ถ้าเป็นยุคป๋าคือ บอลศิลปินมักไม่เกิด เพราะเล่นบอลสไตล์นักเรียนนายร้อย ในหัวมีแต่วินัยและคำสั่ง พวกศิลปินมักไม่ได้รับการสนับสนุนวิธีเล่นของตัวเอง

ข้อดีคือไม่ต้องไปยัดแทคติกมาก ทุกคนมีวิธีเล่นอัตโนมัติในตัว เหมาะกับเกมลีกที่ต้องการความสม่ำเสมอ.

ข้อเสีย พอเกมตันในเกมใหญ่เกมตัดเชือก จะไม่มีนักเตะมาสร้างความมหัศจรรย์ตัดสินผลแพ้ชนะได้ ทำให้อกหักบอลถ้วยระดับยุโรปบ่อยๆ


ถ้าเป็นปัจจุบันบอลคือการเล่นเป็นทีม

ดังนั้นแมนยูตอนนี้ก็เหมือนเลี้ยงปลาในข้อง. ถ้าเอาแค่ซื้อปลาดีมาใส่. แต่ไม่เอาปลาเน่าออก ปลาดีมันจะอยู่ยังไงล่ะครับ ในเมื่อของเน่ามันทำส่วนรวมเสียหาย

จากที่เคยแข็งแรง มันก็ป่วยตาม

ทางแก้คือ ต้องมีโค้ชกล้าตักปลาเน่าออก ปลาในข้องถึงจะได้น้ำสะอาด

แต่ใครจะทำได้ พวกกล้าๆทำแบบน้ามู บอร์ดมันยังเตะโด่งเลย

ตกต่ำไปดิ เข้าตัวหมด