มันก็เท่ากันอะ มีเงิน ไม่มีเวลา ก็เสีียอย่าง มีเวลา ไม่มีเงิน ก็เสียอย่าง

เงินสำคัญกว่าครับ อย่างแรกคือคุณซื้อสภาพแวดล้อมที่ดีให้ลูกได้

อย่าลืมว่าคนที่มีเงินจริงๆ ส่วนใหญ่มีเวลาว่างมากกว่าคนที่มีเงินเดือนชนเดือน หรือแค่พอใช้ด้วยซ้ำไปครับ

คุณมีเงิน คุณซื้อเบนซ์ s คลาสไปรับส่งลูก ซื้อคาร์ซีทที่ยี่ห้อดีที่สุดให้ลูกนั่ง ถ้าจะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นก็จ้างคนขับรถมืออาชีพมาแค่ขับรถรับส่งเลย ความปลอดภัยในการใช้ชีวิตมากกว่าเห็นๆ

คุณมีเงิน คุณสามารถผลักดันศักยภาพจองลูกไปจนถึงจุดสูงสุดได้โดยไม่ลำบาก ถ้าลูกสนใจสิ่งไหนคุณมีเงินคุณสนับสนุนให้เค้าไปสุดทางได้สบายๆ

คุณมีเงิน คุณสามารถให้เค้ากินอาหารที่ดีที่สุดได้

คุณมีเงิน คุณก็ให้ภรรยาไม่ต้องทำงาน เลี้ยงลูกอย่างเดียวสิครับ

สรุป เงินสำคัญกว่าเยอะในโลกความเป็นจริง แต่ถ้าโลกในอุดมคติ มันก็จะชอบด้อยค่ามูลค่าของเงิน แล้วเชิดชูแค่สิ่งที่ตัวเองมี

อารมณ์ มีเงินแล้วไง เงินไม่ใช่ทุกอย่าง ถึงจะมีเงินน้อยก็มีความสุข แต่ๆ ไม่มีเงินมุงก็ไม่มีอะไรเลย แล้วใครนิยามว่าคนมีเงินจะไม่มีความสุขหรือมีความสุขน้อยกว่าคนเงินน้อย

Mind set ของพ่อแม่ สำคัญที่สุด

ผมให้พอๆกัน ต้องบริหารเวลาและเงินให้ดีๆ

เงินคือสิ่งที่จะซื้อสิ่งของมาดูแลลูกคุณให้เจริญเติบโตแข็งแรง ทั้งผ้าอ้อม นมผง อาหาร ยารักษา รวมไปถึงช่วงรับการศึกษาที่เข้าสู่ภาคโรงเรียน

เวลาคือสิ่งที่ลูกคุณจะได้รับโอบอุ้มและโตขึ้นมาในรูปแบบไหน เพราะเขาจะเลียนแบบพฤติกรรมคนที่เลี้ยงดูพวกเขาอย่างใกล้ชิดก่อน ผมเคยเห็นเด็กเล็กบ้านนอกเรียกมึงๆกูๆก็เพราะคนในครอบครัวเรียกกันเองแบบนั้น

ส่วนประเด็นคนรวยคนจนเวลามันไม่เท่ากัน มันไม่จริงหรอก มันอยู่ที่การจัดการของแต่ละบ้านมากกว่า .. แม่ค้าขายกล้วยแขกแถวบ้านผมต้องตื่นเช้าทุกวันมาเตรียมส่วนผสม สายๆก็ออกมาทอดขาย ให้สามีดูแลลูกช่วงนั้นไป พอขายหมดก็เข้าไปผลัดดูแลกับสามีออกไปทำงานต่อ ผมเจอลูกๆของพวกเขาก็น่ารักสุภาพ ไม่มีความดื้อซนจนเกินเหตุ ผิดกับลูกของสามีภรรยาคนรวยอีกคู่หนึ่งที่ผมเคยไปทำงานด้วย วันๆโยนลูกให้พี่เลี้ยงดูแล จะมาคลุกคลีกับลูกเฉพาะเวลาจะมาถ่ายคลิปลงสตอรี่ ติ๊กต๊อก ขายของ อยู่เล่นกับลูกๆแปปเดียวก็ไปทำงานทำอะไรต่อ ลูกพวกเขาเหมือนโรบอทโดนป้อนคำสั่งถึงจะทำตาม เวลายิ่งโตขึ้นยิ่งไม่ฟังพ่อแม่ งอแง วิ่งไปหาแต่พี่เลี้ยง (สุดท้ายผมเลิกทำงานให้กับสามีภรรยาคู่นี้ รับพฤติกรรมหลายๆอย่างไม่ได้)

มีเวลาเยอะกับเงินเยอะ ผมเลือกมีเวลาเยอะแล้วมีเงินพอประมาณมากกว่า มีเงินเยอะและมีเวลาพอประมาณนะ มีเวลาให้ลูกตอนเด็กๆนี่สำคัญมาก คนที่บอกมีเงินสำคัญกว่า 90 % ไม่มีลูกแน่ๆ

เห็นด้วยกับความเห็นนี้เป๊ะๆเลย คือมันสำคัญทั้งคู่ แต่เงินมีพอประมาณก็พอ เพราะยิ่งรวยไม่ได้แปลว่ายิ่งทำให้เลี้ยงลูกได้ดี

แต่เวลาสำคัญกว่ามากๆ ยิ่งมีเวลาให้ลูกมากเท่าไหร่ ยิ่งดี โดยเฉพาะลูกก่อนวัยเรียน ทุกวันมีค่ามากและมีผลต่อชีวิตในอนาคตทั้งชีวิต

ตอนเด็กๆ คือเวลา
ตอนโตเป็นวัยรุ่นแล้ว ก็เงิน+เวลาครับ
ถ้าเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน ก็เงินครับ

ถ้าเทียบที่ท่านบอกผมเลือก2 ครับ

มันสำคัญทั้งสองนะ เวลากับเงิน เราต้อง manage ให้มัน balance ผมเองค่าตอบแทนก็ไม่ได้สูงมากกลางๆ แต่หยุดเสาร์ อาทิตย์มีเวลาก็ทำให้ทุกอย่างเต็มที่คับ อย่าไปกลัวว่าเงินน้อยหอยน้อยยังไม่พร้อม ถ้าแต่งงานแล้วพร้อมมีลูกก็มีเลยคับ มันไม่ได้ใช้เงินมากมายอะไรขนาดนั้นถ้าเรามีงานประจำและจัดการทุกอย่างลงตัว
สู้ๆคับ

ปล.ยิ่งถ้ามีลูกน้อยเวลาที่เราอยู่กับเขาจะเสริมพลังบวกให้เราเยอะมากคับ ผมเองก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย แแต่ก็พยายามเลี้ยงเขาให้ดีที่สุดแล้วใช้เวลาที่ดูแลเขาและครอบครัวให้ดีที่สุดคับผม

ความจริงๆ คือ กึ่งกลางระหว่าง 2 อย่าง คนที่ต้องการเวลาได้มากๆ การเงืนต้องโอเคร ผมว่าทั้ง 2 อย่างสำคัญ

ผมเน้นให้เวลากับลูกครับ เกมสเลิกเล่น
ทีวีไม่เปิดเลยช่วง 3-4 ปีแรก เงินก็สำคัญ
แต่ก็บาลานให้พอดีๆ
ปล.บางคนที่ตอบเหมือนไม่อ่านเงื่อนไข จขกท เลย
อ่านแต่ชื่อมู้แล้วตอบเลยมั้ง

มีลูกแล้วและเห็นว่ามีเงินสำคัญกว่าเวลา เราสามารถให้เค้าได้รับการศึกษา-สังคมที่ดีให้กับลูกได้ ถ้าเป็นแต่ก่อนรร.รัฐกับเอกชนเนื้อหาหลักสูตรมันยังไม่ต่างกันเท่าไหร่ แต่ทุกวันนี้ต้องบอกว่าราวฟ้ากับเหว
รร.รัฐมีจิตอาสา ระเบียบทรงผม-เครื่องแบบ ต้อนเด็กไปรับผู้ใหญ่ เนื้อหาวิชาแทบจะย่ำอยู่กับที่จบไปก็แทบจะไม่ตรงกับความต้องการของบริษัท
รร.เอกชน เอาเนื้อหาจากตปท.มาสอน เปิดกว้างให้เด็ก แล้วค่อยเจาะไปเฉพาะทาง ซีเรียสกับเรื่องที่ควรซีเรียส เด็กอินเตอร์ระดับม.ต้นบางคนเป็นเจ้าของธุรกิจแล้ว ยอดขายหลักล้าน ที่บ้านซัพพอร์ท รร.กับเพื่อนก็มีส่วนช่วยผลักดัน

ส่วนเรื่องเวลา ผมว่ายิ่งคนมีตังค์(แล้วฉลาด)ยิ่งมีเวลาเหลือเฟือ เค้าจะเหนื่อยตอนวางแผนตอนเริ่มต้นแค่นั้น พอระบบมันเซ็ทแล้วก็กระจายงานให้ลูกน้องทำ บางคนทำงานแค่วันละ4ชม.ก็เสร็จงานแล้ว

แต่คนที่ไม่มีตังค์นี่สิเผลอๆทำ2-3อาชีพเอาเวลาที่ไหนเลี้ยงลูก ตื่นมาหาเงินจ่ายหนี้ บรรยากาศในบ้านไม่ดี

ชีวิตจริงไม่เหมือนในละครนะที่บ้านรวยแล้วจะขาดความอบอุ่น(คือมีแหละแต่น้อยมาก ถึงมีเวลามันก็ไม่เลี้ยงไม่เกี่ยวกับเงิน)

มีเงินมากโอกาส ทางเลือก ก็มีมากตามไปด้วย สมัยนี้ถ้าไม่มีเงินบอกเลยว่าถ้าไม่ใช่ยูนิคอร์นโดยกำเนิด โอกาส-ทางเลือกแทบจะไม่มี

เวลาสำคัญกับเด็กมากครับ ยิ่งช่วงวัยเด็กยิ่งต้องการความอบอุ่น ความรู้สึกปลอดภัย ความมั่นคง

ทั้งคู่จริงๆนะ เลือกไม่ได้หรอก ผมเห็นมาหมด เพื่อนที่โตมาแบบพ่อแม่โยนตังให้ ก็รู้จักแต่เอาเปรียบคน กับอีกจำพวกที่คอรบครัวอบอุ่นแต่ไม่มีฐานะ อยู่ในประเทศนี้ก็ยากหน่อย

ผมลูกคนเดียว

ถูกเลี้ยงมาด้วยเงิน

ให้เงินมาหากินเอง ส่งอยู่โรงเรียนประจำตั้งแต่เด็ก

บอกเลยว่า ไม่สนิทกับพ่อแม่ โตมาเฉยชา ไม่กล้าคุยปัญหา ปรึกษาใดๆเลย ไม่ผูกพัน

ผมตอบเลยว่า เวลาสำคัญกว่าแน่ๆ ถ้าอยากได้ความรักจากลูกมากๆ