เป็นตัวนึงที่มีเปอเซ็นสูงในการใช้กำหนดชะตาชีวิตคนได้เลยครับ อีกส่วนก็ขึ้นกับตัวเองแล้วว่าตั้งใจและมีดีแค่ไหน

ดวงก็ส่วนนึงแต่น้อยนะ ความสามารถล้วนๆ จะด้านสกิลงาน หรือเอาตัวรอดก็ว่าไป เพราะสุดท้ายไม่ดีจริงทองก็ลอก

ยอม ให้ตายยังไงก็ยอม คนที่ไม่ยอมอะคือ
1. คนที่ไม่อยากให้สถานะทางสังคมตัวเองที่สูงส่งโดนลด เท่านั้นแหละ
2. คนขาดโอกาส ไม่เคยได้เปิดโลก ได้ลิ้มลองอิสรภาพของการได้ตัดสินใจใช้ชีวิตแบบที่ต้องการ (การเลือกจะเป็น homeless ก็ควร respect ครับ)

ซึ่งพอรวมกันก็เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศพอดี ซึ่งหันซ้ายหันขวาก็มีแต่ประเทศเพื่อนบ้านเฮงซวยพอกัน ก็เลยนั่นแหละ ย่ำอยู่กับที่กันไป

การศึกษานี่เป็นหนึ่งในเรื่องที่สำคัญที่สุดในชีวิตละ

แต่หลายๆคนที่ได้รับการศึกษาดีๆมาตั้งแต่เด็กมักไม่เห็นค่าของมัน ไม่รู้ว่าตัวเองโชคดีกว่าคนอื่นแค่ไหน

ุเขาคิดว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนกัน แค่ตั้งใจอ่านหนังสือ ก็มีโอกาสติดมหาลัยดีๆ มีหน้าที่การงานดีๆเหมือนกัน

มีเหมือนกันก็จริง แต่คุณเล่นโหมด very easy จะไปบอกว่าคนเล่นโหมด very hard ไม่พยายามมากพอได้หรอ
โหมดที่คุณเล่นเหมือนตีบวกสมองมาตั้งแต่เด็ก อ่านหนังสือสามเดือนก็สอบติดที่ดีๆละ
ส่วนอีกคนโหมดที่เขาเล่นคือต้องคิดได้ ขยันตั้งแต่เด็กๆ หนังสือก็ต้องอานเองไม่มีใครสอน(เคยเอาโจทย์ไปถามครู ครูตอบไม่ได้ อย่าคิดว่าครูทุกที่ฉลาดเหมือนที่ตัวเองเรียน คุณภาพครูโรงเรียนเล็กๆเป็นไงก็เห็นข่าวบ่อยๆ)

เด็กกลุ่มนึงเจอครูคุณถาพแย่แบบนี้ตั้งแต่เด็ก

กับอีกกลุ่มที่เจอครูแบบ อ.อุ๊ อ.ประกิตเผ่า ซุปเค อ.ปิงงี้ แม่งยิ่งกว่าฟ้ากับเหว

แล้วไม่ต้องบอกนะว่าตัวเองไม่ได้เรียนที่เรียนพิเศษเหล่านี้ แค่อ่านเองก็ติดที่ดีๆได้

ผมเทียบให้ดูคุณภาพผู้สอนเฉย โรงเรียนดีๆครูอาจจะไม่ได้เก่งเท่าติวเตอร์เหล่านี้ แต่รับรองว่าฉลาดกว่าครูที่ผมเจอมาแบบเทียบไม่ได้เลย



สุดท้ายอยากบอกว่าผมโคตรนับถือคนที่โตมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้อ แต่ขยันขวนขวายจนประสบความสำเร็จเลย คุณโคตรเจ๋ง

เห็นด้วยนะ คนส่วนใหญ่ก็น่าจะไม่อยากให้สถานะสังคมตัวเองลดลงเป็นธรรมดา ถ้าขึ้นภาษีตอนนี้คนประท้วงกันเละแน่เพราะค่าใช้จ่ายเยอะอยู่แล้ว ถ้าถึงกับให้ต้องตายคนส่วนใหญ่ไม่ยอมก็ไม่แปลก

แต่เรื่อง homeless นี่แย่จริงๆนะเหม็นไปทุกที่ไม่ค่อย respect เท่าไหร่ มันรบกวนคนอื่น เวลาเข้าห้องน้ำตามห้างคืออุจระเละไปหมดเพราะเขาไม่มีบ้านตัวเองให้ใช้ เจอตามรถเมย์และรถไฟใต้ดินก็เหม็นจนทนไม่ได้คนต้องลุกหนีรอคันอื่นแทนกันเลย เดินตามข้างทางก็ขอมาขอเงินรู้สึกถูกรบกวนอึดอัดใจ

ตอนนั้นวัยรุ่น ไม่รู้หลอกว่าเรียนไปเพื่ออะไร อนาคตไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น
แต่มีจุดเปลี่ยนเดียวคือพ่อแม่บอกว่า "ไม่เรียนก็มาทำนา" ชีวิเปลี่ยน กัดฟันเรียน เท่าที่มีฐานะและหัวสมอง

มองย้อนกลับไปการศึกษาเปลี่ยนชีวิตคนจริงๆ
อันดับหนึ่งที่อยากกลับไปแก้ไขคือ อยากกลับไปตั้งใจเรียนให้หนักกว่านี้มันไม่ยากถ้าตั้ง