จากปีก่อน ที่สเปอร์จะมีจังหวะบุกสวยๆให้เห็น
พอมาปีนี้ จังหวะสวยๆน้อยลง ความราบรื่นในการเปลี่ยนรับเป็นรุกลดลง
และโดยเฉพาะฟอร์มส่วนตัวของซอน ที่ดูงงๆ มึนๆ แปลกๆ
จากที่ดูมา ก็มีข้อสังเกตบางอย่าง และคิดว่า น่าจะใช่แหละ เลยลองเอามาคุยกันดู (จะตัดรายละเอียดอื่นๆออกไป เน้นเฉพาะที่เกี่ยวกับซอน)
:: จังหวะตั้งเกมบุก เปลี่ยนรับเป็นรุก
1.ซอน วิ่ง ,เคน+คูลู พักบอล
เคน ถอยลงมารับบอล ที่ส่งขึ้นมาจากหลัง+กลาง
คูลู วิ่งมาประคองใกล้ๆ เล่นร่วมกับเคน บางทีเคนก็แปะบอลให้สั้นๆใกล้ๆ หรือบางที เค้าก็เป็นตัวพักบอซะเอง
ซอน วิ่งทะลุ พุ่งตรงๆไปแนวดิ่ง เพื่อดึงตัวประกบ + เล่นกับบอลวางยาว/บอลแทง (โดยเฉพาะจากเคน)
นี่คือ สูตรหลักจากปีก่อน ที่ทำได้ดีในหลายๆครั้ง
น่าตื่นเต้น ,สนุก ,ใช้จุดเด่นของผู้เล่นได้อย่างคุ้มค่า
มันเป็นสูตรที่ไม่สมมาตร (ซ้าย-ขวา ไม่เท่ากัน,ไม่เหมือนกัน) แต่สมดุล
*แต่ต้องไม่เข้าใจผิดว่า มันเป็นสูตรที่ซอน จะได้บอลไปยิงบ่อยๆ เป็นสูตรที่เป็นการบุกหลักของสเปอร์
ตรงกันข้าม หลายๆครั้ง การเปลี่ยนรับเป็นรุกของทีม มันเป็นการเล่นระหว่างเคน+คูลู เล่นกับเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ แล้วค่อยๆแปะบอล พาบอลขึ้นมา เช่น ปาดบอลออกริมเส้น ให้วิงแบ๊ควิ่งควบ / หรือเลี้ยงๆไปซักพัก แล้วแปะบอลไปมา
การวิ่งของซอน เลยเป็นเหมือนอาวุธอีกชิ้นมาเพิ่มเติม แล้วให้เพลย์เมคเกอร์ เลือกว่าจะเล่นแบบไหน จะแทงให้มั้ย
2. ไลน์วิ่งของซอน
- 2 จาก 5
ถ้าแบ่งสนาม ออกเป็น 5 ส่วน ส่วนมากซอนจะวิ่งในไลน์นี้
จะสังเกตว่า ซอนจะไม่ได้เน้นอยู่ติดริมเส้น ไม่ว่าจะปีนี้หรือปีก่อน
ฉะนั้น การที่ฟอร์มปีนี้ จะดีหรือจะแย่ เรื่องพื้นที่ริมเส้น จะ'ไม่ใช่'ปัจจัยหลัก
- ภาพรวม
ส่วนริมเส้นฝั่งซ้าย เกือบทั้งหมด ก็จะเป็นการเติมขึ้นมาของวิงแบ๊ค (ใส่ทิศทางของตำแหน่งอื่นๆ เพิ่มเติมไปด้วย)
3. จำกัดพื้นที่
เมื่อทีม ทีมนึงมีสูตรการเล่น มีรูปแบบการเคลื่อนที่ ที่ได้ผลนั้น
ในทางกลับกัน มันก็หมายถึงว่า แนวรับของคู่แข่ง ก็สามารถออกแบบแผน เพื่อป้องกันได้เช่นกัน
จากสูตร ซอน วิ่ง ,เคน+คูลู พักบอล
เคน : คู่แข่ง เดาได้เลยว่า ถ้าสเปอร์ค่อยๆต่อบอลขึ้นมา เคนก็มีแนวโน้ม จะถอยต่ำ ลงไปพักบอล
มันหมายถึงว่า พื้นที่ด้านหลังเซนเตอร์แบ๊คของคู่แข่ง จะไม่ถูกกดดัน
ฉะนั้น พวกเขา เน้นระวังด้านหน้าของตัวเองเป็นหลักก็พอ บางทีคู่แข่งตามไล่บี้เคน แบบหายใจรดต้นคอ บางทีก็ไม่ แค่อย่าพลาดโดนดึงบอลหลบง่ายๆ ก็พอ
คูลู : ก็ไม่ต่างจากเคน ที่มักจะรอพักบอลช่วย
แนวรับคู่แข่ง ก็พอเดาออก (แต่คูลูมีความพิเศษตรงที่ว่า บางที เขาก็แหวกไปเองดื้อๆได้เลย)
ซอน : เค้าจะวิ่งขึ้นไปแนวดิ่ง นั่นหมายความว่า พื้นที่ที่อยู่ต่ำกว่าเค้า อาจจะไม่มีผู้เล่นของสเปอร์ เป็นตัวเล่นบอล
ฉะนั้น ในบริเวณนี้ แนวรับคู่แข่ง ก็อาจจะไม่ต้องระวังด้านหน้าของตัวเองมากนัก แต่ไประวังด้านหลังก็พอ
แต่การจะวิ่งควบตามซอนให้ทันก็เป็นเรื่องที่ไม่ง่าย เข้าทำนองที่ว่า ถึงแม้จะรู้ทัน ก็อาจเอาไม่อยู่
อย่างไรก็ตาม ในหลายๆเกม สูตรนี้ก็ไม่ได้ผล ไม่ใช่เพราะว่าซอนไม่วิ่ง หรือคู่แข่งเร็วมากๆ (ก็มีบ้าง)
แต่มันเป็นเพราะ เพื่อนในตำแหน่งอื่นๆ ไม่สามารถปล่อยบอลในจังหวะที่เหมาะสมได้
พอเพื่อนๆเล่นยาก เล่นไม่ออก จ่ายบอลสวยๆไม่ได้
สิ่งที่ตามมาคือ ซอนจะไม่ได้บอล แล้วฟอร์มของซอน ก็จะเงียบตามไปด้วย
4. การต่อสู้ของซอน ,พักบอล
- จากสูตรที่ได้ผลในปีก่อน แต่ถ้าบางเกม สูตรนั้นไม่ได้ผล การเปลี่ยนรับเป็นรุกของสเปอร์ก็จะตื้อตันไปด้วย
ปีนี้ สิ่งที่ค่อนข้างเห็นได้ชัดเจนก็คือ ซอนต้อง/พยายามต้อง พักบอลให้ได้มากขึ้น ,เล่นกับบอลให้ได้มากขึ้น ,หันหลังเล่นให้ได้มากขึ้น
เพราะบางจังหวะ บอลที่ขึ้นไปทาง'ขวา'มันขึ้นเกมได้ยาก อาจต้องวนกลับมา แล้วก็เปลี่ยนแกนไปทางซ้าย
แล้วบอลที่ต้องค่อยๆต่อกันขึ้นมาเนี่ย มันก็ต้องมีการพักบอล มีตัวดึงจังหวะ
ฉะนั้นก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ทางซ้าย จะต้องมีการเล่นหนืดๆ มีการพักบอลบ้าง แบบที่ทางขวาทำได้
ซึ่งที่ผ่านมา ซอนยังทำได้ไม่ดีนัก
พักบอลไม่ดี ,โดนแซะๆกระแทกๆแล้วเป๋ ,เสียบอลง่าย ,หันหลังเล่นแล้วขลุกขลิก ไม่ไหลลื่น
นี่ก็เป็น 1 ในสาเหตุที่บอลเปลี่ยนรับเป็นรุกของสเปอร์ ดูติดขัด
แต่ยังดีที่ว่า ปีนี้ ทางซ้าย ได้ผู้เล่นอย่างเปริซิสเข้ามา
เขาเป็นคนที่ ทำอะไรได้หลายอย่างมากๆ
มิติการเล่นของวิงแบ๊คซ้าย จะไม่ใช่แค่การวิ่งพุ่งขึ้นไปตรงๆเพื่อเปิดบอลหรือรอยิง แบบปีก่อนอีกแล้ว
ซึ่งมันก็สัมพันธ์กับการเล่นของตัวรุกทางซ้ายที่ต้องเปลี่ยนไป
การที่ฝั่งซ้ายต้องเริ่มถอยลงมาพักบอลบ้าง ก็ทำให้มีอีก 2 สูตรตามมา ที่เริ่มเห็นมากขึ้น
- ซ้าย+กลาง ถอย ,ขวา วิ่ง
เหมือนการกลับข้างกัน จากสูตรปีก่อน ซึ่งตอนนี้ ยังไม่ลงตัว
ซ้าย การพักบอล ยังไม่ไหลลื่น ,การยืนประคองยังไม่เนียน
ขวา การทะลุ ยังไม่ดุดันเท่า (หรืออย่างริชา บางทีก็ยืนเหมือนจะเล่นประคอง บางทีก็เหมือนจะเล่นเป็นตัวทะลุ ตำแหน่งรับบอล ยังงงๆสับสนๆอยู่)
*เพิ่มเติมว่า เรื่องนี้ ก็มีผลกับฟอร์มการเล่นของเคนเหมือนกัน
จากที่เคน พอพักบอลปุ๊ป ก็จะมีตัววิ่งทะลุ + ตัวประคอง ที่ชัดเจน
พอมาตอนนี้ ตำแหน่งและระยะของเพื่อนๆเปลี่ยนไป
ตัวที่จะวิ่งทะลุ ก็ย้ายข้าง + ความดุดันในการวิ่งน้อยกว่าซอน
ตัวประคอง ก็ยืนตำแหน่งไม่ดีเท่าคูลู
เรื่องนี้ มันก็ทำให้จังหวะการเล่นของเคน ก็แปลกตามไปด้วยเช่นกัน จะจ่ายไปเลยก็ไม่ได้ ,จะวางยาวหรือแทง ก็ต้องดูจังหวะเพิ่ม ,หรือบางทีวางไปแล้ว แทงไปแล้ว เพื่อนก็มาช้าไป นิดๆหน่อยๆ
ส่งผลต่อความไหลลื่นของเกม
(โดยเฉพาะ ซอน ที่จะมีจังหวะที่ดูเหมือนช้าไปนิดนึงอยู่หลายครั้ง ตอนแรกก็คิดว่า ไม่ฟิต แต่มาคิดไปคิดมา ซอนไม่ใช่คนที่ไร้วินัย ไม่ใช่คนที่ไม่เข้าใจแผน เลยมาคิดว่า หรือบางที มันเป็นเรื่องของวิธีการเล่นของทีมที่เปลี่ยนไป ตำแหน่ง+เวลาที่เริ่มวิ่ง มันเปลี่ยนไป ก็เลยมีผลอยู่บ้าง รึป่าว?)
- ซ้าย+ขวา พักบอล , กลาง ยืนค้ำ
ซ้ายกับขวา เล่นด้วยกันใกล้ๆ
ส่วนตรงกลาง ไม่ต้องถอยลงมาเยอะ
ผลคือ เซนเตอร์คู่แข่งต้องระวังด้านหลังของตัวเองมากขึ้น อาจต้องยอมปล่อยพื้นที่ด้านหน้าของตัวเอง เพราะมีกองหน้ามาค้ำไว้ ต่างจากแต่ก่อนที่พอเดาได้ว่า ยังไงกองหน้าตัวกลางก็ต้องถอยลงไปรับบอล
:: จังหวะบุกเต็มตัว (คู่แข่งตั้งรับเต็มที่)
5. อาจเลี่ยงไม่ได้
- พอเห็นความขลุกขลิกบ่อยๆ ก็แอบคิดว่า งั้นก็ให้ซอนเล่นแบบเดิมไปสิ การเปลี่ยนรับเป็นรุกจะได้น่าตื่นเต้นแบบปีก่อน
หรือถ้ามันติดขัด ก็เล่นๆไปเถอะ อย่างน้อยมันก็น่าจะกดสูตรติดซักครั้ง
แต่บางที การที่ซอน ต้องเล่นให้มีมิติมากขึ้น มันก็คงจะเลี่ยงได้ยาก
เพราะถ้าเราคิดถึง จังหวะที่ทีมบุกเต็มตัวเมื่อไหร่
มันก็มักเป็นจังหวะที่ซอน ไม่มีบทบาท ทำอะไรได้ไม่มาก
เราแทบจะไม่เห็น ซอนสร้างความอันตรายได้เลย
เราแทบจะไม่เห็นการได้บอลจากริมเส้นแล้วเลี้ยงตัดเข้าในเพื่อยิง
หรือแทบไม่เห็น การเลี้ยงฝ่า หลบซัก 1-2 คน แล้วทำจังหวะสวยๆต่อ
แทบจะไม่เห็นการแทงหรือยกสวยๆ
หรือแม้แต่การออกไปริมเส้น แล้วเปิดหรือตบกลับเข้ามา
(ทั้งหมด อาจมีบ้าง แต่น้อยเกินไป ไม่รู้สึกคุกคามได้เท่าที่ควร)
สิ่งที่เราพอจะเห็นจากซอน เวลาทีมบุกเต็มตัว ก็คือ การพล่านไป พล่านมา แล้วแปะบอล
หรือไม่ก็รอวิ่งพุ่งเข้าไปในเขตโทษ รอยิง รอแทบอิน รอโหม่ง ซึ่งแค่นี้ มันอาจจะยังน้อยเกินไป โดยเฉพาะถ้าเทียบกับฝั่งขวา
เราอาจต้องคาดหวังให้ซอนพักบอลได้ ทำอะไรกับบอลให้ได้มากกว่านี้ (เพิ่มความเป็นเพลย์เมคเกอร์อีกนิด)
- 3-4-2-1 ที่ใส่การเคลื่อนที่ ของตำแหน่งอื่นๆไปด้วย (แต่ดูแค่ของซอนก็พอ)
(*เพิ่มเติม ไม่ใช่เรื่องเกินเลย ที่บางจังหวะเคน ถอยลงลึกไปขนาดนั้น คือ แทบจะลงไปเล่นกับกองกลางเลย ซึ่งการวิ่งแบบนี้ มันก็จะคล้ายๆ กลางรุก AMC อยู่เหมือนกัน)
- หรือบางจังหวะ จากกราบขวา
มีบางครั้ง ที่บอลอยู่กราบขวา แล้วซอนวิ่งเข้ามาช่วยจากฝั่งซ้าย
ซึ่งในทางแทคติค ถือว่า เป็นการเพิ่มปริมาณคน เข้าไปในพื้นที่เดิม
มันควรจะเป็นจังหวะที่น่าตื่นเต้น แต่ก็มักจบลงด้วยความขลุกขลิก งงๆ ไม่ได้ลุ้นนัก
6. เอายังไงกันต่อดี
สถานการณ์ตอนนี้ มันเหมือนทางเลือก ระหว่าง การทดลองในสิ่งใหม่ๆ ที่ยังไม่ราบรื่น กับ การใช้ของเดิมที่ลงตัว แต่มีข้อจำกัดในการใช้งาน
จนบางครั้ง ก็คิดถึงจังหวะการเล่นแบบเดิมๆ หรือแม้แต่กระทั่ง ดรอปเขา แล้วใช้ตัวอื่นเล่นแทน (ริชา)
แต่ยังงั้นก็ดี มีอยู่ 2-3 ข้อ ที่เราอาจถอยกลับมามอง แล้วพบว่า มันยังพอมีเวลา ยังพอไปได้ คือ
1) ในช่วงระหว่างการปรับตัวนี้ ทีมยังชนะได้เยอะ ยังเก็บแต้มได้
2) ย้อนกลับไปดู ตอนคอนเต้มาคุมใหม่ๆ ซอนก็เล่นแย่ วิ่งไม่ทัน จับบอลลั่น แทปอินไม่ดี จนใช้เวลาอยู่พักนึงกว่าจะปรับตัวได้ แล้วก็มาเห็นผลในช่วงท้ายๆ
บางที เราอาจได้เห็นการทดลองตรงนี้กันไปซักพัก แล้วมาดูกันว่า เขาจะทำได้ดีแค่ไหน แล้วค่อยว่ากันใหม่
แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้น มันก็คงขึ้นอยู่กับผลงานของทีมด้วย ถ้ายังชนะเรื่อยๆ ก็คงได้ทดลองไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเริ่มสะดุดบ่อยๆ ก็อาจต้องคิดแล้วว่า จะเอายังไงดี