งานภาพสวยดีในคลิป

ส่วนเรื่องค่าครองชีพก็สูงประมาณนึง ถ้าจะใช้ชีวิตแบบอยู่สบายอะนะ เลิกเรียนเดินสยามไรงี้ แต่อยู่แบบประหยัดมันก็อยู่ได้เพียงแต่เวลาเพื่อนไปนั่งทำงานสตาร์บั๊ค กินข้าวสยาม ก็คงไม่ได้ไปบ่อย

ถึงเด็กจุฬาฯหลายคนจะไม่ชอบจุฬาฯเพราะความกะทิของผู้ใหญ่ในสมัยก่อน แต่เอาจริงๆในแง่การศึกษาจุฬามีทุนซัพพอร์ตเด็กต่างจังหวัดหรือคนที่ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีเยอะนะ ถ้าอยู่หอใน ค่าหอจ่ายเป็นเทอมเลยนะ คือถูกมากแล้วไม่ได้จ่ายรายเดือน(แต่มีความน่ารำคาญเวลามีกิจกรรมอะไร เด็กหอในชอบโดนเกณฑ์ให้ไปทำ รุ่นหลังๆอะมีสู้กลับละ ขอมา ไม่ทำโว้ย555) โรงอาหารก็ถูกแต่คุณภาพก็ตามสภาพ

คือกรุงเทพของกินข้างนอกมันแพงอะนี่เรื่องจริง ค่าเดินทางอีก แต่ถ้าอยู่หอในหรืออพาร์ทเมนต์ที่พอดีๆกับฐานะ กินข้าวโรงอาหารคณะ โรงอาหารหอใน หรือกินข้าวร้านข้างทางตามซอยจุฬา บรรทัดทอง(ของอร่อยและถูก) มันก็อยู่ได้นะผมว่า ค่าหนังสือชีทก็มีบ้าง แต่ห้องสมุดก็มี

สิ่งที่ผมชอบสำหรับคลิปนี้ก็คือการสร้าง awareness แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบคือทำให้คนกลัวเกินจริง ยิ่งพ่อแม่ต่างจังหวัดนะ ผมเสียดาย ลูกบางคนหัวดีพอที่จะเรียนจุฬา แต่กลัวส่งไม่ไหว กลัวค่าครองชีพสุดท้ายให้ลูกเรียนมอดังแถวบ้านอะไรแบบนี้  

เอาอะไรมาอยู่ไม่ได้ บอกเลยผมอยู่ ถ้าคุณจนจริงนะ

จุฬามีให้ทุกอย่าง ทั้งทุน ที่พัก มีให้หมด

หอในยังไงก็ได้อยู่ถ้าจนจริง

ทุนนี่ไม่ต้องพูดถึง เห็นพวกรวยๆยังขอกันได้เลย

ค่าครองชีพอะไร ฟุ่มเฟือยตามเพื่อนเองรึป่าว

ผมจนๆกระจอกๆยังผ่านมาได้แบบไม่ได้ขัดสนอะไรเลย