เด็กมันเก่งจริงๆตอนนั้น ไม่มีใครหยุดอยู่ ทั้งๆที่ตัวไม่ใหญ่

แต่เคล็ดลับคือสเตปการเปลี่ยนทิศทางเร็วมาก จนกองหลังพลิกตามไม่ทัน

การเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว อาจเป็นสาเหตุของอาการบาดเจ็บเรื้อรังต่อเนื่องก็เป็นได้ เหมือนเดมเบเล่ที่สปีดสุดแล้วเบรคหลอกทันที ทำเจ็บแฮมสติงเป็นปี

ปล. ปาโต้ไม่ใช่พวกพลุไฟ ที่สว่างแล้วดับ เด็กมันยืนระยะได้แล้ว แถมมีความสม่ำเสมอ. แต่อาการบาดเจ็บนี่แหละที่ทำลายเจ้าตัวจริงๆ

ถ้าจำไม่ผิดเคยอ่านบทความมา ส่วนหนึ่งก็ต้องโทษมิลานตอนนั้นด้วย ที่พอปาโต้หายเจ็บปุบ

ส่งลงทันที ไม่มีเวลาเรียกฟิตอะไรเลย จนสุดท้ายมันกลายเป็นเจ็บเรื้อรัง ถ้าเป็นแบบนี้จริงเสียดายอยู่เหมือนกัน

เกิดทันดูเขารึป่าวอะเรา

เป็นนักเตะที่ผมชอบมาก ติดตามให้กำลังใจตลอด

เสียดายชิบ

นี่คือข้อแตกต่างกันกับพวกโด้เมสเลย ไม่ค่อยเจ็บยาวเลยตลอด 20 ปี เหลือจะเชื่อ

เห็นว่ามิลานเข็นให้เล่นจนเจ็บเรื้อรัง เพราะขาดไม่ได้จริงๆ

น่าเสียดายมาก ไอ้หนูนี่โหดตามมาต่อจากยุค R9 เลย แต่มาเจ็บออดๆแอดๆจนเล่นไม่ออก

เสียดาย ที่เจ็บบ่อย
ตอนไม่เจ็บ คือ เก่งมาก

ลูกยิง บาซ่านัดนั้น ยังติดตา

ปาโต้มันเก่งจริง จะบอกว่าดังแบบพลุนี่ได้เห็นเขาเล่นจริงๆไหม
ถ้าเป็นพลุนี่มันต้องพวก มาเคด้า