เคยเป็นตอนอายุ 27 ครับ ครอบครัว แฟน ธุรกิจ ครบเลยทีเดียว แบบพอคิดเรื่องราวที่เครัยดๆละปากสั่น มือสั่น
ผมเลยไปหาหมอก่อนครับ ก็รับยามา มีปรับเคมี กับ ยานอนหลับ ครับ แล้วก็เปลี่ยน mind set ให้เริ่มจากการยืนเอาตัวเองเป็นต้นเหตุครับ เลิกโทษคนอื่นในทุกเรื่องครับ สู้ๆครับ

ควรจะหาเวลาละทิ้งทุกอย่างในหัวออกไปชั่วคราว นอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ กินข้าวกินปลาให้อิ่ม ชาร์จพลังให้ตัวเองเต็มที่ ถ้าพลังกายเราดี เราจะมีแรงสู้ต่อไป ประกอบกับคิดบวกแต่ไม่ต้องถึงขนาดโลกสวย คิดกับตัวเองว่า ไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้ว และค่อยๆ คลี่คลายปมออกมาทีละด้าน อันไหนทำได้ทำ อันไหนทำไม่ได้ก็ไม่ต้องไปฝืนครับ

ผมว่ามันขึ้นอยู่กับนิสัยตัวเราอ่ะครับ บางคนใช้วิธีหลบจากปัญหาหนีไปพักผ่อนสมองให้พร้อมค่อยมาสู้ใหม่ บางคนก็ค่อยๆแก้ทีละปัญหา เอาที่แก้ง่ายก่อน หรือบางคนปล่อยวาง ไม่สนแมร่งละ เด่วมันก็มีจุดจบของมันเอง

ความเครียด ความกดดันมันทำมห้ท่านมองว่าปัญหามันผนวกรวมกันนะผมว่า ลองเขียนลงไปในกระดาษครับให้เวลาตัวเอง20นาทีต่อวันแล้วแบ่งฝั่งดูว่าปัญหาไหนคือ hypocritical worries อันไหนคือ practical worries ทีนี้ ไอ่ HWs มันคืออะไรที่เกิดขึ้นในหัวท่านหรืออาจไม่เกิดขึ้นด้วยซ้ำเพราะงั้นอันนี้พยายามตัดๆมันออกไปจาก priority พยายามอย่าคิดถึงมันมากไป ลองนั่งสมาธิ กรือเบี่ยงความสนใจตัวเอง
ส่วน PWs อันนี้ม่านมานั่งคิดหาวิธรแก้ไปทีละอันๆ ค่อยๆทำ อย่าลืมว่ามีเวบาให้นั่งเครียด 20นาทีต่อวัน พอหมดก็ขยำกระดาษทิ้ง อีกวันเขียนใหม่ดูซิวันนี้มีไร ไล่แก้ PWs ก่อนไปเรื่อยๆครับ

ลองหาอ่านดูก็ได้นะเห็นว่าไปเรียนต่อมา ยังไงขอให้ผ่านไปได้ ใจเย็นๆ พยายามอย่าอยู่คนเดียวมาก หาคนระบายบ้างก็ดี ถ้าคิดว่าตัวเองกำลัง overwhelmed ให้รีบ distract ตัวเองทันที ลอง search ดู 5 senses method
ผมขอโทษนะพิมพ์อังกฤษเยอะเพราะผมไม่อยู่ไทยมานานละคิดคำบางคำที่ความหมายตรงๆที่อยากสื่อไม่ออก แต่เชื่อว่าท่านเข้าใจอะ ผมเชื่อว่าท่านผ่านไปได้

กระทู้แบบนี้ มันช่างดีจริงๆ ตอบจากใจ ไม่ได้สัพยอก ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะครับ ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาปรึกษากัน

สู้ๆนะครับ ลองเปลี่ยน mindset ดู อาจจะดีขึ้นครับ ผมก่มีเรื่องเครียดเยอะมาก เรื่องเรียน เรื่องแฟน ซึมเศร้าอีก
วิธีที่ผมใช้ก่คือปรับ mindset จากที่ผมกังวลทุกเรื่องทั้งๆที่เรื่องยังไม่เกิด ตอนนี้ผมลองมองว่า
ความกังวลหรือความคิดมาก ไม่เคยช่วยอะไรได้เลย มันเหมือนเราต้องเผชิญความจริง2รอบ เพราะงั้นอย่าเสียสุขภาพจิตไปกับการคิดนู่นนี่ถึงสิ่งที่ยังไม่เกิด ผมเคยได้ยินมาว่า เรื่องส่วนใหญ่ที่เราเอามากังวลคิดนั่นนี่ทั้งวัน หลายๆครั้งเรื่องนั้นไม่ได้เกิดขึ้นด้วยซ้ำ เรากังวลไปเองว่ามันจะเกิด แล้วก่อีกอย่างที่ผมเรียนรู้จากความเศร้าก่คือ ไม่ต้องไปหาคำตอบครับ ช่วงที่ผมเลิกกับแฟน-ไม่นานมานี้ ผมนั่งคิดหาคำตอบไปเรือย ในหัวมีแต่คำว่าทำไม ทำไมโลกถึงใจร้าย ทำไมเราทำแบบนั้น ทำไมคนรอบข้างทำแบบนั้น ทำไมๆๆๆๆๆ
วิธีที่ผมจัดการกับความคิดก่คือ ไม่ตัองไปหาคำตอบ ไม่ว่าคำตอบมันจะดีขนาดนั้น มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
ทำได้แค่บอกตัวเองว่า it is what it is

ออกไปวิ่งหรือออกกำลังกาย เอาให้เหนื่อยเยอะๆเลยครับ

เวลาร่างกายเราเหนื่อยมากๆ เราจะไม่สามารถคิดอะไรได้ แล้วทำให้นอนหลับสนิทด้วย

วิธีนี้ใช้ได้ดีเลยครับ

สู้ๆเบียร์กับแกล้ม เด็กอ่างดีๆจะเยียวยาท่าน

ค่อยๆเคลียเป็นเรื่องๆครับ เรื่องไหนที่เราสามารถจัดการได้ก้ทำสุดกำลัง เรื่องไหนที่เราทำจัดการไมไ่ด้ก้ยอมรับและใช้ชีวิตร่วมกับมันครับ บางทีปัญหาปัจจัยมันแก้ที่ตัวเราทั้งหมดไม่ได้แต่เราสามารถอยู่ร่วมกับมันได้ เป็นกำลังใจให้ท่านครับ

ผมก็เป็น ขนาดผมไม่ม่แฟนนะ

ถ้าไม่ติดอะไร ปัญหามันจะเบาลงได้ระดับนึงเมื่อเราเอามาออกมาจากใจอ่ะครับ ถ้าเล่าได้ก็เล่าเลย ทุกคนพร้อมช่วยเสมอ แต่หากเล่าไม่ได้ ก็เริ่มต้นจากแก้ปัญหาเล็กๆน้อยๆที่เราแก้เองได้ก่อน พร้อมหาวิธีผ่อนคลายทั้งกายทั้งใจบ้าง เพราะถึงขนาดมือสั่นแสดงว่าเครียดมากพอสมควรหรือไม่ก็อาจจะเป็นคนเครียดง่ายอยู่แล้ว ส่วนถ้าอยากได้ทางลัดจะปรึกษาจิตแพทย์ก็เป็นทางเลือกที่ดี

สุดท้าย จริงๆแล้วทุกปัญหามันแก้ได้ด้วยตัวเราครับ ค่อยๆแก้ ค่อยๆคิดไป และเหมือนที่ท่านบนบอก "แล้วมันจะผ่านไป" สู้ๆครับ

1. อย่าให้ความเครียดทำร้ายร่างกาย ควรพักผ่อนนอนหลับให้เพียงพอ ใช้ยานอนหลับได้ถ้าจำเป็น อย่าหันไปหาสุราหรือยาเสพติด
2. ให้เวลากับคนสำคัญในครอบครัว ลูกและเมีย อย่าเอาความเครียดเรื่องงานมาปนกับชีวิตครอบครัว
3. เครียดเรื่องงาน ให้ปรึกษาเมีย เครียดเรื่องเมีย ให้คุยกับเพื่อนคุยกับพ่อ อย่าคุยเรื่องเมียกับแม่ตัวเองหรือแม่ยาย
4.ถ้ารู้ตัวว่าความเครียดสะสม กังวลมาก ให้หลีกเลี่ยงการขับรถ เพราะการขับรถในกรุงเทพ อาจทำให้เพิ่มความเครียด อารมณ์เสียยิ่งกว่าเดิม

เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนตัวผมก็มีเรื่องเครียดเหมือนกันเป็นหนี้และญาติก็ชอบมาขอยืมเงินทุกเดือนจำเป็นต้องให้ยืมเพื่อไม่ให้พ่อกับแม่เครียด ส่วนตัวเองก็พยายามปลงๆให้เวลามันค่อยๆแก้ปัญหาครับ

ปล่อยวางครับ อย่าแบกโลก พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วครับ
ทุกคำแนะนำทุกกำลังใจ มีประโยชน์ทั้งหมด สุดที่ท่านจะนำมาใช้ ครับ

ผมเคยผ่านมาแล้วปัญหาชีวิตหนักมาก ถึงขั้นชีวิตติดลบ แต่เชื่อผมเถอะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่กว่าจะผ่านได้มันต้องใช้เวลาและอดทน ผมถึงขนาดนอนไม่หลับ หายใจแต่ล่ะทีเครียดบอกไม่ถูก ไม่อยากตื่นมาเลย บางครั้งเคยคิดว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่ จนตอนนี้ชีวิตผมกลับมาแบบเฮ้ย เราผ่านมาได้งัยเนี่ย ตอนนี้ชีวิตผมค่อนข้างสบาย ลอยตัวแล้ว อยากกิน..กิน อย่ากเที่ยว...เที่ยว ไม่ต้องมีเรื่องให้คิดมาก ที่สำคัญผมมีคู่ชีวิตที่ดี
เรื่องนี้ผ่านมาแล้ว 10 ปี พอดี สู้ๆนะครับ ถ้าผ่านวิกฤติชีวิตช่วงแย่ไปได้ คุณจะพบว่าโคตรโชคดีเลยที่เราเกิดมา