ตอบแบบบ้านผมนะครับ รอบแรกแม่ผมติด ลูกผม ผมและเมีย คลุกกลีอกะแกมาก ลูก สามขวบยังไม่วัคซีน พอรู้ว่าแกติด แต่อาการไม่หนัก ก็ถามแก แกบอกว่าอยากอยุ่บ้านไม่เปนอะไร ผมก้โอเคร แล้วเราก้แค่ระวัง รอบนั้นไม่มีใครติดเพิ่ม
แล้วพอตอนนี้ย้ายมาอยุ่บ้านแฟน แม่แฟนก้ติด ไอ้ลูกผมก้ไปนอนไปอยุ่กะแกมาด้วย แกก็ไม่ยอมไป รพ (แกเป็นมะเร็.เต้านม คโมรักษาหายแล้ว มีเบาหวาน ความดัน ครบ) แกบอกจะอยุ่บ้าน ก้ให้แกอยุ่ เราก้แยกมาอยุ่ในโซนห้องเราพ่อแม่ลูก สังเกตุอาการ สรุป กลุ่มผมก้ไม่ได้ติด ลูกไม่ติด จนทั้งหมดทุกคนหายดี ก้ไม่มีอะไรครับ บ้างทีเราก้คิดมาก ถ้าวัคซีนครบแล้ว ก้ไม่ควรกังวลมากครับ เอาสบายใจของคนในครอบครัวด้วยครับ เป็นกำลังใจให้ จขกท พยายาม มองด้านคนอื่นบ้างครับ ถ้าเราเอาแต่ตัวเรา มันไม่มีอะไรถูกใคร ร้อยเปอร์เซนหรอกครับ

ถ้ามีความสามารถที่จะออกมาอยู่ข้างนอกได้ แนะนำให้ออกมาครับ


สำหรับผมคับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก

ถ้าภูมิตำ่ ผมว่าท่านแยกตัวออกมาอยู่ข้างนอกก่อนดีกว่าครับ
เตรียมไว้อาจจะต้องแยกมาเกิน10วันด้วย เพราะจากที่อ่าน
คุณแม่กับคนในบ้านมีโอกาสเยอะเลยที่จะติดเชื้อต่อจากน้องท่าน

ตอบในแบบที่เคยมีประสบการณ์ติดโควิดมาก่อนะครับ
โรงพยาบาลที่ผมไปหา การจะอยู่ hotpital ได้มันมีเงื่อนไขหลายข้อ เช่น อาการถึงขั้นที่กำหนด บ้านมีกลุ่มเสี่ยง และที่สำคัญต้องเสียเงินตรวจ rtpcr เองด้วย
ผมไม่ทราบว่า รพ.ที่น้องท่านไปหามีเงี่ยนไขประมาณนี้รึเปล่า
ตอนแรกผมก็ว่าจะไปอยู่ แต่ค่าตรวจ rtpcr ค่อนข้างแพง ประกอบกับไม่มีอาการใดๆ สุดท้ายเลยรักษาตัวที่บ้าน

คิดว่าตัดสินที่บ้านท่านไม่ได้อ่ะ พูดยาก ข้อมูลน้อยไป พื้นฐานที่บ้านเป็นยังไง ฐานะยังไง รักลูกลำเอียงไหม ทำไมไม่อยากให้ออก ทำไมไม่กลัวคนที่บ้านติด ทั้งหมดนี่ผมไม่รู้เลย

อย่างนึงที่ผมรุ้แและหงุดหงิดเวลาเห็นคนมาโวยวายว่า "บ้านไม่ใช่เซฟโซน" นี่ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าบางบ้านมันก็หนักเข้าขั้น อันนี้รุ้และเข้าใจ แต่หลายๆอย่างคือการไม่คุยกัน พ่อแม่ตัดสินลูกแบบนึง ลูกก็ตัดสินพ่อแม่แบบนึง คำถามคือทำไมไม่คุยกันล่ะ อีโก้มันบังอะไรอยู่กันแน่ แค่คิดว่าชั้นถูกที่สุดและเอาแต่ตัวเองเป็นที่ตั้งยังงี้เหรอ ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็กอ่ะ พอกันไปหมด

ในกรณีของท่านก็อย่างที่บอก พูดยากมาก แต่ที่พูดได้อย่างนึงก็เหมือนที่บ้านท่านบอกอ่ะ บ้านเขา เขามีสิทธิตัดสินใจ

ทรงแล้ว ไม่ใช่ลูกรัก แต่ก็ไม่ใช่ลูกชัง

ย้ายออกมานอนเพื่อความสบายใจเถ๊อะะะ

มัวแต่เถียงกันไปกันมา เสียความรู้สึกเปล่าๆ

ถ้าไม่เดือดร้อนเรื่องเงินก็บอกไปเลย ผมไปเองก็ได้ แล้วมารอดูกัน ใครชิบหาย

ทรงนี้พูดยากครับ ท่านก็กักตัวเองให้มากที่สุด ใสแมส

ใจร่มๆครับ ทะเลาะกันเสียอารมณ์เปล่าๆ ถ้าฉีด mRNA ครบแล้ว ถึงอยู่บ้านเดียวกันก็ไม่ติดง่ายๆ แยกห้องแยกของใช้ให้เรียบร้อยก็ไม่มีปัญหา หรือถ้าโชคร้ายติดจริงๆก็อาการไม่รุนแรง ถ้ายังฉีดไม่ครบแนะนำให้ไปฉีดด่วนๆครับ

อย่างแรกเลยนะ เป็นกำลังใจให้ครับ อย่างที่สอง แม่ทำแบบนี้บ่อยไหมครับ ถ้าบ่อย จขกท น่าน้อยใจบ้างแหละ
เตรียมเงินหาที่อยู่ใหม่ดีกว่าไหมครับ ถ้าคิดถึงแม่ค่อยกลับไปเยี่ยม

ของผมตอนตัวเองเป็นโควิทก็ขออยู่ hospitel ไม่อยากอยู่บ้านให้แม่มาเสี่ยงกับเรา อีกอย่างมันขึ้นอยู่กับคนติดด้วยว่ามีความรับผิดชอบได้จริงขนาดไหน จะทนอยู่ในห้องที่แยกตัวจากคนอื่นได้จริงรึเปล่า

ตอนเป็นผมอยู่กับเมีย เมียภูมิต่ำเหมือนกัน ก็ยอมเอาตัวเองออกมาดีกว่า ถึงอาการไม่ได้หนักมาก เค้าดูแลเราได้ก็จริง แต่เราก็ไม่อยากให้เค้าเสี่ยงเป็น

ถเารู้ตัวว่าเป็นกลุ่มเสี่ยงก็ถอยออกมาครับ เค้าไม่ออก เราก็ออกไปเอง

อย่างล่าสุดพี่ชายผมติดกับเมียและลูก ผมก็ออกมาอยู่ข้างนอกเพราะมันขอ ไม่อยากไปนอนฮอสพิเทล มันอึดอัด เลยขอนอนท่บ้าน อย่างน้อยๆยังมีอะไรทำ

ถ้าไม่ติดเรื่องอะไรในบ้านเช่นต้องดูแลคนในบ้านหรือต้องทำงานแค่ที่บ้านเท่านั้น ก็แนะนำให้ออกมาพักกายพักใจข้างนอกครับ ไม่กี่วันเอง สบายใจและลดความเสี่ยงของตัวเราเองด้วย

บ่อยมากๆอะท่าน จนเราไม่ชอบความคิดแกและไม่อยากอยู่ด้วย

ตอนนี้เราย้ายออกมาอยู่ชั่วคราวแต่ในอนาคตเราคงได้ย้ายออกถาวร ไม่ไหวจริงๆ เราร้องไห้บ่อยๆ ก็เพราะเรื่องครอบนี้แหละ