ก็เป็นสิทธิของคนดูอะ

1. ถ้าคุณมีเวลา 1 วัน กับซีรี่ย์ 3 เรื่อง 1. Star war 2. Attack on Titan 3. ละครบัวปริ่มน้ำ
แต่ละคนก็อยากจะดูไม่เหมือนกัน อันดับแรกตัวเลือกก็เยอะแล้ว ความชอบก็ต่างอีก นี่ยังไม่นับคุณภาพที่จะได้รับกลับไป

2. ยอมรับกันตรงๆ ละครไทย + ภาพยนต์ไทย ที่ดีๆ จริงๆ มันยังไม่ถึง 1% ของทั้งหมดเลย
ใครจะกล้าเอาเวลาไปทิ้งกับ 99% ตรงนั้น

3. ด้วย top best quality ที่ไทยเคยมี ก็ยังสู้ของฝรั่งไม่ได้

4. หนังของคนไทยตอนนี้มันเป็นหลายตลาดมากๆ ทั้งคนสูงอายุตจว คนสูงอายุในเมือง วัยรุ่นตจว วัยรุ่นในเมือง
คือพวกนี้ 4 กลุ่มหลักๆ ดูคนละตลาดทั้งหมด แล้วจะไม่ค่อยข้ามตลาดกัน หนังอย่างน้อย 1 เรื่องที่พยายามข้ามตลาดแล้วสำเร็จคือ พี่มาก พระโขนง ที่มีทั้ง ผี ตลก จริงจัง และขายดารา


ตอนนี้ตลาดไทยเรื่องละคร ภาพยนต์อะ ไม่ไปไหนหรอก

ธรรมชาติของคนไทยยุคก่อนคือคนที่ไม่ชอบปรับตัว ชอบอยู่ safezone เพราะงั้นเค้าจะไม่เปลี่ยนวัฒนธรรมการดูหนังของตัวเอง และเข้าไม่ถึง taste ในยุคใหม่ จะทำหนังดี ให้วัยรุ่นดู มีคนดูแน่แต่ยอดไม่ปังไม่ระเบิดในไทย

ไม่งั้นก็ต้องหวังให้รัฐบาลมีแนวคิดในการเผยแพร่วัฒนธรรมแบบเกาหลี (ไม่ใช่อนุรักษ์แบบรอวันตาย)
ผลักดันวงการ ผลักดันคนให้เปิดรับสิ่งใหม่ ตอนนั้นถึงจะค่อยๆ ได้
พฤติกรรมการเสพย์สื่อความบันเทิงน้อยคนที่จะเปลี่ยนด้วยตัวเอง ต้องมีคนชี้นำถึงจะง่าย

ตอบตรงๆว่าไม่ดูละไทยอ่ะ ถ้ามีลูกหลานก็จะไม่ให้ดู ปลูกฝัง mindset ห่วยๆ ไม่สมเหตุสมผล

มันมีคนดูอยู่ ถึงยังทำขายได้เรื่อยๆ
อย่าว่าแต่ละครเลย
ช่องยูทูทรีแอคชั่นโง่ๆ ข่าวที่รายงานแต่กระแสเรื่องโง่ๆ ยอดวิวเรทติ้งกระฉูดกันตรึม
อย่าไปว่าคนสร้างเลย คุณภาพประชากรแค่นี้ สื่อมันก็ต้องเสิร์ฟแบบนี้แหละ

ผมเคยดู1เรือง ไอ้ที่ใครฆ่าตาเสริฐอ่ะ

คิดว่า ก็ปกติ ผมก็ไม่ดู

คนดูบ้านเรามีหลายกลุ่ม กลุ่มที่สักแต่ว่าทำอะไรมาก็ดู ก็ไม่น้อย

พลอต บท โปรดักชั่น แอคติ้ง ต้องบอกว่า บางเรื่อง ไม่น่าเป็นละครได้

เอะอะขายหน้าตา แต่ฝีมือการแสดงห่วยแตก

พอพลอตเรื่อง+บทห่วย ไร้ซึ่งมิติ โปรดักชั่นหลักร้อย แอคติ้งห่วย พอมารวมกัน

มันจะเป็นยังไงหล่ะ ยังไม่รวม ผญ หลายคนในประเทศ ที่ปสด. เอะอะๆ ก็ไม่เหมาะสม

แบน ถอดออกจากผัง ก็ตามนั้น คนไปดูใน youtube ดีกว่า

ตามสโคป ตาม require ที่ต้องการเลยด้วย

ละครไทยผมเห็นแค่น้ำเสียงในการพูด แต่ละคำอินเนอร์มันไม่ได้เลยอ่ะ
ตัวคนใช้แม่งเสี้ยมโคตรเก่ง พระ-นางก็หลงเชื่อง่ายๆ ดูไม่มีมิติในบทเลย

พอเขาทำนอกกรอบ กระทรวงวัฒนธรรม ก็เสนอหน้ามาห้ามนู้นนี่นั้น
ละครไทย/หนังไทย เลยติดยู่ในวังวนแบบนี้ไง

เช่น ไทบ้าน เดอะซีรีย์ ฉากพระไปร้องไห้ข้างโรงศพอดีตแฟนที่ตาย ก็โดนแบน
แล้วจะเอาอะไรกับ 18+ บราๆ

แค่บททั่วไปธรรมดายังทำให้ดีไม่ได้เลย

บทหมอ ก็เห็นใส่ชุดหมอออกมาจากห้องผ่าตัดแค่นั้น

นอกนั้นก็เรื่องรักๆ แย่งผู้กัน

ตราบใดที่ยังเสนอภาพความฝันแบบรวย/จน เน้นนักแสดงตามกระแส
แบบละครปัจจุบัน ผมว่าก็คงไม่ไปไหนหรอก พล็อตละครอะ

แต่ก็ยังขายได้แหละเพราะคนดูก็สนใจแต่ฉากฟินๆ แบบพระเอกรวยงานการไม่ทำมัวแต่ไปหานางเอกที่จนๆอยู่ในสลัม โดนเก็บมาเลี้ยงมั่ง อุ้ยฟินจัง
หรือไม่ก็พระเอกจน แต่นางเอกโคตรรวย มาได้ทุกวี่วันงานการไม่ทำ ได้กันตอนจบ ฟินจัง

เอาอย่างตอนนี้เนี่ย หลายๆเรื่องเรียกได้ว่า 90% พล็อตก็ยังไม่พ้นเรื่องราวเกี่ยวกับความเjี่ยนของตัวละคร คือเสนอเรื่องราวแต่เรื่องละครความรักอย่างเดียว หรือเรียกง่ายๆละครน้ำเน่านั่นแหละ นี่ละครฟรีทีวีนะครับ?

ละครผ่านมากี่ยุคๆก็แทบไม่เคยก้าวพ้นเรื่องนี้ได้เลย พระ-นาง/พระรอง-นางรอง/ความรัก/ตัวร้าย-ตำรวจ

แต่ก็นั่นแหละ มันขายได้ แต่จะมากขึ้น/น้อยลง อันนี้ก็แล้วแต่ความสนใจ



แต่หนังไทยแม้จะอยู่ในพล็อตแบบนี้ แต่ก็ยังดีกว่าละครเยอะ แต่ก็ยังไม่ได้ดีถ้าเทียบกับหนังต่างประเทศ แต่ก็ถือว่าทำได้ดีนะ เช่น ซีรีย์ฮอร์โมน/ซีรีย์แนนโน๊ะ/บางกอก แดนเจอรัส/มือปืน โลก พระ จันทร์/สายลับหน้าเหลี่ยม พวกนี้ก็ถือว่าเป็นหนังที่ทำได้ดีและฉีกออกจากสิ่งเดิมๆของสังคมไทยเลยนะ

แต่ทำไมหนังถึงได้วนอ่างอยู่แบบเดิมทั้งๆที่มีตัวอย่างมาให้ดูตั้งหลายเรื่อง

ส่วนหนังพจน์ ขอไม่พูดถึงละกัน

เราไม่ได้ด้อยค่าหนังไทยนะ

หนังต่างประเทศ จะจีน เกาหลี ญี่ปุ่น หรือยุโรป อเมริกา

ถ้าดูไปตอนสองตอนมันห่วย ผมก็เททิ้งเหมือนกันนะ มันเสียเวลาชีวิต

เอาแค่อาชีพคนเขียนบท ทำให้มันสำคัญก่อนเหอะ เห็นนี้ บางทีไม่ได้ดังอะไรเลย รายได้แทบไม่มี ไปดูของต่างประเทศ คนเขียนบทคือคนสำคัญมากๆ นะ ไม่ใช่เอาใครมาก็เขียนได้ ของพี่ไทยคนเขียนบทไส้แห้ง ไม่เด่น ดัง ไม่ได้คุณภาพ คนมันจะไปพัฒนาได้ยังไงอ่ะ ก็ด้อยค่ากันขนาดนี้

จะหนังไทยหรือละครไทยหรือหนังต่างชาติ ถ้ามันห่วย ผมก็ไม่ดูอะ เสียดายเวลา

ถ้าดีก็ดูอ่ะแค่นั้น แล่วมันมีเรื่องดีๆให้ดูไหมก็ไม่

ถ้าอยากดูหนังหรือซีรี่ย์บทดีๆมันหาได้น้อยครับ แนะนำคืนฝันลวง ผมว่าบทปูมาดี อาจจะเบื่อหน่อยๆช่วงแรก