ไม่ได้แชมป์ไม่ได้หมายถึงไม่รวยเงินไม่เข้านิครับ มันคนละอย่างกัน แมนยูก็ไม่เห็นได้แชมป์มาหลายปีแต่การเงินก็ยังดีอันดับต้นๆของโลกอยู่เลย

ส่วนหนึ่งที่ลาปอร์ต้าปล่อยให้เป็นยักษ์หลับไม่ได้เพราะแฟนบอลที่นั่นพร้อมโจมตีหนักมากครับ เอาแค่ลงไปเล่นยูโรป้าเพราะตกรอบUCLแฟนบอลยังไม่อยากเข้าสนามเลย แล้วถ้าผลงานยังทำได้แค่ลุ้นtop4ไรงี้ลาปอร์ต้าอาจอยู่ไม่ครบวาระครับ และมันจะส่วผลถึงการเลือกตั้งประธานในอนาคตด้วย อีกอย่างตอนนี้ทีมอื่นๆในยุโรปกำลังพัฒนากันแบบก้าวกระโดด ถ้าบาร์ซ่าไม่ขยับโอกาสกลับมามีน้อยมากครับ ในลีคแม้หลายๆทีมก็สถานการณ์ไม่ดี แต่มาดริดกลับเริ่มทำทีมเผื่ออนาคตแล้ว(แล้วทีมปัจจุบันก็ดันโหดอยู่ด้วย) การปล่อยให้มาดริดทิ้งห่างไปเรื่อยๆโอกาสตามทันน้อยมากครับ

หลักๆผมมองว่ามันมีเรื่องการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ยุคโนบิตะที่ว่าห่วยยังพอมีแชมป์ แค่ยุคลาปอร์ต้าเนี่ยถ้าไม่ทำอะไรเลยแม้แต่แชมป์บอลถ้วยก็ไม่ได้ลุ้นหรอกครับ สุดท้ายชื่อลาปอร์ต้าก็จะถูกจดจำในฐานะประธานที่ทำให้บาร์ซ่าตกต่ำที่สุด

ส่วนของค่าลิขสิทธิทีวี จขกท. น่าจะตกในส่วนของลิขสิทธิบอลยุโรปนะ ปี 18-21 ค่าลิขสิทธิทีวีรวมทั้งหมดอยู่ช่วง 240-290 ล้าน ตีซะว่าค่าลิขสิทธิรายการอื่นๆที่ไม่ใช่ลาลีการวมแล้วราวๆ 100 ล้าน

ส่วนค่าตั๋วนี่หวังให้คนดูเต็มทุกนัดยากอะ ก่อนโควิดยังเก็บค่าตั๋วได้ราวๆ 100 กว่าล้านนิดๆเอง

สปอนเซอร์ย้อนดูงบปีเก่าๆอยู่ที่ราวๆ 195 ล้าน

รายได้จากการดำเนินการ(ไม่รวมจากที่ขายนักเตะ)ก่อนโควิดก็อยู่ในช่วง 6-7 ร้อยล้านเอง

นี่ยังไม่ฟื้นจากโควิดดีไม่น่าได้เยอะขนาดนั้น ผมก็ยังดูไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าไม่ขายนักเตะมันจะทำยังไงให้กำไร (ไม่นับพวกรายได้พิเศษจากพวกคันโยกทั้งหลายนะ)

แผลใหญ่ๆเลยคือฤดูกาลก่อนพอเริ่มให้แฟนบอลเข้าชมเกมได้
กลายเป็นว่าแฟนบอลเข้ามาดูทีมน้อยกว่าที่ประเมิณไว้ครับ เพราะผลงานทีมแย่ วิธีการเล่นก็ไม่ดึงดูด
สโมสรในสเปนมีจุดตายอยู่ตรงนี้เลย ตอนนี้ไม่มีสโมสรไหนที่อยู่ได้ด้วยเงินเจ้าของเพียวๆเลยสักทีม
รายได้ขึ้นอยู่กับแฟนบอลกับผลงานในสนามเกือบหมด

จริงๆปีนี้น่าจะดึงแค่เลวาน เซ็นฟรีคริสกับเคสซิเย่ แล้วราฟินย่ากับเดมก็อาจจะเลือกเก็บไว้คนนึง
น่าจะเพลย์เซฟกว่านี้ ไม่รัดตัวมาก ไอ้ดีลคุนเด้นี่ทำให้กลายเป็นงานหนักไปเลย

อารมณ์เหมือน Now or Never ผสมกับ All or Nothing