร้า ผมก็เข้ามาทะเล้น มาหา18+อ่าน ทำตัวติดตลกหลอกตัวเองไปวันๆ มันก็พอช่วยได้อยู่

เช่นกันนะคับ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ และเจอจุดมุ่งหมายไวไว นะครับ

ผมว่าอย่าให้บรรทัดฐานของสังคมมาตัดสินตัวเราเลยครับ คือถ้าสิ่งที่ท่านเป็น ท่านทำอยู่ มันมีความสุขแล้ว

ผมว่าคุณก็ไม่ใช่ loser หรอกครับ เข้าใจว่าความสำเร็จทุกคนอยากได้ แต่ลองถามตัวเองจริงๆดูครับว่าที่เราอยากสำเร็จ เพราะอยากจริงๆ หรือแค่ให้สังคมยอมรับ

ถ้าเราตอบตัวเองได้ ว่าสิ่งที่เราต้องการจริงๆคืออะไร ผมว่าเราจะไม่รู้สึกกดดันจากสังคมเลยครับ

ผมว่าต้องหาความหมายของชีวิตของให้ได้ก่อนว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร มันอาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราฟันฝ่าอุปสรรคจนอยู่รอดได้ และเราไม่สามารถควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราได้ แต่เราสามารถควบคุมวิธีการคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้นได้ อย่างชีวิตประจำวันเรา เราเปลี่ยนสถานการณ์ไม่ได้ แต่ถ้าลองเปลี่ยนวิธีคิดเราดู เราอาจจะมีความสุขขึ้นก็ได้ พยายามมองหาความสุขเล็กๆน้อยๆ ในชีวิต อย่างผมติดตามเชียร์กีฬาหลายประเภท วันไหนทีมที่เราเชียร์ชนะ อย่างน้อยวันนั้นก็มีเรื่องดีๆอยู่บ้าง เป็นต้น

ครับผม ตัวผมเองอายุก็จะ 40 แล้วครับ แฟนไม่มีเพราะตั้งใจที่จะไม่แต่งกับใคร เพื่อนสนิทที่เรียกว่าเพื่อนแท้จริงมีแค่ 2 คน มีรถมอไซร์ Scooter 1 คัน รถยนต์เก่าๆอีก 1 คัน ไม่มีหนี้บัตรเดรดิตเพราะไม่ได้คิดจะทำอยู่แล้ว ส่วนบ้านอาศัยอยู่ร่วมกับพ่อแม่ครับ โชคดีที่ตัวผมและทั้งครอบครัวไ่ม่มีหนี้สิน ทำให้ประครองชีวิตตามอัตภาพความสุขได้ไม่ยากครับ

อันนี้เป็นคติธรรมสั้นๆง่ายๆของ หลวงพ่อไพศาล วิสาโล ซึ่งผมให้ความเคารพอย่างสูงครับ เผื่อว่าธรรมต่างๆนี้จะสร้างกำลังใจให้กับท่านได้ครับ

ความผิดหวัง รู้สึกผิด แพ้ เสียใจ มันไม่หายไปหรอกครับ

มันอยู่ที่เราแบกไว้มั้ย บางทีก็เลิกแบกครับ เอามันมาไว้นอนกอดก็ได้

อยู่กับมันให้ได้ครับ ถ้าเราแก้ไขอะไรไม่ได้ก็เอาไว้เป็นบทเรียนพอครับ

ต่อไปจากนี้ก็อยู่ไปครับ เดี๋ยวก็มาครับสิ่งที่อยากจะทำ ขอแต่อย่าหลอกตัวเองก็พอ

คงไม่มีคำแนะนำหรือพลังบวกอะไรมาให้ท่านหรอกครับ

เพราะผมก็กากๆ พออยู่ได้ไปวันๆเหมือนกัน

เพียงแต่คำว่า มันไม่มีอะไรลงล็อคไปหมดในชีวิต คำนี้มันอาจจะจริง

เพราะผมรู้สึกว่ามันจริงขึ้นเรื่อยๆ ขนาดว่าเราวางแผน มองหาโอกาสความเสี่ยงต่างๆ มันก็ยังมีเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้เกิดเสมอๆให้เราต้องแก้ไขมันไป

ขออนุญาตให้กำลังใจครับ การสูญเสียความมั่นใจจนหมด เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ผมเองก็ยังเพิ่งรื้อฟื้น แต่บางเรื่องพอคิดก็กลับไปแย่เหมือนเดิมเหมือนกัน

ค่อยๆประกอบชิ้นส่วนมันกลับเข้าไปครับ ข้าวยังมีกิน ยังมีที่ซุกหัวนอน งานยังมีทำ เงินยังมีใช้ เอาความสุขตรงนี้เป็นที่ตั้งแล้วค่อยๆขยับไปทีละเล็กละน้อยครับ

ตอนนี้ผมก็ป่วยอยู่และน่าจะรักษาได้ยาก แถมยังต้องอยู่อีกนาน แม้ไม่ใช่โรคร้ายแรง แต่ก็สร้างความลำบากให้ชีวิตพอสมควร ผมก็ท่องตัวเองให้สู้ไปทุกวัน มาสู้กันครับ

ถ้าคุณร่างกายแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย นั้นคือ สิ่งที่คุณมีอยู่นั้นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดครับ ดูอย่าง คุณหมอ เพจสู้ดิว่ะ ทุกอย่างดีหมดยกเว้นร่างกาย
//ความฝัน ความหวังของคุณยังมีได้อีกเยอะครับ --- แต่ความฝัน ความหวังของคนป่วย มีอย่างเดียวคือหายป่วย//
แล้วแนะนำพยายามอย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆที่เราคิดว่าประสบความสำเร็จนะครับ อย่างในโลกโซชี่ยว ที่ทุกๆคนจะอวดแต่ความสุข ความสำเร็จ ถ้าเลืกตรงนี้ได้ คุณจะมีความสุขมากขึ้นครับ

สิ่งที่ผมเคยคุยกับพ่อ ตอนเพื่อนเค้าคนๆนึงอยู่ช่วงตกต่ำ พ่อผมเล่าให้ฟังว่า เค้าพูดอย่างงี้กับเพื่อนเค้า "ตอนนี้คุณอยู่จุดต่ำสุดหรือยัง ถ้าคิดว่าจุดต่ำสุดแล้ว หลังจากนี้ก็จะมีแต่อะไรดีๆขึ้น แล้วให้ ณ วันนี้เป็นจุดต่ำสุดในชีวิตเท่านั้น มันจะไม่มีจุดต่ำสุดกว่านี้แล้ว ถ้าคุณตั้งให้ตรงนี้เป็นจุดต่ำสุดแล้ว"

หลังจากๆนั้นเค้าก็พาเพื่อนเค้าไปฮึกเหิมอะไรกันก็ไม่รู้ จนตอนนี้เพื่อนเค้าลุกขึ้นฟื้น เป็นใหญ่เป็นโตระดับยอด3เหลี่ยมแล้วของประเทศแล้ว แต่ตัวพ่อผมและครอบครัวยังอยู่จุดเดิมอยู่เลย

หวังว่าข้อความข้างต้นจะพอเป็นกำลังใจและเป็นแรงบัลดาลใจให้ท่านไม่ทางใดก็ทางหนึ่งนะครับผม

ชีวิตนายได้เปลี่ยนไปแล้ว

เปลี่ยนตั้งแต่นายเริ่มอยากได้พลังบวก แสดงว่านายมีความคิดอยากเปลี่ยนแปลงสถานการณ์
เพราะชนั้น ทำเลย ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว ปล่อยเซอร์มานานแล้ว ลุกขึ้นได้แล้ว

ถ้าไม่รู้จะทำไง งั้นนายลองเป็นพลังบวกให้ใครสักคน เหมือนที่ทุกๆคนเข้ามาให้กำลังใจในนี้

นายลองคิดดูเอาเองว่า ถ้าเราอยากเป็นพลังบวกให้ใครสักคน เราต้องทำยังไงดี หรือเราจะเป็นแบบไหนดี

เริ่มต้นที่ เป็นพลังบวกให้กับตัวเองก่อน รักตัวเอง รักชีวิตของตัวเองให้ได้ในสถานการณ์แบบนี้ก่อน

เคล็ดลับอยู่ที่การสังเกตุ บางทีเราไม่ต้องมองหาเลยก็ได้ จะความสุขหรืออะไรก็แล้วแต่ มันอยู่ที่การสังเกตุและทัศนคติ มุมมอง

ผม30ชีวิติดลบเพราะหมดกับการพนันหลายล้าน ยังไม่ฟื้นเลย อยากตายทุกวัน ชีวิตจมดิ่ง อยากให้รู้ว่ามีคนอาการหนักเหมือนกับท่านครับ

หายใจเข้าไว้