คุณแม่
เริ่มจากม๊อบเสื้อเหลืองที่ทำเนียบ
ที่มีการใช้แก๊สน้ำตา แล้วมีระเบิด
อีโบตาย มีคนขาขาด ต่อมาก็มีข่าว
ว่ามอบเงินจำนวนหนึ่งให้แก่ผู้บาดเจ็บ
จากการร่วมชุมนุม
นั่งคิด ม๊อบถูกกฎหมายหรือไง
ทำไมต้องให้เงินด้วย แล้วตำรวจล่ะ
ทำตามหน้าที่เจ็บก็เยอะไม่เห็นได้อะไร
ซักพักประมาณ 2 ชม. ข่าวก็ออกอีกครั้ง
เป็นมอบเงินให้แก่ผู้บาดเจ็บจากการชุมนุม
และตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่ เลยถึงบางอ้อเลย
ว่าใครอยู่เบื้องหลัง ตอกย้ำด้วยการไป
ร่วมงานศพอีโบ หลังจากนั้นก็ตาสว่าง

พ่อผมนี่แหละ

ไม่ใช่ว่าแกปลูกฝังให้ไม่ชอบหรืออะไรนะ ผมเริ่มตั้งคำถามจากการไม่ตั้งคำถามของพ่อ

คือสมัยก่อนสักเกือบสิบปีได้แล้ว ผมอยู่แถวกรุงเทพชั้นใน ย่านแม้นศรี ก็ชอบเดินเล่นถ่ายรูปในเมืองไปเรื่อย วันนั้นเดินไปฝั่งราชดำเนิน ช่วงสะพานผ่านฟ้าตอนนั้นมีม็อบเสื้อเหลือง ผมก็ไปยืนอยู่หน้าทางเข้าแล้วถ่ายรูป แต่มีการ์ดคนนึงเดินมาบอกว่าห้ามถ่าย ถ่ายไม่ได้ ผมถาม ทำไมถึงถ่ายไม่ได้นะครับ เค้าตอบว่า มันไม่ดี ถ่ายไม่ได้ ผมถามว่าอะไรที่ไม่ดี เค้าก็พูดวนๆว่า ถ่ายไม่ได้ๆๆๆ กลับมาบ้านผมเล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟัง พ่อตอบผมกลับว่า ไม่โดนเค้ากระทืบก็บุญแล้ว

แล้วก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้กันต่อ ผมก็เริ่มตั้งคำถามจากการไม่ตั้งคำถามของพ่อทันที แล้วก็ค่อยๆตั้งคำถามกับหลายๆเรื่องมากขึ้นเรื่อยๆนี่แหละครับ

ปล. พ่อผมเหลืองจัด

ตาสว่างเอง ตั้งกะ 10+ ปีที่แล้ว วันนึงมานั่งคิด หารเลขเล่นๆ คนอะไรจะเมพขนาดนั้น เฉลี่ยห้าวันต่อหนึ่งความฟิน หลังจากนั้นก็น้ำตาไหลเลย ฝุ่นเข้าตา

รปห49

เพราะผมพยายามหาข้อมูลไปเถียงกับสมเจียมครับ

พวกเสื้อเหลือง กปปส. ครับ ลองไปเดินดูม๊อปพวกนั้นดูเพราะใกล้บ้านกับทางผ่านกลับบ้านสมัยนั้น มีแต่ป้าย สส. ปชป. ก็เริ่มหาอ่านข้อมูลอ่านต่อก็เริ่มตาสว่างครับ

โหดสัส

ยูสเซอร์ Berlusconi69 V3 แห่ง SS ครับ

วีรกรรมของคนตอนนี้

เพราะการตั้งคำถามกับตัวเองว่า อะไรคือเหตุผลที่ทำให้คนที่ผมรักถูกเกลียด
เท่านั้นแหละยาวเลย

สมเจียม

ศึกษาเองตั้งแต่ม๊อบพันธมิตรตอนนั้นอายุสิบกว่าปีเอง

อ.ศิลป์ชัย แห่ง ศาสนวิทยา

ไม่อินตั้งแต่เด็กละครับ แต่ถ้าเอาแบบสว่างจัดๆสมัยเว็บบอร์ด ฟ้าเดียวกัน

กับสุดยอดนิยายจากเรื่องจริง"โรงงานปลากระป๋อง"ไม่ต้องมาโม้ว่าเรื่องแต่งจริงในจริงทั้งนั้น

แก๊งพันธมิตร