ที่ จขม พูดมามันคือ hard fact ที่เป็นแพทเทิร์นคล้ายกันในหลายๆวงการในไทยเลย

แต่การบ้าจี้ตามพวกมันเพียวๆ ก็ไม่ใช่ทางออกที่ถูกต้องหรือเปล่าครับ

โดยเฉพาะกับคนที่มีหน้าที่รับผิดชอบตรงนี้ กลับไม่คิดหาทางทำอะไรให้มันดีขึ้น แต่รับลูกมันมาเต็มๆเลยนี่ มันไม่ใช่เลยอ่ะครับ

บางทีมันแก้ทันทีไม่ได้ แต่ก็อยากเห็นความพยายามที่จะทำให้มันดีขึ้นที่จับต้องได้บ้างในระดับหนึ่ง ในฐานะของหัวเรือใหญ่ในงานด้านนี้อ่ะครับ มันต้องได้เห็นได้รับรู้อะไรมากกว่าคนทั่วๆไปอยู่แล้ว แต่ในฐานะผู้นำ องค์กร มันต้องมองหา solution ที่ลงตัวสิครับ ซึ่งด้วยสภาพแบบนี้ แน่นอนว่ามันต้องมีซักฝ่ายไม่พอใจอยู่แล้ว แต่ทางที่จะเลือกมันควรต้องไม่ให้ลูปงานเดิมมันถอยหลังลงคลองสิครับ

ของแบบนี้ เราๆท่านๆคิดให้ตายก็คิดไม่ออกหรอกครับ เพราะเราๆท่านๆไม่ได้อยู่จุดที่จะรับรู้ detail เชิงลึกได้เพียงพอเหมือนคนที่พอจะมีคุณสมบัติเป็นแคนดิเดตได้ (เช่น จะไปหาคอนเนคชั่นที่ไหนมาคานกันได้ หรือถ้าไม่มี ต้องไปรวมกำลังจากฝ่ายไหน เอาจิ๊กซอว์ต่างๆมาประกอบยังไง อะไรแบบนี้)

คนที่จะเป็นผู้นำ อย่างน้อยถ้าแก้ไม่ได้ ก็ต้องรักษาพัฒนาการเดิมๆไว้ให้ได้ครับ เพื่อให้ต่อยอดในอนาคตต่อไป แต่การรับลูกเค้ามาเต็มๆ จนทำให้ลูปงานที่ปั้นกันมาเสียไป โดยคิดไม่ออกว่าควรแก้เกมส์ยังไง การคิดไม่ออกแบบนี้ พูดตรงๆก็คือ "ไม่มีปัญญา" เป็นผู้นำขององค์กรนี้ครับ คืออาจเก่งมากๆจากวงการอื่น แต่การไม่มีปัญญาแบบนี้ คือ แปลว่าวันนี้คุณยังไม่พร้อม ถ้าจริงใจและอยากทำจริงๆ ก็ควรไปสะสมปัญญาให้พร้อมกว่านี้ครับ

ระบบราชการ คือปัญหา

อย่างแรกคือ บอลชุดใหญ่ก็ต้องมีพัฒนาการมากกว่านี้ก่อน
ถ้าผลงานด้านใดด้านหนึ่งจะลดลง ก็ต้องมีผลงานอื่นมาทดแทน
เช่นถ้าบอลโลกต้องเข้ารอบคัดเลือกรอบสุดท้ายได้เป็นขาประจำ ความสำคัญของกีฬาพวกนี้ก็จะน้อยลงไปเอง