เมื่อวานครับ ...
ผมไปทำงานนอกสถานที่
ต้องเจอกับพนักงานในเครืออีกแห่งนึง
บ.นั้น ส่งน้องพนักงานหน้าใหม่คนนึงมาเป็นครั้งแรก
สาวแว่น ผมตรง มัดหางม้า เนิร์ดๆ ผิวขาวสว่าง ชุดเดรสโปร่งสีครีม สวมสูททับ
สูงราวๆ 157-160 ไม่อ้วนไม่ผอม แถมเสียงขึ้นจมูกนิดๆ ไม่แหลม ไม่ทุ้ม พูดจาฉะฉาน
น่ารักฝุดๆ
พักเที่ยง น้องบอกกับข้าวบริษัทมันเผ็ด ไม่น่าจะกินไหวกลัวแสบกระเพาะ
ผมเลยบอกว่า
"เดี๋ยวจะไปซื้อกาแฟพอดี ติดรถไปกินบะหมี่ข้างนอกกันมั้ย"
ถึงร้าน น้องถอดแมส์ออกพร้อมกิน แทบไม่แต่งหน้า หน้าไม่ได้เนียนมากแต่น่ารักขึ้นไปอีกสิบเท่า
ตอนนั่งรถกลับไปทำงาน ก็ชวนคุยแบบเพลินฝุดๆ ถูกคอถูกชะตามาก พูดถึงเรื่องอนาคต การทำงาน เรียนต่อ การใช้ชีวิต บลาๆ .. โลกสีชมพูในวัยสามสิบเว้ยยยยยย
ตอนงานใกล้เลิกผมก็เดินไปบอกน้องเค้าว่า
"ถ้างานเสร็จก่อนเวลา เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งได้นะ จะได้ไม่ต้องกลับกับรถตู้บริษัท" .. น้องก็ตอบตกลง ผมนี่ยืนขึ้นเลยครับ
หลังจากนั้น ก็แลกไลน์กัน
ใจเจ้ากรรม ไลน์ผมลืมลบสเตตัสที่เพ้อถึงแฟนเก่าออก
ผมส่งสติ๊กเกอร์ น้องส่งก็ตอบกลับพอเป็นพิธี ... แล้วก็ไลน์มาว่า
"เดี๋ยวนู๋กลับรถตู้ดีกว่าค่ะ พอดีจะไปซื้อของกับพี่อีกคน"
.
..
... "เอ้า" ชิบหาย
อดครับ แม่งเอ้ย
จนตอนนี้ก็ไม่อ่านไลน์ผมแล้ว ฟายเอ้ยยยย