[RE: ทำไมเราสามารถถ่าย ดาวที่อยู่ไกลมากๆๆ ได้โดยที่ไม่โดนอะไรบัง?]
Alexandro พิมพ์ว่า:
หลักการมันน่าจะเป็นการใช้ Shutter B ในกล้องนะครับคือตั้งกล้องแล้วบันทึกหลายๆภาพมารวมกัน ซึ่งดาวส่วนมากมันจะมีวงโคจรของตัวเองอยู่แล้ว พอดาวหรืออุกาบาตที่ขวางหลุดจากเฟรมก็ค่อยลบเอาให้เหลือแต่สิ่งที่ต้องการ
ไม่เชิงครับ สิ่งที่เปลี่ยนคือวงโคจรของกล้องครับ วงรอบมันรอบดวงอาทิตย์ ดาวส่วนใหญ่มันเคลื่อนที่จริง แต่จะนิ่งเมื่ออยู่ใน พิกัดที่เหมาะสมขึ่นกับว่าเราถ่ายอะไร เช่น ถ้าถ่ายวัตถุในระบบสุริยะ ต้องใช้พิกัดสุริยะ ถ้าในกาแลคซีทางช้างเผือก ใช้ทรงกลมท้องฟ้าได้ แต่ถ้าระดับกาแลคซีต้องใช้พิกัดกาแลคซีเลย เพราะเราไม่มีจุดอ้างอิงที่เป็นแบบนิ่งจริง ๆ ในอวกาศครับ
ส่วนตอบเจ้าของกระทู้เพิ่มเติม จริง ๆ เรามองเห็นดาวที่อยู่ข้างหลังได้ครับ แต่ไม่เชิงเป็นดวงแค่แสง เรียกว่า Gravitational lensing ซึ่งแสงมันโค้งได้ถ้าผ่านหลังวัตถุที่มีมวลมาก ๆ เช่นหลุมดำ แต่มันเหตุแบบนี้น้อยครับ ส่วนใหญ่อวกาศว่างเปล่า อารมณ์เราถ่ายเรือกลางมหาสมุทรที่ไม่มีอะไรบังแหละครับ