เพื่อนผมก็เป็นนักข่าว เป็นสื่อเยอะครับ คนในครอบครัวก็เป็นทหารเยอะ ผมพูดในฐานะแบบนี้เลยนะ

จะเป็นสื่อสารมวลชน จะเป็นข้าราชการ ถ้ารับคำวิจารณ์จากประชาชนไม่ได้ แนะนำให้ไปทำอาชีพอื่น (รับคำวิจารณ์ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงยอมโดนด่านะ คืออะไรที่ไม่จริง ไม่เข้าท่า ก็แย้ง ทำ statement ออกมาตอบโต้ คุณเป็นข้าราชการ เป็นสื่อ คุณมีพื้นที่ มีอำนาจในการตอบโต้อยู่แล้ว ส่วนอันไหนที่มันจริง มันเป็นพันธกิจของคุณที่ควรทำ แต่ไม่ทำ คุณก็ต้องน้อมรับแล้วเอาไปปรับปรุง)

จริง ๆ ทุกอาชีพอะ คุณทำงานที่มีปฏิสัมพันธ์กับคน คุณเลี่ยงการถูกตรวจสอบ การวิจารณ์ไม่ได้ แม้แต่อาชีพที่เกี่ยวกับรสนิยมส่วนตัวอย่างอาชีพด้านศิลปะ คุณยังถูกวิจารณ์เลย

แล้วข้าราชการรับภาษีจากประชาชน สื่อที่ได้รับอภิสิทธิ์ทางเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ (พูดตามหลักการก่อนนะ) คนกลุ่มนี้ยิ่งต้องถูกตรวจสอบ ถูกวิจารณ์ เป็นพิเศษ

คุณคิดว่ารัฐธรรมนูญมีบทบัญญัติเฉพาะเรื่องเสรีภาพสื่อเพื่ออะไร เพราะสื่อมีหน้าที่ช่วยประชาชนตรวจสอบรัฐ จะมาบอกว่าถ้าสื่อไม่ function ในหน้าที่นี้แล้วมาบอกว่าต้องเข้าใจ แล้วจะมีบทบัญญัติเรื่องเสรีภาพสื่อไปทำไม

ในทางปฏิบัติ ผมรู้ว่าสื่อเองก็ถูกคุกคามเช่นกัน ไม่ใช่ไม่เข้าใจ แต่เข้าใจแล้วไม่ได้หมายความว่าต้องงดเว้นการวิจารณ์ อะไรที่มันต้องว่ากันไปตามหน้าที่ ตามพันธกิจก็ต้องว่าไปตามนั้น ไม่งั้นก็หน้าไหว้หลังหลอกกันทั้งประเทศ เหมือนที่ตำรวจชอบอ้างให้เข้าใจพี่หน่อยเวลาต้องล้อมปราบประชาชน

ท่านลองถามนักข่าวที่ท่านอ้างอิงคอมเม้นท์เขาดูครับว่าเห็นด้วยกับคอมเม้นท์ของผมไหม

อย่าว่าแต่ประชาชนเลย นักข่าวด่ากันเอง ทหารด่ากันเอง ก็เยอะแยะ แค่เขาไม่ออกมาจวกกันข้างนอก

โอเคครับ บริษัททำข่าวเป็นแบบนี้

ทุกๆอย่างในไทยก็ขาวสะอาดละงับ

ทำไมจะจี้ไม่ได้อะครับ นักข่าวก็มีสิทธิ์ของเขาเหมือนกัน ตัวใหญ่ก็โดนจี้มาแล้วกี่คนต่อกี่คน เพราะนักข่าวก็มีตัวใหญ่เหมือนกัน ขอแค่คนเปิดแค่นั้นแหละตัวเล็กตามกันเพียบ

ยิ่งในการแถลงข่าวเขาไม่มีจังหวะมากรองคำถามอยู่แล้วขอแค่นักข่าวกล้าแค่นั้น ในทำเนียบก็มีนักข่าวอาวุโสประจำทำเนียบคอยจี้คำถามถึงเห็นเดินหนีกันบ่อยๆโดนมาทุกยุคทุกสมัย

แต่การแถลงข่าวคดีปรกตินักข่าวภาคสนามส่วนใหญ่จะส่งเป็นคนตัวเล็กมากกว่าคนตัวใหญ่ อาจจะไม่กล้าจี้กันมากเท่าไหร่ก็พอเข้าใจได้ด้วยคดีที่เกี่ยวกับตำรวจ แต่เมื่อไม่กล้าถามสิ่งที่ควรถามนักข่าวก็ต้องโดนวิจารณ์กันไปตามปรกติเช่นกัน ดูอย่างคดีแตงโมที่นักข่าวถามกันละเอียดยิบทุกรูขุมขนก็ยังกล้าถามกัน

ขอถามกลับว่า ทำไมคิดว่านักข่าวไม่สามารถจี้คำถามได้ ถ้าคำถามนั้นอยู่ในประเด็นของการแถลงนั้นๆ

ถ้าบอกว่าเพราะจะโดนตะเพิด หรือโดนกีดกันไม่ให้เข้าทำข่าวครั้งต่อไป หรือส่งผลกระทบต่อหน้าที่การงานของนักข่าว
นั่นคือการใช้อำนาจข่มขู่นักข่าวและปิดหูปิดตาประชาชนโดยไม่ชอบธรรมอย่างชัดเจน แต่หลายปีหลังๆมามันกลายเป็น norm ของประเทศนี้ไปได้ไงก็ไม่รู้

ในประเทศที่เจริญแล้ว ถ้าผู้ถูกถามไม่ชอบใจคำถามหรือไม่สามารถตอบได้ เขาก็มีสิทธิ์ที่จะสงวนสิทธิ์ในการตอบได้ อันนี้เป็นสิทธิ์และถูกต้องตามหลักสากล แต่จะไม่มีการตะเพิดหรือแบนในครั้งถัดไปแน่นอน

อย่างอเมริกา อังกฤษ นี่นายก/ปธน.แถลงแล้วโดนจี้ถามยับๆก็มีให้เห็นบ่อยๆ ถ้าเกินกำลังจะตอบ ณ ตอนนั้นจริงๆเขาก็บอกกันตรงๆว่าเรื่องนี้ยังไม่ตอบนะ หรือของขึ้นยัวะจัดๆก็ตัดจบการแถลงกันไปเลย แค่นั้นจบ แล้วแถลงครั้งหน้ามาเจอกันใหม่

แต่ประเทศเราไม่ทำตามสากลสิครับ ตามตัวอย่างที่ยกมา เคสนักข่าวนั่งไขว้ห้างที่โดนตะเพิด และซ้ำรายคือโดนตะเพิดแล้วมันไม่มีสำนักข่าวอื่น หรือ องค์กรใดช่วยเหลือเลย มันยิ่งทำให้ไม่กล้าเข้าไปใหญ่ ทำมาแล้วเหมือนโดนลอยแพครับ

ถามกลับง่ายๆ นักข่าวอย่าง สรยุทธ คิดว่าพวกใหญ่โตจะให้สัมภาษณ์ในวันแถลงข่าวอย่างเป็นทางการไหมครับ อีกอย่างนักข่าวในนี้ก็บอกอยู่ว่ามีการกรองคำถาม ทั้งบัตรผ่านทำเนียบ ทั้งคำถามห้ามให้ประยุทธเดดแอร์ระหว่างโดนถาม

ก็ต้องลุกขึ้นแข็งข้อครับ สมาคมผู้สื่อข่าวมีไว้ทำอะไร
ทีกรณีอื่นๆที่ไม่ใช่สายข่าวการเมืองเห็นเข้มกันเหลือเกิน โดยเฉพาะสายบันเทิง แถลงชี้หน้าด่าดาราคนนู้นคนนี้คุกคามสื่อ/ไม่ให้ความร่วมมือ จะแบนจะบลาๆๆ แต่กับสายข่าวการเมืองล่ะเงียบกริบไปหมด

ถ้าไม่กล้าลุกขึ้นยืนต่อสู้ ก็โดนเขากดหัวกันต่อไปแบบนี้ไม่รู้จบแหละครับ

จะว่าผมเป็นโค้ชคีย์บอร์ดก็ได้นะ แต่นี่คือสิ่งที่ควรจะเป็นครับ
สื่อไม่ควรโดนคุกคามกดดันด้วยอำนาจมืด และไม่ควรอวดเบ่งเหมือนเป็นฐานรันดรที่ 5 เช่นกัน

ในทำเนียบไม่ต้องถึงสรยุทธครับ นักข่าวอาวุโสประจำทำเนียบก็มีเป็นคู่กัดตลอดการของนายกมาทุกยุคทุกสมัย วันเกิดนักข่าวทีเป็นนายกด้วยซ้ำที่ต้องเข้าไปหา ไม่งั้นนายกคงไม่ต้องทิ้งโพเดียมหนีแบบทุกวันนี้หลอกครับ หรือที่หนีทุกวันนี้เพราะอะไรอะ

เพราะคนพวกนั้นมันยังคุม "ความกว้างความลึกของคําถาม" ได้อยู่ และพวกนี้ก็จะโดนกันไม่ให้เข้าร่วมแถลงข่าวอย่างเป็นทางการ แต่อาศัย "ดักถาม" ข้างนอกทําเนียบตามข้อความที่ผมยกเว้นในอักษรสีฟ้าไว้ ดังนั้นใน "พิธีการ เป็นทางการ " การโดนถามจี้จึงไม่เกิดขึ้น

สำหรับในทำเนียบคำถามมันมาตราฐานเลยครับนักข่าวมีลูกล่อลูกชนกว่าข้างนอกเยอะ การแถลงข่าวในทำเนียบนักข่าวประจำทำเนียบเข้าได้แทบทุกคนอยู่แล้วกันไม่ได้ครับ พิธีการเป็นทางการในทำเนียบคือการแถลงข่าวแบบไหนบ้างอะ การยืนโพเดี่ยมทุกวันนี้เป็นทางการรึเปล่า ต้องแบบไหนถึงเป็นทางการ

ก็สไตล์แบบตํารวจในข่าวแถลงครับ และยิ่งเป็นตํารวจ ทหาร เข้มกับการคัดกรองมากกว่าทําเนียบอีกมั่ง

ในทำเนียบไม่มีการแถลงสไตล์นั้นหลอกครับ มันคือที่ทำงานของนายกฯพร้อมทีมงานอีกไม่กี่คน เต็มที่ก็ยืนโพเดียมแถลงแบบที่เห็นทุกวันนี่ละครับ จะมีเป็นทางการหน่อยก็วันอังคารที่มีการประชุมครม. แต่ก็ไม่ทางการขนาดนั้นแค่แจ้งให้ทราบ แต่มีนักข่าวประจำทำเนียบเพราะมันคือที่ทำงานของผู้นำประเทศ

ส่วนที่ตำรวจจัดแถลงคดีคืออีกอย่างเลย อาจจะกรองคำถามได้แถมนักข่าวก็ไม่ใช่รุ่นใหญ่อันนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอย่างที่บอกในข้อความแรก มันคือคดีทั่วไปนั่นละมันไม่มีนักข่าวเฉพาะทางตรงๆ เต็มที่ก็นักข่าวอาชญากรรมที่จะมีรุ่นใหญ่เฉพาะทาง