ขอคำแนะนำเรื่องการรักษาความสัมพันธ์ ในการคบกันครับ
ที่ผ่านมา ผมมักจะรักษาความสัมพันธ์กับแฟนได้ไม่นาน คือที่ผ่านมาคบใครไม่เคยเกิน1ปีเลย ก็เลิกกันครับ
ณ ตอนนี้อายุตัวผมเองก็เข้า32แล้ว ยิ่งครั้งนี้ อายุผมกับน้องห่างกัน12ปี ไม่เคยคบเด็กที่ห่างกันขนาดนี้
แม้ว่ามันจะพึ่งเริ่มต้นได้ไม่นาน จริงๆตอนนี้ก็ดีอยู่ครับ แต่น้องเขาเองยังสนุกอยู่กับการเอ็นจอยกับเพื่อนแฮงค์เอ้ากับเพื่อน น้องเค้าก็บอกผมว่ายังอยากสนุกกับเพื่อนๆ แต่กับผมก็ให้เวลาผมด้วยเหมือนกัน คือชั่วโมงงานน้องเยอะทำงานวันละเกิน10ชม. น้องก็จะชอบเล่าให้ฟังตลอดว่าเหนื่อย ว่าง่วง ประจำทุกวัน วันละหลายครั้ง ผมเองก็ไม่ได้อะไร ก็แค่แนะนำไปว่าพักบ้าง นอนให้มากขึ้น ก็คุยกันจิปาถะทั่วๆไป
เรื่องของเรื่องก็คือ คืนนี้มีคุยกันแล้วเหมือนจะตึงๆใส่กัน ด้วยความที่ผมแนะนำ ประมาณว่าพี่ห่วงหนูนะไรงี้ แต่คงเป็นเพราะประโยคสนทนามั้ง ผมอาจพิมสื่อสารกับน้องแบบ ไม่พักเลย ไม่แผ่วเลย แต่จริงๆผมก็หวังดีนะครับ น้องเลยบอกว่าหนูยังแคร์เพื่อนอยู่หนูยังอยากสนุกสนานอยู่ น้องเคยเล่าให้ฟังเรื่องครอบครัว น้องโดนที่บ้านเลี้ยงมาแกมบังคับ น้องอยากมีอิสระ ไม่ได้เที่ยวเหลวแหลก ไม่เอางานเอาการเลย ไม่ใช่ ต่อให้กินกันเพื่อนดึกแค่ไหน ถ้าไม่ใช่วันหยุด น้องก็ไม่ขาดงาน แต่น้องก็บอกว่าคุยกับผมคบกับผม ถ้าพี่ซัพพอร์ตหนูแล้วหนูมีเพื่อนด้วย มันจะต้องดีมากแน่ๆ ต้องแฮปปี้แน่ๆ คือตอนนี้เวลางานเราไม่ตรงกัน ผมทำงานกลางคืน น้องทำงานเช้า แต่ถ้าเวลางานตรงกันผมก็ไปนอนที่ห้อง อยู่ด้วยกัน น้องก็ให้เวลาผมได้ปกติ ไม่มีเกี่ยง ไม่มีงอแง ขออธิบายเพิ่มเติม เพื่อนน้องที่บอกคือเพื่อนคนนี้ นางพักอยู่ด้วยกัน2คน นางเป็นคนฝากงานให้น้อง แล้วเพื่อนน้องก็คบกับเพื่อนผมด้วย
ขออภัยด้วยนะครับ หากการเล่าเรื่องของผมดูมึนๆ ผมพยายามเรียบเรียงอยู่
ประเด็นอีกเรื่องคือ ผมเคยงี่เง่า ในที่ผ่านมา แต่กับน้องคนนี้ ผมก็แคร์เค้า หวังดีกับเค้านะครับ
ขอรบกวนขอคำแนะนำทีครับ ผมควรจะทำยังไงไม่ให้กลับไปเป็นคนงี่เง่าอีกครับ
ขอบคุณครับ